TVR Cerbera Speed 12 (1996)
Εμφανίστηκε ως το Project 7/12 στην έκθεση αυτοκινήτου του Birmingham το 1996, αυτό το τρελό TVR προοριζόταν να γίνει το ταχύτερο αυτοκίνητο δρόμου στον κόσμο με τον V12 των 7.7 λίτρων να αποδίδει θεωρητικά 1.000 ίππους, αν και στην πράξη δεν απέδωσε ποτέ πάνω από 960. Όχι πως ήταν λίγοι για 1.000 κιλά αμάξωμα. Αρχικά προβλεπόταν να γίνει ένα GT1 αγωνιστικό που θα μπορούσε επίσης να βγάλει πινακίδες κυκλοφορίας, οπότε το 1998 μετονομάστηκε σε Speed 12. Ωστόσο, οι κανονισμοί των αγώνων άλλαξαν κι ο επικεφαλής της TVR, Peter Wheeler, θεώρησε ότι το αυτοκίνητο ήταν απλά υπερβολικά γρήγορο για το δρόμο κι ακύρωσε την παραγωγή του. Λέγεται ότι ακόμα και με τη μεγαλύτερη σχέση στο κιβώτιο, όταν πατούσες τέρμα γκάζι σπίναρε στο στεγνό αγγλικό οδόστρωμα, οπότε καταλαβαίνετε… Αν παρ’ όλα αυτά δε σας τρομάζουν τέτοια καμώματα, θα έχετε την ευκαιρία να αγοράσετε τη μοναδική έκδοση δρόμου στα τέλη Μαΐου.
Wolfrace Sonic (1981)
Εντάξει, τώρα κλέβουμε λίγο γιατί το Wolfrace Sonic προοριζόταν εξαρχής να κατασκευαστεί σε ένα και μόνο κομμάτι, αλλά εξακολουθεί να ταιριάζει στη λίστα, καθώς φτιάχτηκε για να τραβήξει τα βλέμματα και πλέον έχει ξεχαστεί. Το εμπνεύστηκε ο αρχικός ιδιοκτήτης της Wolfrace Wheels, Barry Treacy, ενώ το σχεδιάσε ο Nick Butler, ο οποίος δημιούργησε ένα εξάτροχο διθέσιο θηρίο που χρησιμοποιούσε δύο Rover V8. Το Sonic κόστισε 100.000 £ για να κατασκευαστεί και προκάλεσε τεράστια δημοσιότητα για τη Wolfrace προτού εξαφανιστεί από προσώπου γης, για να εμφανιστεί ξανά σε άθλια κατάσταση το 2015 στο eBay, όταν και πουλήθηκε για 18.100 £.
Schuppan 962CR (1991)
Ακόμα ένα υπεραυτοκίνητο που έπεσε θύμα κακού timing, το Schuppan 962 παρουσιάστηκε στις αρχές του 1991. Ο πρώην οδηγός αγώνων Vern Schuppan σχεδίαζε να δημιουργήσει μια έκδοση δρόμου της εμβληματικής 962 της Porsche – ένα έργο που ο Γερμανός κατασκευαστής αρχικά σκόπευε να διεκπεραιώσει ο ίδιος. Η ισχύς προερχόταν από έναν twin-turbo flat-six 3.3 λίτρων με 600 ίππους κι η τελική ταχύτητα που ανακοινώθηκε ήταν 350 χλμ/ώρα. Προκαταβολικά ήλπιζαν ότι θα κατασκεύαζαν 50 αυτοκίνητα, αλλά με ζητούμενη τιμή 770.000 £ δε θα ήταν ποτέ εύκολο να βρουν τόσους αγοραστές. Κατασκευάστηκαν μόλις έξι, με το project να ολοκληρώνεται στα τέλη του 1994.
Saleen S7 (2000)
Κατασκευασμένο στο Ηνωμένο Βασίλειο, το Saleen πήρε το όνομά του από τον ιδρυτή του Steve Saleen που απέκτησε φήμη ετοιμάζοντας Ford Mustang για αγωνιστική χρήση. Ήταν επομένως απλώς θέμα χρόνου να φτιάξει το δικό του supercar. Ενώ τα περισσότερα υπεραυτοκίνητα διαθέτουν τεχνολογία αιχμής, το S7 προτίμησε τη σχετικά απλή (αλλά αξιόπιστη και φθηνότερη) τεχνολογία. Το πλαίσιο αποτελείτο από ατσάλινο χωροδικτύωμα και το αμάξωμα από glassfibre και ανθρακονήματα. Στο κέντρο φώλιαζε ένας V8, τίποτα ιδιαίτερο κι εδώ. Μπορεί να ήταν απλό, αλλά ήταν τρομερά γρήγορο.
Barabus TKR (2006)
Δεν πρέπει να συγχέεται με τον γερμανικό βελτιωτικό οίκο Brabus, εδώ μιλάμε για μια αμιγώς βρετανική εταιρία με έδρα το Manchester. Προξένησε έκπληξη στο κοινό όταν παρουσιάστηκε στο Βρετανικό Σαλόνι Αυτοκινήτου του 2006. Με αμάξωμα και πλαίσιο κατασκευασμένα από ανθρακονήματα και έναν twin-turbo V8 7.0 λίτρων στο κέντρο με απόδοση 1.005 ίππων, το TKR είχε εξωπραγματικές επιδόσεις, τουλάχιστον στα χαρτιά. Είχε τελική ταχύτητα 435 χλμ/ώρα, ενώ μπορούσε να επιταχύνει από στάση στα 60 μίλια/ώρα (96 χλμ/ώρα) σε μόλις 1.7 δευτερόλεπτα!
Οι πωλήσεις επρόκειτο να ξεκινήσουν τον Νοέμβριο του 2006, αλλά το project εξαφανίστηκε, για να αναβιώσει ως Keating TKR δύο χρόνια αργότερα. Το τελευταίο δοκιμάστηκε κάποια στιγμή κι άγγιξε τα 420 χλμ/ώρα, οπότε ίσως οι αρχικές δηλώσεις να μην απείχαν και τόσο πολύ από την πραγματικότητα.
Συνεχίζεται…