Τα GTi ξεκίνησαν ως προσιτά γκάζια. Πρακτικά στην καθημερινότητα, με λογική κατανάλωση και τιμή αγοράς, ενώ σε στροφιλίκι μπορούσες να τα βάλεις με θρύλους του παρελθόντος, ειδικά αν ήταν ο δρόμος ήταν στενός ή βρεγμένος. Η φήμη τους γιγαντώθηκε με τα χρόνια και πλέον οι garage queens των GTi κοστίζουν μια περιουσία. Τον Απρίλιο, ένα Peugeot 205 GTi 1.9 του 1987 πουλήθηκε προς 82.960 € (είχε βέβαια μόλις 6.928 χιλιόμετρα) κι αν η τιμή σάς φαίνεται εξωφρενική, θα μας βρείτε απόλυτα σύμφωνους.
Τώρα, μια νέα πώληση ξεσηκώνει την κοινή γνώμη. Πρόκειται για ένα Renault Clio Williams, το οποίο πουλήθηκε πρόσφατα προς 73.904 €! Προφανώς κι ήταν σε άριστη κατάσταση, αλλά τα χιλιόμετρά του ήταν 31.000, όχι και τόσα λίγα ώστε να δικαιολογούν την τιμή, και σίγουρα πολλαπλάσια του 205. To γεγονός ότι το αυτοκίνητο αποτελούσε ιδιοκτησία της επίσημης Renault ανέβασε το κύρος του, αλλά και την τιμή του. Βασίστηκε στο Clio 16v και παρουσιάστηκε για να τιμηθεί η συνεργασία της Renault με την Williams στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Formula 1 και τα τρόπαια που κατέκτησαν μαζί. Η αλήθεια είναι ότι η Williams δεν έβαλε το χεράκι της στην εξέλιξή του, όλα τα εύσημα πρέπει να αποδοθούν αποκλειστικά στη Renault Sport. Αρχικά, είχαν σκοπό να κατασκευάσουν 3.800 κομμάτια (1.300 περισσότερα από το απαιτούμενο όριο για να πάρει homologation) αλλά εξαιτίας της αυξημένης ζήτησης, έφτιαξαν 1.600 ακόμα.
Χρησιμοποιούσε τον δίλιτρο τετρακύλινδρο κινητήρα με την κωδική ονομασία F7R κι ήταν με υπερκυβισμένη έκδοση του κινητήρα των 1.8 λίτρων του 16v με απόδοση 150 ίππους στις 6.100 σαλ. και 175 Nm ροπής στις 4.500 σαλ. Χάρη στο χαμηλό βάρος των 981 κιλών (ο ίδιος κινητήρας μπήκε αργότερα στο Renault Mégane Coupé 16v και στο Renault Sport Spider), το Williams επιτάχυνε από στάση στα 100 χλμ/ώρα σε μόλις 7.8″, ενώ η τελική ταχύτητα άγγιζε τα 215.
Το πλαίσιο βελτιώθηκε με ένα υποπλαίσιο από τα αγωνιστικά Clio Cup, διαφορετικά αμορτισέρ, ελατήρια κι αντιστρεπτικές ράβδους, αλλά και φαρδύτερα μετατρόχια κατά 34 χιλιοστά. Ωστόσο, οι περισσότεροι θυμούνται τις οπτικές αλλαγές: το χαρακτηριστικό βαθύ μπλε χρώμα, τις χρυσές ζάντες αλουμινίου της Speedline (επίσης φαρδύτερες από του 16v), τα αυτοκόλλητα της Williams και το υπέροχο εσωτερικό με το τιμόνι τριών ακτίνων και το μπλε καντράν.
Ο John Mayhead, συντάκτης του UK Hagerty Price Guide, περιγράφει την πώληση ως «εξαιρετική», αφού το αυτοκίνητο πουλήθηκε σε σχεδόν τριπλάσια της αναμενόμενης τιμής των concours μοντέλων. «Αυτό είναι ρεκόρ για εργοστασιακό Clio», λέει, «αλλά τι αυτοκίνητο ήταν! Ανήκε στο εργοστάσιο της Renault από καινούριο κι είχε μόλις 31.000 χιλιόμετρα στο οδόμετρο, ήταν πράγματι ένα πολύ ιδιαίτερο κομμάτι.»
Ταυτόχρονα, μια τόσο υψηλή τιμή δεν είναι πλέον ασυνήθιστη. «Φαίνεται ότι υπάρχει μια έντονη στροφή των Γάλλων στα γαλλικά κλασικά μοντέλα. Το περασμένο καλοκαίρι, ο γαλλικός οίκος δημοπρασιών Aguttes πούλησε τρία Citroën 2CV πάνω από 100.000 €, ενώ ένα Renault 4 Art Car πουλήθηκε προς 50.568 €. Οι τιμές αυτές είναι υψηλότερες από αυτές που πιάνουν τα συγκεκριμένα μοντέλα στην υπόλοιπη Ευρώπη».