Opel Crossland 1.2T GS Line ΜΤ6

80%

Awesome

• ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ CarTalk.gr

Άτιμα ψευτοτζιπάκια, έχετε κατακλύσει την αγορά και σαρώνετε τα πάντα στο πέρασμά σας. Λογικά κάπως έτσι θα ένιωθαν κι οι Αιγύπτιοι όταν πλάκωσαν οι ακρίδες: παραδοσιακές κατηγορίες όπως τα sedan και τα station φυτοζωούν, ενώ τα πιο θιγμένα είναι τα πολυμορφικά. Μοντέλα που σχεδιάστηκαν εξαρχής με γνώμονα τους χώρους και την πρακτικότητα, τα έχουν βρει μπαστούνια με τα SUV και τα crossover. Παρ΄ ότι και στα πολυμορφικά μπαινοβγαίνεις ίσιος και δε χρειάζεται να σκύβεις, παρ’ ότι επίσης κάθεσαι ψηλά κι έχεις καλή ορατότητα, υστερείς πολύ σε στιλ. Ένα πολυμορφικό αντανακλά ότι ο κάτοχός του κουβαλάει πολλές νταμιτζάνες λάδι επιστρέφοντας από το χωριό, ενώ μια φορά είχε βοηθήσει και τον ξάδελφό του τον Λάκη στη μετακόμιση από το Μπραχάμι στη Δραπετσώνα.

 

Την ίδια στιγμή, τα SUVλάκια βροντοφωνάζουν λασπωμένα περάσματα στην Πίνδο κι ατρόμητο οδηγό, ακόμα κι αν έχουν μόνο μπροστινή κίνηση και ζορίζονται στα νερά που μαζεύει η παραλιακή στη Βούλα. Κάπως έτσι, Renault Scenic, Volkswagen Touran και Citroen C4 Grand SpaceTourer μάς αποχαιρετούν σιγά-σιγά, αφού οι πωλήσεις τους δε δικαιολογούν την ξεχωριστή γραμμή παραγωγής. Δε βγάζουν τα χρήματά τους, ο κόσμος τούς έχει γυρίσει την πλάτη. Το Scenic μάλιστα θα ξαναγυρίσει, αλλά δε θα είναι πια πολυμορφικό.

Κι είναι κρίμα, γιατί τέτοια ακριβώς μοντέλα χρειαζόμαστε. Το θυμηθήκαμε με το μικρό Crossland, ένα μοντέλο που δεν το βάζει το μάτι σου, αλλά κάθεται κουτί στις ανάγκες του μέσου Έλληνα αναφορικά με την χωροταξία του. Με ύψος 1.93 και τριψήφιο αριθμό κιλών, είναι επίτευγμα όταν κάθομαι πίσω μου χωρίς να ακουμπούν γόνατα στο μπροστινό κάθισμα και κεφάλι στην οροφή. Κι όμως, σε τούτο δω το πιτσιρίκι (που το λες ένα μόλις κλικ μεγαλύτερο από μοντέλο πόλης), καθόμουν πολύ άνετα. Την ίδια στιγμή, ο χώρος αποσκευών ήταν πολύ ικανοποιητικός για ένα όχημα με μήκος 4.230 χιλιοστά, το οποίο είναι όσο μακρύ θες για να παρκάρεις ως άνθρωπος στο αστικό περιβάλλον. Το στενό αμάξωμα μπορεί να του δίνει στενόμακρη κοψιά και να μην κολακεύει στο μάτι, αλλά λύνει τα χέρια στους ελιγμούς στα στενά. Τα μοντέλα τελευταία όλο και φαρδαίνουν και το καταλαβαίνεις όταν βρεθείς σε κάποιο που είναι ένα κλικ πιο στενό, αφού απολαμβάνεις πρωτόγνωρη ευελιξία. Βέβαια, αυτό σημαίνει ότι πίσω θα κάτσουν δύο ενήλικες κι όχι τρεις, αλλά σε πόσους χρειάζεται τακτικά κάτι τέτοιο;

 

