Ιταλία: 3.700 χλμ σε 8 μέρες με Tesla Model 3 με τη μικρή μπαταρία
Ακολουθεί σεντόνι, με την προσωπική – οικογενειακή μας εμπειρία ηλεκτροκίνησης σε roadtrip στην Ιταλία: 5μελής οικογένεια με έφηβες κόρες, 3.700 χλμ σε 8 μέρες με το Tesla Model 3 SR+ Made in China (LFP).
Μιας και πήγα Ιταλία, θα εμπνευστώ από τον Sergio Leone και χωρίσω το κείμενο σε τρία μέρη: Τα Καλά, τα “Μέτρια”, τα Άσχημα…
ΤΑ ΚΑΛΑ:
– ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ: Το M3 είναι ένα πολύ άνετο αυτοκίνητο, πολύ ξεκούραστο για όλους τους επιβαίνοντες, και χώρεσε άνετα 5 βαλίτσες μεγέθους carry-on, 3 backpacks, τσάντα θαλάσσης και επιπλέον μικρές τσάντες – τσαντάκια, και περίσσεψε χώρος για τα απαραίτητα ψώνια. Η μεγαλύτερη απόσταση που οδήγησα συνεχόμενα ήταν Μπάρι – Βενετία (κι αν ρωτάτε γιατί Μπάρι είναι γιατί δε βρίσκαμε εισιτήρια για Ανκόνα ή Βενετία!), 850 χιλιόμετρα σε 9 ώρες (με cruise control πάντα στο όριο, συνήθως 130 χλμ/ώρα), 7:15 οδήγηση και 1:45 φορτίσεις με 6 στάσεις (ΜΟ 18’/φόρτιση) Ενώ πίστευα ότι θα ήταν εξοντωτικές 9 ώρες ταξίδι, τελικώς οι στάσεις το έκαναν αρκετά λιγότερο κουραστικό από όσο φοβόμουν, πιθανώς και σε συνδυασμό με την φοβερή ποιότητα οδοστρώματος της AutoStrada που έκανε το ηλεκτρικό πραγματικά να “γλυστράει” αθόρυβα και ξεκούραστα. Το ίδιο ακριβώς σχόλιο έκανε κι η γυναίκα μου και οι κόρες μου, οι οποίες τώρα που γυρίσαμε και κάναμε το κομμάτι Ιωάννινα – Θεσσαλονίκη σερί (280 χλμ.) μου είπαν όλες ότι προτιμούν τις συχνές μικρές στάσεις (ανά 1 ως 1.5 ώρα). Στο δίλημμα λοιπόν συνεχόμενη οδήγηση ή στάσεις ψηφίζω συχνές στάσεις. Για να είμαι σωστός και δίκαιος θα πρέπει να σχολιάσω ότι πριν 15 χρόνια, στα 30 μου, πιθανώς θα ψήφιζα αντίθετα, (τότε που είχα οδηγήσει σε μία μέρα Θεσσαλονίκη – Αθήνα – Θεσσαλονίκη…), οπότε καταλαβαίνω απόλυτα όσους σχολιάζουν ότι τους είναι deal breaker για ηλεκτρικό ο περιορισμός αυτός. Απλά πλέον με τα experience points που έχω μαζέψει προέχει η άνεση και η ασφάλεια.
– ΦΟΡΤΙΣΕΙΣ: Η διαφορά της εμπειρίας ταξιδιού όταν φορτίζεις με Supercharger (και για να τo προεκτείνω γενικώς με ταχυφορτιστές >120kW) σε σχέση με τους κοινούς εδώ 50 kW “ταχυ”φορτιστές είναι απλά ΧΑΟΤΙΚΗ… 20-80% φόρτιση σε 20-25΄, ίσα που προλαβαίναμε να πάμε τουαλέτα και να ξεμουδιάσουμε (τη μέση μας ΚΑΙ τα σαγόνια μας… πάντα έπαιζε ένα μικρό κολατσιό-snack!). Επειδή δε δεν απαιτούνταν πάντα φόρτιση ως 80% μέχρι την επόμενη στάση (βλ. παραπάνω, μέσος χρόνος φόρτισης 18’) αρκετές φορές τις περίμενα κιόλας (4 γυναίκες για τουαλέτα!) Supercharger στην Ιταλία (και σε όλη την υπόλοιπη Ευρώπη όσο είδα στο site) έχει κυριολεκτικά παντού σε αποστάσεις που δεν ξεπερνούν τα 200 χλμ. Range anxiety non existent λοιπόν, ακόμα και με το Standard Range. Δυστυχώς δεν μπήκα στη διαδικασία να ψάξω τι άλλους φορτιστές έχει και με ποια διαδικασία – app μπορεί κανείς να τους χρησιμοποιήσει, είδα όμως στο plugshare ότι σε πολλούς ΣΕΑ κατά μήκος της Autostrada έχει ταχυφορτιστές (βλ επιπλέον σχόλιο παρακάτω στα “ασχημα”)
– Το ABRP είναι απλά απίστευτο εργαλείο, όσοι κάνετε ταξίδια με ηλεκτρικό και δεν το έχετε κάντε εγγραφή ΤΩΡΑ. Απορώ π;vς δεν το έχει ενσωματώσει ακόμα η Tesla στο λογισμικό της. Ακριβέστατο στις προβλέψεις του, το ακολουθούσα κατά γράμμα, δεν έπεσε έξω παρά μόνο σε απρόβλεπτη κίνηση (βλ “τα άσχημα”)
ΤΑ “ΜΕΤΡΙΑ”
