
BYD Dolphin Surf, το οδηγούμε στην Ελλάδα
BYD Seagull, όποιος ασχολείται με την αυτοκίνηση δε γίνεται να μην το γνωρίζει. Μη σου πω ότι θα έχει σκεφτεί τι καλά που θα ήταν να έχει ένα στο γκαράζ του. Για δεύτερο, για αστική χρήση. Να φορτίζει κάθε βράδυ σε μια απλή σούκο και να τον υπηρετεί με μηδενικούς τοπικούς ρύπους στο περιβάλλον που λάμπουν τα EV.
Σταθερά βρίσκεται στις πρώτες θέσεις των πωλήσεων στην πιο απαιτητική αγορά του πλανήτη, την κινέζικη. Σύνηθως είναι στην πρώτη ή στη δεύτερη, πίσω μόνο από το μοντέλο φαινόμενο των τελευταίων ετών, το Model Y της Tesla.

Και τώρα έρχεται και στην Ευρώπη μας. Δε θα λέγεται Seagull, αλλά Dolphin Surf. Οπότε θα μπαίνει ο αγοραστής στην αντιπροσωπεία και όταν λέει ότι ενδιαφέρεται για το Dolphin, θα τον ρωτούν το απλό ή το Surf; Αν ήμουν η Stella Li, Εκτελεστική Αντιπρόεδρος της BYD, θα το ονόμαζα Surf για να βγάζουμε άκρη. Τέλος πάντων, ας καταπνίξω τον Πρόεδρο του Εδεσσαϊκού μέσα μου και πάμε στην ουσία. Δεν είναι ακριβώς ίδιο με το Seagull, αφού κατά τη μετάβαση προς τη Δύση, το μοντέλο κινεζικών προδιαγραφών μεγάλωσε 21 εκατοστά στο μήκος και 5 στο ύψος, ενώ το μεταξόνιο έμεινε απαράλλαχτο. Πού πήγε η επιμήκυνση; Καταρχάς τόνωσε τον χώρο αποσκευών, που από 230 λίτρα είναι πλέον στα 308. Δεν έχω νούμερα για τον μπροστινό πρόβολο για να δω πόσα εκατοστά απορρόφησαν, αλλά η λογική λέει ότι οι ζώνες παραμόρφωσης μεγάλωσαν λίγο. Αφού δόθηκε μεγάλη έμφαση στη βελτίωση της παθητικής ασφάλειας. Δεν έχει δοκιμαστεί ακόμα από τον οργανισμό Euro NCAP, αλλά η στόχευση της BYD είναι να βαθμολογηθεί κι αυτό με πέντε αστέρια. Όπως όλα τα υπόλοιπα μοντέλα της. Θα είναι πρωτόγνωρο ένα τόσο κοντό μοντέλο να επιτύχει την ανώτερη διάκριση.
Με μήκος στα τέσσερα μέτρα (παρά έναν πόντο, δώσ΄τον εκεί, τι ψυχή έχει;), το Dolphin Surf δεν ανήκει πλέον στα Α segment αλλά στα Β. Διαφοροποιείται λοιπόν κατά πολύ (37 εκατοστά) από το Leapmotor T03, 22 από το Hyundai i10 και 13 από το Swift.. Αλλά και 16,5 από τον μεγάλο μεγάλο ανταγωνιστή, το Hyundai Inster.
Πώς μεταφράζεται αυτή η ευρυχωρία στην πράξη; Από τη στιγμή που το μεταξόνιο έχει παραμείνει στα 2.500 χιλιοστά με το Seagull, δεν περιμένεις θαύματα. Κάθεσαι σωστά, με αέρα στο κεφάλι, αλλά νιώθεις λίγο περιορισμό στο εσωτερικό πλάτος. Είναι για καλό, οι πόρτες δεν είναι τσιγαρόχαρτα. Και μάλλον δεν είναι μόνο θέμα πλαστικών ή αίσθησης, αλλά και ουσίας. Δείχνουν πολύ γεροδεμένες και στιβαρές στο κλείσιμο. Η εστίαση στην παθητική ασφάλεια που λέγαμε. Για τα μεγαλύτερα αναστήματα, θα ήθελα το κάθισμα να κατεβαίνει 2-3 πόντους πιο χαμηλά. Πίσω από τον εαυτό μου, δεν περίμενα να μπορώ να χωρέσω με άνεση σε μοντέλο με τέτοιο μεταξόνιο. Και δεν το κάνω. Αλλά δύο ψηλοί άνδρες με τις συνοδούς τους, δε θα έχουν πρόβλημα. Προσοχή όμως: δεν υπάρχει πέμπτη ζώνη ασφαλείας.