Το Crossland είναι αρκετά ξεκάθαρο με τις προθέσεις του. Από την αρχή που θα το οδηγήσεις, σου ξεκαθαρίζει σταράτα ότι δεν έχει τον παραμικρό σπορτίφ προσανατολισμό, άσχετα με το τι υπαινίσσεται το εξοπλιστικό πακέτο GS Line, με τα όμορφα κόκκινα σιρίτια και τις μαύρες 17άρες. Αντιθέτως, η ανάρτηση είναι εξαιρετική στην απορρόφηση των κακοτεχνιών κι ώρες-ώρες, νομίζεις ότι οδηγείς γαλλικό μοντέλο. Συμπλέκτης και κιβώτιο είναι βούτυρο στις καθημερινές αλλαγές (είπαμε, όχι καρφωτές εδώ) κι ενώ ποτέ δε θα ανεβοκατεβάσεις σχέσεις έτσι για την απόλαυση, το σασμάν λειτουργεί τόσο μαλακά και ξεκούραστα, που κατά τη διάρκεια της εβδομάδας της δοκιμής, πολλές φορές βαριόμουν να πατήσω συμπλέκτη κι άλλαζα ταχύτητες συγχρονίζοντας τις σαλ. Προφανώς αυτό γίνεται σε όλα τα κιβώτια, αλλά σε ελάχιστα τόσο απαλά κι αβίαστα κι αγόγγυστα, ώστε να το επιχειρώ σε καθημερινή βάση.

 

Γενικώς, το μικρό Opel σού φτιάχνει την καθημερινότητα. Υπερβολικά άνετο και ξεκούραστο, ευέλικτο κι εύκολο στο παρκάρισμα, σε απασχολεί ελάχιστα κι αυτό είναι μεγάλο προσόν σε μια αγχώδη καθημερινότητα. Το μόνο που σου μένει να γκρινιάξεις είναι η πολύ μακριά τελική σχέση μετάδοσης. Σε αναγκάζει σε πολλά κατεβάσματα εκεί που θα περνούσες με μία πάνω (σε εκείνη τη στροφή που μπαίνεις με 35-40 και κανονικά περνάει με 3^η χαμηλά, σε εκείνο το ΣΤΟΠ που έχει ορατότητα και δε χρειάζεται να σταματήσεις τελείως, όπου κανονικά περνάει με 15-20 και 2^α). Για να καταλάβετε πόσο μακρύ είναι, η 3^η σκάει στα 140 χλμ/ώρα, το περιμένεις από το RS7 αλλά όχι από ένα ανέραστο οικογενειακό 1.200 κυβικών. Η 6^η δίνει σχεδόν 50 χλμ/ώρα ανά 1.000 σαλ. Πολλές φορές βρέθηκα να έχω μία σχέση πάνω, οι σαλ να πέφτουν χαμηλά και το μοτέρ να αρχίζει να τραντάζεται, τρικύλινδρος γαρ.

Κατά τα άλλα, το μοτεράκι είναι συμπαθητικό. Γεμίζει σωστά από χαμηλά (όσο του επιτρέπει το θεόμακρο κιβώτιο, αμάν αυτοί οι ρύποι), ψυχωμένο κι ορεξάτο. Φασαριόζικο όταν είσαι τέρμα γκάζι, που εντάξει, εδώ δεν ενοχλεί πολύ γιατί σπάνια οδηγείς έτσι, δε σε εμπνέει το αυτοκίνητο. Όμως, στα υπόλοιπα μοντέλα που φοριέται, θα θέλει προσεγμένη ηχομόνωση για να μη δημιουργεί θέμα. Δεν μπορώ να φανταστώ ότι σε μια ευγενικών τρόπων DS4 θα ακούγεται έτσι.

 

Οι καλοί τρόποι του Crossland ξεχνιούνται όταν πατάει στο χώμα, η χωμάτινη απόδοσή του εξαντλεί κάθε δικαιολογία για να πας σε crossover κι όχι σε τούτο ‘δω το πολυμορφικό. Υπάρχει μια συγκεκριμένη ανηφόρα κοντά στο σπίτι μου, περίπου 100-120 μέτρα, σταθερής κλίσης με εξαίρεση το τελευταίο κομμάτι της ανηφόρας, όπου η κλίση αυξάνεται. Κάθε όχημα δοκιμής με έστω ελάσσονα χωμάτινο προσανατολισμό περνάει από το βασανιστήριό της. Περίμενα να φτάσει το πολύ μέχρι τη μέση. Επιλέγοντας την επιλογή Λάσπη στο IntelliGrip (οι υπόλοιπες είναι Νορμάλ, Χιόνι, Άμμος και ESP για ύπνο), ανέβηκε με άνεση που μου θύμισε το προσθιοκίνητο Compass (αυτό είναι κομπλιμάν, μιλάμε για Jeep παρακαλώ). Επιχείρησα να σταματήσω ακριβώς εκεί που άλλαζε η κλίση, για να το δυσκολέψω. Μέσα σε μια ομοβροντία τριγμών από τα τακάκια που πάλευαν να φρενάρουν τον κάθε ατίθασο τροχό, μπόλικης σκόνης (τέτοια εποχή, το χώμα έχει γίνει πούδρα) κι αλαλαγμών από το πλήρωμα που πάλευε έντρομο να κλείσει τα ηλεκτρικά παράθυρα, το Opelάκι ανέβηκε παρά τα εντελώς δρομίσια Turanza T005 χωρίς να κάνει κιχ. Δεν του το είχα.

