Τα supercars που (πιθανότατα) ξέχασες ότι υπήρξαν – μέρος 8/10
Icona Vulcano (2013)
Όταν το πρωτότυπο Icona Vulcano αποκαλύφθηκε το 2013 στην έκθεση κινητήρων της Σαγκάης, διέθετε ένα κινητήριο σύνολο 950 ίππων που αποτελούνταν από έναν βενζινοκινητήρα V12 790 ίππων κι έναν ηλεκτροκινητήρα 160 ίππων. Μέχρι το 2015 αυτό είχε αντικατασταθεί από έναν υπερτροφοδοτούμενο V8 6.2 λίτρων που προμήθευε η General Motors και είχε ισχύ 670 ίππων – αλλά με δυνατότητα αναβάθμισης ως τους 1.000 ίππους. Η άλλη μεγάλη αλλαγή για το 2015 ήταν η μετάβαση στο αμάξωμα από τιτάνιο – το πρώτο αυτοκίνητο που θα διέθετε τέτοια κατασκευή. Έκτοτε δεν ξανακούσαμε τίποτα για δαύτο.
Isdera Imperator (1984)
Η Mercedes δαπάνησε έξι χρόνια δημιουργώντας το πρωτότυπο CW311, το οποίο αποκαλύφθηκε το 1978 – αλλά δεν είχε σχέδια να βγάλει το αυτοκίνητο στην παραγωγή. Ήταν κρίμα γιατί υπήρχαν πολλοί αγοραστές που επιθυμούσαν να αποκτήσουν μία τέτοια Mercedes, έτσι ο Eberhard Schulz, σχεδιαστής της CW311, αποφάσισε να την κατασκευάσει ο ίδιος υπό τα σήματα της μάρκας Isdera. Ονόμασε το υπεραυτοκίνητό του Imperator και πρόσφερε επιλογή από κινητήρες V8 διαφόρων κυβισμών: 5.0, 5.6 ή 6.0 λίτρων με μέγιστη ισχύ έως και 390 ίππους και τελική ταχύτητα ως 285 χλμ/ώρα.
Η παραγωγή διήρκεσε μέχρι το 1993, όταν η Isdera κατέρρευσε, αλλά μέχρι τότε είχαν κατασκευαστεί 30 Imperator. Περιστασιακά βγαίνουν προς πώληση κοστίζοντας περί τις 400.000 £.
Spyker C12 Zagato (2009)
Μέχρι να εμφανιστεί η C12 Zagato, όλες οι Spyker είχαν κινητήρα V8 που προερχόταν από την Audi. Η C12 όμως διέθετε ένα W12 (επίσης κατασκευής Audi), αλλά με τιμή 495.000 € φαίνεται ότι δεν υπήρχαν πολλοί αγοραστές πρόθυμοι να υπογράψουν την επιταγή και να δώσουν τόσα χρήματα για ένα ολλανδικό υπεραυτοκίνητο – στην παρουσίαση της C12 Zagato, η Spyker ανακοίνωσε ότι η παραγωγή θα περιοριζόταν σε 24 παραδείγματα. Τελικά δε βρέθηκε κανείς τόσο θαρραλέος, οπότε η μοναδική C12 που κατασκευάστηκε ποτέ ήταν το εκθεσιακό αυτοκίνητο.
Jaguar XJR-15 (1990)
Την ίδια περίοδο που η Jaguar ξεκινούσε το project της XJ220, εξέλισσε άλλο ένα supercar, την XJR-15. Ενώ αρχικά είχαν αναγγείλει ότι η XJ220 θα φορούσε έναν V12, στην πράξη έλαβε έναν διτούρμπινο V6 – η XJR-15 όμως δεν αντιμετώπισε τέτοιες περικοπές: φόρεσε όντως μοτέρ με δώδεκα κυλίνδρους και με 450 ίππους την εκτόξευε στα 300+ χλμ/ώρα.
Κατασκευάστηκαν μόλις 50, οι περισσότερες για ένα αγωνιστικό Ενιαίο πρωτάθλημα που ονομαζόταν Jaguar Sport Intercontinental Challenge, αλλά μερικές βρήκαν τον δρόμο τους για τον… δρόμο. Πρόσφατα μάλιστα δημοσιεύσαμε ένα άρθρο για μια XJR-15 που είναι η απόλυτη garage queen. Κάποιος την αγόρασε και την αποθήκευσε, χωρίς να έχει βάλει μπρος ποτέ της! Πουλήθηκε για 1.270.000 $ στη Florida. Το 2004, η XJR-15 επρόκειτο να αναβιώσει από την JaguarSport με κινητήρα AJ-V8, αλλά αυτή τη φορά το project ακυρώθηκε.
Bitter Tasco (1991)
Η εταιρία του Erich Bitter είναι περισσότερο γνωστή για τα ιδιαίτερα αμαξώματα που φοράει σε διάφορα Opel, όπως το SC, αλλά κάποια στιγμή σκέφτηκε να φτιάξει κάτι δικό της, οπότε και προέκυψε το Tasco. Κατασκευάστηκε σε συνδυασμό με την MGA Developments και παρουσιάστηκε στην έκθεση αυτοκινήτου της Φρανκφούρτης το 1991. Είχε σχεδιαστεί για να μπορεί να φορέσει κινητήρες V8, V10 (όπως αυτός του Viper) και V12 αλλά παρά τα ιαπωνικά κεφάλαια που στήριξαν το project, τελικά κατασκευάστηκε μόνο ένα στατικό πρωτότυπο, το οποίο δε φορούσε κινητήρα. Τι ειρωνεία…
Συνεχίζεται…