Δεν μπορείς να μάθεις νέα κόλπα σε έναν γέρικο σκύλο, λένε οι Άγγλοι. Χωρίς να υπονοώ το παραμικρό για την ηλικία του φίλου Θανάση κι ενθυμούμενος τη σπίθα στα μάτια του όποτε μιλάει για τη Deltona του, ήθελα διακαώς να τον φέρω σε επαφή με τις νεότερες εξελίξεις στην αυτοκίνηση. Προφανώς και τον θυμάστε, είναι ο κάτοχος της Deltona που διαβάσατε στη συγκριτική δοκιμή με την Porsche 911 GTS, συγκεκριμένα το νούμερο 75 από τις 400 Giallo Ferrari (κίτρινο, για τους κοινούς θνητούς) που κατασκευάστηκαν.
Η ιταλίδα καλλονή τού έχει πάρει τα μυαλιά, όπως και τόσων ακόμα. Ακόμα θυμάμαι τι συναισθήματα θαυμασμού προσέλκυε το κλασικό πλέον ιταλικό μοντέλο εκείνη την καλοκαιρινή ημέρα, τη στιγμή που παραδίπλα, η 911 μάλλον συγκέντρωνε εκφράσεις ζηλοφθονίας. Η Deltona έχει έναν μαγικό τρόπο να γεφυρώνει ταξικά χάσματα κι ηλικιακές διαφορές με τρόπο που ελάχιστα (αν όχι κανένα) μοντέλα το καταφέρνει σήμερα. Με την ευκαιρία της παραλαβής του ηλεκτρικού Volvo C40 στο CarTalk.gr, ενός πραγματικά γρήγορου και φορτωμένου τεχνολογία μοντέλου, προσκάλεσα τον Θανάση να το οδηγήσει και να μας μεταφέρει τις εντυπώσεις του ως κάποιος που αφενός λατρεύει τα κλασικά αυτοκίνητα και την ανόθευτη αγνή οδήγηση κι αφετέρου δεν έχει εξοικειωθεί με την ηλεκτροκίνηση και τα νέα επιτεύγματα (LED Matrix φώτα, Adaptive Cruise Control) που έχουν θερμικά και μη μοντέλα.
Εν ολίγοις, τι έχει να πει η αυτοκίνηση του μέλλοντος σε έναν εραστή του παρελθόντος; Αφού πρώτα θέσει τον δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων, να αξιολογήσει την εξέλιξη που έχει συντελεστεί σε αυτά τα 30 χρόνια που η αυτοκίνηση αλλάζει συνεχώς. Πηγαίνοντας για τη φωτογράφιση, τον προκαλώ να τα ανοίξουμε σε ένα φανάρι που βρισκόμαστε πρώτοι δίπλα-δίπλα. Θεωρητικά, και τα δύο μοντέλα επιταχύνουν από στάση στα 100 χλμ/ώρα σε κάτι λιγότερο από 5″. Η κίνηση είναι ελάχιστη, ο δρόμος έχει τρεις λωρίδες, οι συνθήκες μοιάζουν ιδανικές. Με το δεξί πόδι στο πάτωμα και το αριστέρο καβαλημένο στο φρένο, το μόνο που έχω να κάνω είναι να απελευθερώσω το αριστερό πεντάλ και το Volvo πετιέται μπροστά σαν πεντάχρονος που αντικρίζει τρίλιτρο παγωτό. Περιμένω να ακούσω τον τετρακύλινδρο της Ιταλίδας να ωρύεται αλλά δε συμβαίνει τίποτα. «Δεν πρόλαβα καν να κουμπώσω 1η», δικαιολογείται ο Θανάσης που γλίτωσε τον θρύλο από την ύβρη.
Λίγο μετά θα βρεθεί στη θέση του οδηγού του C40. Αμέσως νιώθει αεράτος. Λογικό, όποιος μπορεί να τιθασεύει εκείνη, μπορεί να τα βάλει με τα πάντα. «Είναι πανεύκολο στην οδήγηση, σα να παίζεις Playstation. Είναι πάρα πολύ ξεκούραστο, δεν ακούς τίποτα. Αν πήγαινα με αυτό ταξίδι, μέχρι την Ελευσίνα θα με είχε πάρει ο ύπνος. Αλλά δε νομίζω ότι η ησυχία είναι προνόμιο μόνο των ηλεκτρικών. Όλα τα καινούρια μοντέλα είναι αθόρυβα. Με όλα μπορείς να ταξιδέψεις και να έχεις σχετικά χαμηλό επίπεδο θορύβου. Η γυναίκα μου έχει ένα Golf TSi κι επίσης ταξιδεύει ήρεμα. Πας με 160-170 και δεν ακούς τίποτα», είναι οι πρώτες του εντυπώσεις.