Σε έπιασα όμως από τα μούτρα με την κριτική και δεν έχει προηγηθεί καθόλου θεωρία. Το Dolphin Surf θα προσφέρεται σε τρεις εκδόσεις, Active, Boost και Comfort. Η πρώτη φορά τη μικρή μπαταρία των 30 kWh με τον πιο αδύναμο ηλεκτροκινητήρα των 89 ίππων, επιταχύνει από στάση στα 100 χλμ/ώρα σε 11.1″ και κοστίζει 20.790 € (15.760 €, αν με κάποιον μαγικό τρόπο έπαιρνες την επιδότηση. Λέμε και κάνα αστείο βρε αδερφέ). Η Boost συνδυάζει τα παραπάνω με τη μεγάλη μπαταρία των 43.2 kWh, οπότε τα 1.294 κιλά γίνονται 1.370 και το 0-100 διαρκεί 12.1″. Κοστίζει δε 23.790 € (18.034 € με την επιδότηση). Η Comfort παντρεύει τη μεγάλη μπαταρία με το ισχυρό μοτέρ των 157 ίππων. Το βάρος ανεβαίνει μεν στα 1.390 κιλά, αλλά το 0-100 πέφτει στο 9.1″. Ηλεκτρικό hot hatch λέμε. Δικό σας προς 25.990 € (19.702 €). Και στις τρεις περιπτώσεις, η τελική ταχύτητα περιορίζεται ηλεκτρονικά στα 150 χλμ/ώρα. Όσο για τον εξοπλισμό, παρατίθεται παρακάτω:
Και πώς τα καρπώνεσαι όλα αυτά στην οδήγηση; Είναι εξαιρετικό. Καταρχάς, είναι πολύ ευκολοδήγητο, ως οφείλει κάθε ηλεκτρικό αστικό μοντέλο. Με κύκλο στροφής κάτω από τα 10 μέτρα, ησυχία και προσεγμένη ηχομόνωση (σε κακό οδόστρωμα, δεν υπάρχει σύγκριση με το Swift που μοιάζει με αεροπλάνο που τροχοδρομεί), δεν έχεις αμφιβολία ότι τούτο δω ΔΕΝ ανήκει στα A segment. Ειδικά στην έκδοση της δοκιμής (όλα τα μοντέλα ήταν τα ισχυρότερα Comfort), έχει πολύ γκάζι και διορθώνεις καταστάσεις με το δεξί πεντάλ και όχι με το αριστερό. Ανεβάζει δυνατά παντού και πάντα, ενώ το καλής αίσθησης για την κλάση τιμόνι και το σωστό στήσιμο στοιχειοθετούν μια σωστή οδηγική εικόνα. Στις λακκούβες είναι πολύ ικανοποιητικό, μισό κλικ μόνο πίσω από τα καλύτερα γαλλικά της κατηγορίας. Στο δε στροφιλίκι, δε σε προϊδεάζει θετικά η ψηλόλιγνη κοψιά του. Αλλά από κάτω κρύβεται μια ακριβή πλατφόρμα: η e-platform 3.0, που φωλιάζει στα ύφαλα πολλών σημαντικά ακριβότερων BYD, όπως τα Seal και Sealion 7. Προφανώς δεν έχει σπορ στήσιμο, αλλά νιώθεις ότι το όριο μπαίνει από τα εισαγωγικά ελαστικά και όχι από το πλαίσιο. Αξίζει να σημειωθεί ότι σε αντίθεση με το Dolphin που έρχεται με κινέζικα Ling Long, το Surf (θα μου επιτρέψεις να το αποκαλώ έτσι, για να συνεννοούμαστε), φοράει Hankook. Αυτό που του λείπει (και το καταλαβαίνεις αμέσως) είναι η έλλειψη one-pedal. Η μέγιστη επιβράδυνση είναι στα -17 kW, τίποτα δηλαδή. Όπως και να έχει, δεν είναι μια ολοκληρωμένη οδηγική επαφή. Ενώ οι δοκιμές του CarTalk.gr αποτελούν απόσταγμα εβδομαδιαίας συμβίωσης, εδώ η πρώτη μας γνωριμία ήταν πολύ πιο περιορισμένη. Γλυφάδα-Βάρκιζα και πίσω.