– ΚΟΣΤΟΣ: Εδώ λοιπόν είναι που η ηλεκτροκίνηση “χάνει” ένα μέρος από το αβαντάζ της μεγάλης οικονομίας που προσφέρει η οικιακή φόρτιση στην καθημερινή χρήση . Με μέση κατανάλωση 17.5 kWh/100 χλμ. (5 άτομα + μπαγκάζια + A/C 22oC, 120-130 χλμ/ώρα) και κόστος kWh στους Supercharger Ιταλίας 0.52€, είχαμε κόστος κίνησης 9.1€/100 χλμ, λίγο λιγότερο από ένα καλό κι οικονομικό diesel (τιμή diesel στην Ιταλία περίπου 1.95 €/λίτρο). Αν λοιπόν κάποιος θέλει να κάνει roadtrip κι έχει στη διάθεσή του ένα οικονομικό diesel, θα του βγει ελάχιστα πιο ακριβά χωρίς τους όποιους περιορισμούς των φορτίσεων. Από την άλλη, για όποιον (όπως εγώ) έχει για οικογενειακό του αυτοκίνητο μόνο το ηλεκτρικό και κάνει λίγα ταξίδια, κερδίζει μαζικά σε χρήμα όλο τον υπόλοιπο χρόνο, και στα περιστασιακά ταξίδια πάλι κερδίζει (λίγο) σε χρήμα χάνοντας όμως λίγο σε χρόνο. Αυτή είναι η δική μου οπτική στο θέμα. Αν είχα και τα 2 αυτοκίνητα διαθέσιμα, πάλι μάλλον το ηλεκτρικό θα διάλεγα λόγω της διαφορετικής (και πολύ ανώτερης κατά τη γνώμη μου) εμπειρίας οδήγησης – αλλά αυτό είναι καθαρά υποκειμενικό (υπάρχουν βέβαια και κάτι diesel κόλαση… γλυκοκοιτούσα τις Alfa Romeo Giulia όπου τις έβρισκα…)
ΤΑ “ΑΣΧΗΜΑ”
– Τοποθεσίες Supercharger… όπου να’ναι κι ότι νά’ναι! Σε ξενοδοχεία (συνήθως πίσω, εκεί που ξεφορτώνουν τα σκουπίδια…). Σε πολυκαταστήματα. Σε Lidl. Σε δημοτικά parking. Mε ανύπαρκτη συνήθως σήμανση, να σου δείχνει ο χάρτης “να, εδώ είναι”, να κοιτάς και να ξύνεσαι… που ρε φίλε; Εδώ ένα εστιατόριο βλέπω! “Ε, πίσω από το Ristorante!” ΠΟΥΘΕΝΑ όμως πάνω στην AutoStrada! (Κοντά όμως, 1-4 χλμ. το πολύ από την έξοδο) Στην επιστροφή μας χθες προς Μπάρι, ήμασταν δύο Μ3 ένα ΜΥ κι ένα Model S που πηγαίναμε σχεδόν παρέα για 2-3 φορτίσεις, βγαίναμε μαζί από την AutoStrada και βρισκόμασταν στους φορτιστές. Φόρτιση, αναστροφή, ξανά Autostrada (πάρε εισιτήριο), ξανά έξοδο σε 150 – 200km, συχνά με μικρή ουρά στα διόδια για να πληρώσεις, ξανά το ίδιο μετά. Έβαλα στο ABRP να μου βγάλει τη διαδρομή που ανέφερα παραπάνω χωρίς καθόλου Tesla Superchargers και μου έβγαλε 20’ λιγότερο συνολικά χρόνο – 20’ που είμαι σίγουρος είναι από τα μπες – βγες στην Εθνική. Δεν ξέρω αν έχει να κάνει με τον τρόπο λειτουργίας της AutoStrada (κλειστός αυτοκινητόδρομος με λίγες εισόδους εξόδους), αλλά από πρακτικής άποψης θα ήταν απείρως καλύτερα να ήταν πάνω στο δρόμο. Όπως γίνεται – θα γίνει εδώ Ελλάδα! (Όταν θα ολοκληρωθεί…) Φαντάζεσαι να βγαίνεις από Εθνική, να πας στον Σκλαβενίτη Αταλάντης ξέρω ’γώ ή πίσω από το Ξενοδοχείο Τάδε για να φορτίσεις;;; Αυτό ήταν πραγματικά σπαστικό.
– Άσχετο από ηλεκτροκίνηση, αλλά έπρεπε να το σχολιάσω. Στις AutoStrada στη Βόρεια Ιταλία (Βενετία – Μιλάνο – Ριβιέρα) είχε ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ μποτιλιαρίσματα. Είτε λόγω έργων είτε λόγω ατυχημάτων, μιλάμε για κόλλημα στον Αυτοκινητόδρομο για 30’ και βάλε, με αποκορύφωμα μια μέρα που κολλήσαμε για 50min διανύοντας 800m… Πάρα πολλά αυτοκίνητα, πολύ κίνηση, ένα ποτάμι από αυτοκίνητα που κινούνται όλα με 120-130km/h, καταλαβαίνω ότι είναι πανεύκολο να κολλήσει με το παραμικρό.
Αυτά τα ολίγα (!), θα προσπαθήσω να απαντήσω σε όσες ερωτήσεις θέλετε, ευχαριστώ για την υπομονή σας!
(και ναι, δεν κρατήθηκα, έκανα βόλτα και με το αυτοκίνητο στη διαδρομή της πίστας στο Μονακό…)
(Αν θέλετε κι εσείς να παρουσιάσετε το καμάρι σας, στείλτε μας στην παρακάτω διεύθυνση: dimitrios.sampaziotis@cartalk.gr)