Tesla Model 3 Performance: 1η αναφορά

Ο δρόμος από την κίνηση προς την ηλεκτροκίνηση ή πώς μπορείς να βρεθείς αγκαλιά με ένα Tesla χωρίς να το καταλάβεις ….. και να σ’ αρέσει κιόλας!

Κάθομαι λοιπόν, απόλυτα ευχαριστημένος από την Volvάρα μου, όπως την βάφτισαν τα παιδιά, ένα S90 του ’17 με 240 Polestar ίππους πίνοντας τον καφέ μου με ένα φίλο και πιάνουμε κουβέντα για τι άλλο, τα αυτοκίνητα. Κάποια στιγμή αρχίζει τα παράπονα ότι δεν μπορεί να βρει σπίτι στην περιοχή που θέλει με γκαράζ και ως εκ τούτου δεν μπορεί να πάρει το αυτοκίνητο που θέλει, ήτοι ένα Tesla. Τι τον ήθελα τον ρημαδοκαφέ; Να σου το μικρόβιο της ηλεκτροκίνησης και ακόμα περισσότερο του Tesla…

η Volvάρα που θα καταλήξει Volvίτσα μέχρι το τέλος του άρθρου

 

Οδηγώντας από τα 12 (μπαμπάς σχολή οδηγών γαρ) έχουν περάσει απ’ τα χέρια μου πάνω από 30 οχήματα, για λίγο ή πολύ από Marbella έως Ferrari. Έχω οδηγήσει αισίως περίπου 700.000km και φυσικά όντας κοντά στα πενήντα, έχω μιλήσει και διαβάσει για αυτοκίνητα περισσότερο από αρκετά. Παρά ταύτα, οι γνώσεις και η άποψή μου για τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα ήταν α) πολύ ακριβά, β) δυσκολίες στη φόρτιση, γ) άστο γι’ αύριο, ήτοι μετά από καμμιά δεκαριά χρόνια. Από οικολογικής άποψης, κάτι που θεωρώ το πιο σημαντικό απ’ όλα, θεωρούσα πως δεν έχουν καμία διαφορά λόγω τρόπου παραγωγής τους και λόγω μεθόδων παραγωγής ηλεκτρική ενέργειας. Από όλα αυτά το μόνο που συνεχίζω να πιστεύω είναι …. η φόρτιση.

Αρχίζει λοιπόν το ψάξιμο, ψάξιμο στο Youtube, ψάξιμο στα fora, ψάξιμο ψάξιμο. Η πληροφορία υπάρχει αλλά δεν είναι ποτέ άμεσα και απέριττα διαθέσιμη. Μου πήρε καιρό για να καταλάβω το γεγονός ότι η πολιτική βούληση διεθνώς αλλά και στην Ελλάδα είναι όντως υπέρ της μετάβασης στην ηλεκτροκίνηση. Δεν μιλάω για εξαγγελίες και μέτρα που αφορούν στο 1% των πολιτών, αλλά για ουσιαστική οικονομική ενίσχυση και φορομέτρα που κάνουν την αγορά ηλεκτρικού οχήματος όχι απλά ελκυστική αλλά μονόδρομο. Εξηγούμαι για να μην παρεξηγούμαι: αυτή τη στιγμή υπάρχει ονομαστική επιδότηση 5.500 έως 6.000 για κάθε ηλεκτρικό όχημα που μπορεί να πάρει κάποιος μη Ωνάσης. Λιανική τιμή προ φόρων 50.000 είναι το όριο και τα συμπεριλαμβανόμενα οχήματα, ευτυχώς ουκ ολίγα. Τεκμήριο διαβίωσης 0, τέλη κυκλοφορίας 0, πόθεν έσχες 0, κίνηση στο δακτύλιο ελεύθερη. Για εταιρείες, αλλά το σημαντικότερο ΚΑΙ για ατομικές επιχειρήσεις (ελευθεροεπαγγελματίες), η αγορά μπαίνει στα έξοδα με το μαγικό όρο «απόσβεση παγίων» και μάλιστα προσαυξημένη κατά 50%. Εν ολίγοις, ένα αυτοκίνητο στην τιμή των 60.000 μπορεί άνετα να μειώσει το εισόδημα κατά 85.000. Μετάφραση, εφόσον ο λογιστής το χειριστεί όπως πρέπει, περίπου 35.000 μείον στην 5ετία. Μετάφραση, πήρες αυτοκίνητο των 60.000 και σου κόστισε τελικά 25.000, χωρίς να υπολογίσεις το όφελος από βενζίνες και service. Ε, δεν το λες και ακριβό!

Μετά από δέκα χρόνια, όπως φαίνεται και από άλλες χώρες που προηγούνται στα ποσοστά ηλεκτροκίνησης, δεν θεώρησα πολύ πιθανό να υπάρχουν αυτές οι πολιτικές. Φυσικά και τα κρατικά έσοδα από την αυτοκίνηση δε θα μειωθούν (φόροι καυσίμων, τέλη) άρα με ένα μαγικό τρόπο θα βαρύνουν στο μέλλον αναλογικά και τους ηλεκτροκίνητους. Άρα αν τα ηλεκτρικά οχήματα αξίζουν τον κόπο, ΤΩΡΑ πρέπει κανείς να τα αγοράσει, που υπάρχουν αυτά τα κίνητρα.