«Θα ήταν όμως τέλειο για τους ταξιτζήδες. Στο τέλος της ημέρας θα βγεις ξεκούραστος. Ούτε να πονάει το πόδι από τον συμπλέκτη. Μου αρέσει πολύ που φρενάρει αυτόματα με το one-pedal, είναι απίστευτα ξεκούραστο. Ειδικά στην κίνηση, που κινείσαι με χαμηλές ταχύτητες, δε σηκώνεις καν το πόδι από το γκάζι, απλώς το ελαφρώνεις λίγο και το αυτοκίνητο κόβει ταχύτητα, μέχρι που ακινητοποιείται πλήρως.» Κάπου εκεί του προτείνω να του ενεργοποιήσω το Adaptive Cruise Control με τη λειτουργία Stop&Go για το μποτιλιάρισμα, που σταματάει αυτόματα πίσω από τον προπορευόμενο και ξεκινά στο κατόπι του αλλά δε θέλει. Έχει δίκιο, σήμερα έλαβε υπερβολική δόση τεχνολογίας, φτάνει και περισσεύει. Μην το παρακάνουμε.
«Αυτό το αμάξι είναι για κουβέντα. Αφού δεν ακούγεται τίποτα, όρεξη να έχεις να μιλάς συνέχεια με τον διπλανό σου.» Κι όντως, έχει απόλυτο δίκιο. Θυμάμαι ότι όταν πήγαμε βόλτα με την Deltona, Ιούλιο μήνα με τα παράθυρα ανοιχτά, δεν μπορούσαμε να ανταλλάξουμε και πολλές κουβέντες. Κι όχι μόνο επειδή είχε μια 4η μες στις ροπές της και προσπερνούσε τους πάντες από όλες τις κατευθύνσεις.
«Είναι θέμα του τι θέλει ο καθένας. Τούτο δω δεν το οδηγείς, σε πάει. Όταν όμως θέλω να βγω βόλτα, θέλω να το νιώθω το αμάξι. Να το ακούω, να αλλάζω ταχύτητες. Τότε θα προτιμήσω την Integrale. Όταν όμως πάω με την οικογένεια διακοπές στη Χαλκιδική, τότε το Volvo θα ήταν μια χαρά. Δεν το απορρίπτω. Αν και θα έχω τις ενστάσεις μου για το πόσες στάσεις θα χρειαστούν για μια τέτοια απόσταση.» Κάπου εκεί πετάγομαι για να διευκρινήσω ότι με δύο στάσεις του μισάωρου, το ταξίδι γίνεται πολύ άνετα. Εφόσον βέβαια ξεκινάς από την Αθήνα φουλαρισμένος κι έχεις να φορτίσεις στον προορισμό σου, οπότε δε σε απασχολεί αν φτάσεις με την μπαταρία χαμηλά. Έκανα όμως λάθος, γιατί με τη βοήθεια του πολύ χρήσιμου site που υπολογίζει στάσεις και φορτίσεις, η απόσταση Αθήνα-Χαλκιδική απαιτεί τρεις στάσεις με συνολικό χρόνο φορτίσεων τις δύο ώρες! Σε ερώτησή μου για το πόσο καίει η Lancia σε ταξίδι με 120-130, η απάντηση είναι 12 λίτρα ανά 100 χιλιόμετρα. Δεν τα λες και λίγα, ούτε όμως κι υπερβολικά για βελτιωμένο (στους 300 ίππους) μοντέλο 30 ετών με μόνιμη τετρακίνηση. Όταν όμως ταξιδέψεις με 170-180, στα 210 χιλιόμετρα σου ανάβει το λαμπάκι της βενζίνης, επισημαίνει ο Θανάσης. Νομίζω ότι το Volvo δε θα ξεπερνούσε τα 140-150 χιλιόμετρα αυτονομίας με την ίδια ταχύτητα. Επίσης, να θυμίσω ότι όλα τα σουηδικά μοντέλα, ό,τι καύσιμο κι αν καταναλώνουν, έχουν ηλεκτρονικό κόφτη στην τελική ταχύτητα στα 180 χλμ/ώρα.