Είχα σκάρτη ώρα και μου έφαγε χρόνο και η φωτογράφιση. Αφού δύο διαφορετικές παρέες με προσέγγισαν για να μάθουν πληροφορίες. Αρέσει πολύ και τραβάει το ενδιαφέρον. Και ξέμεινα και με μαύρο αμάξωμα… Να δεις που σύντομα θα ξεφυτρώσουν παντού Surfάκια, ειδικά στο Lime Green που ήταν τα περισσότερα μοντέλα στην παρουσίαση. Δύο πράγματα μόνο μπορούν να το ανακόψουν. Το πρώτο είναι ότι το αγοραστικό κοινό είναι επιφυλακτικό, από τη στιγμή που γίνεται μπέρδεμα με την επιδότηση. Το Κινούμαι Ηλεκτρικά 3 έχει παύσει, το 4 δεν έχει ανακοινωθεί αλλά ακούγονται διάφορες φήμες που κρατούν τον κόσμο σε αναμονή.
Το δεύτερο είναι ο εξοπλισμός. Εξηγούμαι: σαν αυτοκίνητο είναι εξαιρετικό. Δεν έχω οδηγήσει το Inster, αλλά σε σχέση με το Leapmotor T03, το Surf δείχνει σαφέστατα ότι είναι μια κατηγορία πάνω, σε όλα του. Το μόνο που με μπερδεύει είναι το πώς είναι στην πράξη το εισαγωγικό μοντέλο. Γιατί αυτό θεωρώ ότι έχει το μεγαλύτερο νόημα. Η τιμή του είναι ασυναγώνιστη, κάνει οτιδήποτε άλλο να δείχνει υπερκοστολογημένο. Η αυτονομία του είναι επαρκής για αστική χρήση (220 χλμ κατά WLTP, ενώ οι άλλες δύο εκδόσεις έχουν 322 και 310 αντίστοιχα). Μόνο όποιος θέλει να κάνει τακτικά αποδράσεις εκτός νομού θα επιλέξει το (κατά 3.000 € ακριβότερο) Boost, που όμως έχει και λίγο πιο πλούσιο εξοπλισμό. Και οι 88 ίπποι δε θα είναι πρόβλημα, αφού η ροπή έρχεται ακαριαία και τα κιλά είναι λίγα.
Η μόνη μου ένσταση είναι κάποια στοιχεία εξοπλισμού. Ναι μεν υπάρχει πολλή ουσία (ADAS, V2L, ψηφιακό κλειδί) σε όλες τις εκδόσεις, αλλά φώτα αλογόνου και ατσάλινες ζάντες είναι κάπως για κινέζικο μοντέλο. Ειδικά για την BYD, που μας έχει συνηθίσει στο να μας κακομαθαίνει με το πόσο γαλαντόμα είναι.
Εν κατακλείδι, καθόλου δε με εκπλήσσει το γεγονός ότι το Dolphin Surf ανακυρήχθηκε Παγκόσμιο Αστικό Αυτοκίνητο του 2025. Ούτε και συ να απορείς που θα βλέπεις όλο και περισσότερα γύρω σου. Ίσως όχι άμεσα, αφού όλοι είναι μουδιασμένοι και αναμένουν/με το τι θα γίνει με ενδεχόμενο Κινούμαι Ηλεκτρικά 4. Αλλά σε μερικούς μήνες, κάτι μου λέει ότι θα συναντάς ένα σε κάθε γωνία.