Αυτά σκέφτηκα και χωρίς καν το οικολογικό πρόσημο στην εξίσωση, φτάσαμε στη βασική ερώτηση: Ακριβά δεν είναι, τώρα είναι μία καλή στιγμή για αγορά, αλλά ΑΞΙΖΟΥΝ τον κόπο; Αν ναι ποιο; Χμμμ… νέο ψάξιμο. Ως κλασσικός συντηρητικός μεσήλικας που μεγάλωσε σε μία κοινωνία που το καλό αυτοκίνητο ήταν το γερμανικό και το αξιόπιστο ήταν το ιαπωνικό (τα ιταλικά μην τα πιάσουμε), βρήκα την ιδέα του αμερικανικού Tesla … εξωπραγματική. Πάρα ταύτα, διατηρώντας ανοικτό μυαλό, άρχισα το κυνήγι των specs. Εξωπραγματικές επιταχύνσεις και μέγιστη αυτονομία (range). Αυτός είναι ο λόγος που κάθε αγοράκι αν μη τι άλλο θα σκεφτεί να δει ένα Tesla. Για τους μη Ωνάσηδες πάντα, οι επιλογές προφανείς: Model 3 και Model Y για σεντάν και τύπου SUV αντίστοιχα.

Κατέληξα λοιπόν κι εγώ πως αν ποτέ το αποφάσιζα, από Tesla θα κοίταγα ένα Model Y. Ξέρετε αυτούς τους τύπους που καταστρώνουν λεπτομερή μεγαλεπήβολα σχέδια, διαλέγουν φανταστικούς υπολογιστές, εκπληκτικά κινητά, μοναδικές επιδαπέδιες θερμάνσεις κλπ κλπ και τελικά δεν παίρνουν τίποτα; Ε ένας απ’ αυτούς είμαι κι εγώ. Έχοντας αφιερώσει άπειρο χρόνο στο ψάξιμο, σταματάω να ασχολούμαι και ξεχνάω και τα ηλεκτρικά και το Tesla και τα πάντα.

Ο διάολος όμως έχει πολλά ποδάρια και κατοικοεδρεύει και στο Golden Hall. Ως πολιτικά ορθός σύζυγος, κάνω το λάθος και συνοδεύω τη σύζυγο στην εξόρμηση για ψώνια των παιδιών (σχολικά βιβλία συγκεκριμένα). Προφανώς τα ψώνια δεν ήταν μόνο τα βιβλία, οπότε κάποια στιγμή και ενώ έχω στερέψει από ιδέες κρυψίματος χασμουρητού, να σου μπροστά μου ένα λευκό Model 3 Performance. Φανταστείτε, ούτε καν γνώριζα ότι εκεί είναι η μοναδική «έκθεση» Tesla στην Ελλάδα. Τι να πω … ερωτεύτηκα. Μπήκα μέσα στα λευκά καθίσματα και έπαθα! Την ιδέα Tesla και δη Model 3 την είχα ψιλοαπορρίψει, πιστεύοντας ότι είναι μικρομεσαίο. Ε, δεν φεύγεις από τη ναυχαρχίδα των sedan της Volvo έτσι εύκολα!!! Και όμως …. φεύγεις. Το εσωτερικό λιτό και όμορφο (ειδικά το λευκό σαλόνι κι ας είναι 1.200 ευρώ ακριβότερο). Τα πάντα στην οθόνη, η θέση οδήγησης απλά τέλεια με όλες τις ηλεκτρικές ρυθμίσεις που μπορείς να φανταστείς, θερμαινόμενα καθίσματα. Κοινώς όλα αυτά που διάβαζα από τους αρνητές των Tesla περί πτωχού εσωτερικού σε σχέση με την αξία του αυτοκινήτου… τρίχες. Το συγκεκριμένο το επιβεβαίωσε και η γυναικεία άποψη. Σε γενικές γραμμές το αυτοκίνητο εξ όψεως ΑΡΙΣΤΟ.

Συζητάμε λίγα πράγματα με τους πολύ ευγενικούς πωλητές και χωρίς να το πολυκαταλάβω, ακούω το εαυτό μου να λέει: «Πότε μπορούμε να κάνουμε ένα test drive». Αυτό ήταν το μοιραίο σφάλμα. Μέχρις εκεί σωζόταν τα πράγματα. Αφής στιγμής έκανα το λάθος και πήγαμε οικογενειακώς σε μερικές ημέρες και πήραμε το αυτοκίνητο για περίπου 40 λεπτά βόλτα, η κατάσταση έγινε μη αντιστρεπτή. Η Volvάρα έγινε ομόφωνα Volvίτσα αυτοστιγμεί, η σύζυγος χαμογέλασε και εγώ άρχισα να ονειρεύομαι το Tesla μου και να έχω έναν σφάχτη … στη δεξιά τσέπη. Σαν σε όνειρο θυμάμαι την οδήγηση, την επιτάχυνση, την επιβράδυνση, τον ήχο, τη μουσική. Απίστευτη οδική συμπεριφορά, απλά απίστευτη κι η αίσθηση ότι το αυτοκίνητο είναι δικό μου, εδώ και δέκα χρόνια. Έτσι απλά, γράψαμε τον επίλογο στην ιστορία με τίτλο «εγώ για βιβλία πήγα, με Tesla έφυγα».

 

(Αν θέλετε κι εσείς να παρουσιάσετε το καμάρι σας, στείλτε μας στην παρακάτω διεύθυνση: dimitrios.sampaziotis@cartalk.gr)

Περισσότερα Άρθρα