Το τοπίο έχει καθαρίσει κι ο Θανάσης τερματίζει για πρώτη φορά το δεξί πεντάλ. Ήδη έχει δηλώσει εντυπωσιασμένος, από πριν που καθάρισε την κίνηση με μισή γκαζιά, ίσα-ίσα να ξεμουδιάσει το δεξί του πόδι. «Έχει τόση δύναμη κι η ροπή έρχεται τόσο άμεσα, που μου θυμίζει τα συγκρουόμενα στο λούνα-παρκ.» Δεν ξέρω αν το λέει για κομπλιμέντο, αλλά είναι γεγονός ότι φαίνεται να απολαμβάνει τις επιδόσεις του C40. Μπορεί στα χαρτιά να έχει αντίστοιχο 0-100 με την Deltona, ελάχιστα κάτω από 5″, αλλά ο τρόπος που αποδίδεται η δύναμη είναι τελείως διαφορετικός.
Πέρα όμως από τα γκάζια, η HF είναι σχεδόν ιδεολογία, μας εξηγεί. «Κάθε μοντέλο κουβαλάει μια ολόκληρη κουλτούρα μαζί του. Στις 20 Νοεμβρίου κάναμε την ετήσια πανελλήνια συνάντησή μας στη Ναύπακτο Παρασκευοσαββατοκύριακο, ενώ κατά τη διάρκεια της συγκριτικής δοκιμής που δημοσιεύτηκε στο CarTalk.gr, είχαμε μαζευτεί τόσες Integrale για να πάμε μονοήμερη βόλτα στην Εύβοια. Η HF βγαίνει 1-2 φορές τον μήνα και πάω για να διασκεδάσω. Το Volvo δεν μπορεί να μου το προσφέρει αυτό. Προφανώς και μπορεί να μου προσφέρει πολλά άλλα, να το χρησιμοποιώ καθημερινά και να με κρατάει ξεκούραστο. Άλλο το ένα, άλλο το άλλο.» Συμπληρώνω ότι με την ανιούσα που έχουν πάρει οι τιμές των καλοσυντηρημένων και γνήσιων Integrale, η δική του που δεν έχει ούτε 70.000 χιλιόμετρα, σίγουρα κοστίζει πάνω από τα 73 χιλιάρικα που τιμάται το συγκεκριμένο δημοσιογραφικό Volvo. Και βέβαια, το ιδανικό γκαράζ θα είχε μέσα και τα δύο οχήματα, ένα για κάθε μέρα κι ένα για πιο προσωπικές στιγμές.
Ο Θανάσης συμφωνεί ότι το κάθε μοντέλο προσφέρει κάτι διαφορετικό κι απευθύνεται σε άλλες ανάγκες. «Αν βάλεις κάποιον που έχει εξοικειωθεί με τα ηλεκτρικά και γενικά με τα καινούρια μοντέλα μες στην Integrale, θα απορήσει τι της βρίσκουμε. Θα του φανεί κουδουνίστρα και φασαριόζα.» Κάπου εκεί πετάγομαι να εξηγήσω ότι η νέα γενιά δεν ασχολείται τόσο με τα αυτοκίνητα και τη γρήγορη οδήγηση όσο οι παλιότεροι αλλά ο Θανάσης διαφωνεί. «Αν πάμε μια βόλτα μες στην Αθήνα με την Deltona, θα δεις πόσο την κοιτούν. Όχι μόνο οι μεγάλοι, αλλά κι οι πιτσιρικάδες. Μου μιλάνε, μου κουρνάρουν, γίνεται ένας πανικός.» Εκεί τον ρωτώ αν ο θαυμασμός εκτείνεται και στο γυναικείο φύλο αλλά ενώ απάντησε, προτίμησε να μη δημοσιοποιήσουμε το τι ειπώθηκε.
Φίλε Θανάση, θα ανανεώσουμε το ραντεβού μας μέσα σε ένα Tesla Model 3 Performance. Νομίζω ότι εκείνο θα σου είναι ακόμα πιο ταιριαστό.