Με την ευκαιρία της επιστροφής από τις καλοκαιρινές διακοπές στην Άνδρο, διανύοντας 1.000+ χιλιόμετρα σε 15 μέρες σε επαρχιακούς δρόμους και πολύ, μα πολύ, χώμα μπορώ να πω τα ακόλουθα:
Οδηγικά (υπόψη, έχω την οικογένεια μέσα, άρα μιλάμε για στρωτή οδήγηση με ελαφρά υψηλότερη μέση ωριαία από την πλειοψηφία των υπολοίπων οδηγών, πάντα με Normal στον επαρχιακό, Sport σε ενδεχόμενα προσπεράσματα):
- Στον επαρχιακό δίκτυο το αυτοκίνητο είναι βιδωμένο κάτω παρ’ όλο που τα CrossClimate 2 που φοράω δεν έχουν την πρόσφυση ενός καθαρόαιμου θερινού.
- Το τιμόνι το έχω συνηθίσει και νιώθω το ελάφρωμά του όταν η πρόσφυση του οδοστρώματος μειώνεται ή η είσοδος είναι με περισσότερα χιλιόμετρα απ’ ό,τι θα έπρεπε. Φυσικά και δεν έχει την αίσθηση ενός N, αλλά τον συμβιβασμό αυτό εγώ τον αποδέχομαι όταν κινείσαι κι εκτός δρόμου.
- Τα φρένα επαρκέστατα παντού, αν και δεν είμαι οπαδός του εν λόγω πεντάλ όταν πηγαίνω με νορμάλ ρυθμούς, που μας οδηγεί στο επόμενο εδάφιο (DCT).
- Το DCT του είναι πραγματικά πολύ καλό και κυρίως σωστά ρυθμισμένο: κατεβαίνεις ένα κατηφορικό δρόμο με Normal profile και βρίσκεσαι πίσω από μια σειρά αυτοκινήτων που είναι όλοι “πάνω” στο φρένο, αριστερό “αυτί” λοιπόν κι εμπλέκεις την ταχύτητα που δίνει επαρκές φρενάρισμα (η ένδειξη αλλάζει από πχ “D3” σε “3”) και δεν αλλάζει παρά μόνο αν ξαναπατήσεις γκάζι για περίπου 15 δευτερόλεπτα (νομίζω). Στο Sport δεν αλλάζει και σε αφήνει να οδηγήσεις όπως εσύ θες!
- Για τον κινητήρα, ροπάτος και σε συνδυασμό με το DCT στα προσπεράσματα απλά βυθίζεις το πόδι σου στο γκάζι κι επικεντρώνεσαι μόνο στους ενδεχόμενους περιφερειακούς κινδύνους. Επίσης παρατήρησα ότι επιλέγοντας την οθόνη παρακολούθησης της ροής ενέργειας, βλέπεις το MHEV να πριμοδοτεί την ροπή χαμηλά, ακόμα και στο βαθύ πάτημα του γκαζιού μειώνοντας έτσι το turbo lag.
- Στο χώμα τώρα, αν έχετε επισκεφτεί την Άνδρο, θα ξέρετε ότι υπάρχουν πάρα πολλές παραλίες με αποκλειστική πρόσβαση μόνο από χωματόδρομο. Κάποιες με σχετικά καλούς και κάποιες με όχι. Η ανάρτηση κάνει πολύ καλή δουλειά, εξομαλύνοντας αισθητά τις ανωμαλίες. Η απόσταση των 17 εκατοστών από το έδαφος είναι μεν σχετικά μικρή, αλλά αν δεν πας να περάσεις κάποιο νεροφάγωμα κατά μέτωπο, δε θα έχεις πρόβλημα.
- Η τετρακίνηση μου χρησίμευσε στην Άχλα (βλ. Παντζόπουλος-Μενεγάκη), όπου το ανέβασμα ειδικά σε ένα σημείο με τους δύο δεξιά πάνω σε μια πλάκα με ελάχιστη πρόσφυση και τους αριστερά σε σαθρό χώμα έκανε ένα σύντομο σπινιάρισμα κι αμέσως μετά με ξεκόλλησε χωρίς κανένα θέμα.
Χωροταξικά (Εγώ κι οι τρεις γυναίκες):
- Σας παραθέτω τις δύο φωτογραφίες για το τι χώρεσε στο πορτ-μπαγκάζ μόνο! Απόλυτα ευχαριστημένος αν και θα ήθελα το κάλυμμα του πορτ-μπαγκάζ να ήταν τοποθετημένο λίγο πιο ψηλά.
Κατανάλωση:
- Περίπου 9 λίτρα/100, που δεδομένου της χρήσης (με τόσους ανηφορικούς χωματόδρομους με 2α το πολύ) θεωρώ πως είναι μια χαρά.
Θα ήθελα:
- Οι προβολείς να φωτίζουν πιο μακριά.
- Τα πίσω καθίσματα να σύρονται εμπρός-πίσω (τα μικρά παιδιά δε χρειάζονται τόσο χώρο στα γόνατα).
- Στην οθόνη παρακολούθησης της ροής ενέργειας να απεικονίζεται η στάθμη της 48V μπαταρίας.
- H οθόνη του οδηγού να είναι πιο παραμετροποίησιμη ως προς τις πληροφορίες που παρέχει.
Εν κατακλείδι:
Ένα τεράστιο μπράβο στην Hyundai για την υλοποίηση, ελπίζω να μπορώ να το πω αυτό και μετά από χρόνια όσον αφορά την αξιοπιστία.
(Αν θέλετε κι εσείς να παρουσιάσετε το καμάρι σας, στείλτε μας στην παρακάτω διεύθυνση: dimitrios.sampaziotis@cartalk.gr.)