 

Αν αγόραζα ένα για την αφεντιά μου, στην πρώτη αλλαγή ελαστικών, θα πήγαινα οπωσδήποτε σε κάποια πιο χωμάτινη χάραξη. Έτσι κι αλλιώς, στην άσφαλτο δε θα το κυνηγήσεις ιδιαίτερα, οπότε θα ανεχτείς τη σχετική επιβάρυνση στην ενεργητική ασφάλεια. Με 170 χιλιοστά από το έδαφος, μαζεμένο μεταξόνιο, κοντούς προβόλους και τσαμπουκαλίδικη συμπεριφορά εκτός, είναι κρίμα να μην επιδιώξεις το κάτι παραπάνω. Προφανώς δε μετατρέπεται σε τετρακίνητο Vitara, αλλά θα ικανοποιήσει τις ήπιες επιδιώξεις του μέσου αγοραστή. Να κατέβει στη λίγο πιο ψαγμένη παραλία, να ανέβει σε εκείνο το ξωκλήσι στο χωριό, να το βάλει στην κροκάλα του Υμηττού χωρίς να φοβάται να σκίσει το λάστιχο. Αλλά μιας κι εγώ φοβόμουν (δεν έχει και ρεζέρβα το άτιμο), πήγαινα σιγά στα πολύ σπαστήρια, με αποτέλεσμα να με δυσκολεύει η πολύ μακριά 1^η, πολλές φορές κινδύνευε να μου σβήσει.

 

Κι αφού θα έβαζα πιο χωμάτινα ελαστικά, ίσως επέλεγα και 55άρι (από 50άρι) προφίλ, γιατί στο χώμα κοπανούσε κάμποσο, ειδικά ο ημιάκαμπτος. Γενικώς το περιμένεις πιο άνετο, επηρεασμένος από την εικόνα που δίνει στην άσφαλτο, αλλά τελικά σε διαψεύδει.

 

Αυτοκίνητο ουσίας λοιπόν το μικρό της Opel. Διαπρέπει σε χώρους, ευκολία οδήγησης, άνεση ανάρτησης, αν το γκαζώσεις πάει σβέλτα αλλά δε σε προδιαθέτει για κάτι τέτοιο. Πάντως, έχει το γκάζι για να ταξιδέψει και να προσπεράσει απροβλημάτιστα. Σε έναν ιδανικό κόσμο, θα συνδύαζα το αμάξωμά του (με τα τόσα καλά του, υπολογίστε και τη χαριτωμένη εμφάνιση μέσα σε αυτά) με τη μετάδοση ενός υβριδικού Yaris ή Jazz. Θα έκαιγα 4-4.5 λίτρα (αντί για 6.5 με ήρεμη οδήγηση χωρίς κλιματισμό, μέσα Μαΐου γαρ), θα συμπλήρωνε ιδανικά τον αγχολυτικό του χαρακτήρα και βέβαια, δε θα παρέλειπα το adaptive cruise control με λειτουργία stop&go για το μποτιλιάρισμα. Επίσης, θα του ταίριαζε κι η ηλεκτροκίνηση (με 136 ίππους και 50άρα μπαταρία) που έχει φωλιάσει στο Corsa και στο Mokka. Θεωρώ ότι εδώ είναι πιο ταιριαστή σε χαρακτήρα σε σχέση με τα δύο ομόσταυλα.

 

Μπορώ να το φανταστώ σε πολλές χρήσεις. Είναι ιδανικό για πρώτο αμάξι μιας οικογένειας που έχει μέχρι δύο παιδιά και θα προτιμήσει το ευκολότερο παρκάρισμα από το να κουβαλάει τον αγλέορα μαζί της. Είναι ιδανικό για δεύτερο, να το έχει η μητέρα όλη την ημέρα στα διάφορα δρομολόγια και το βράδυ να το παίρνει ο μεγάλος γιος της οικογένειας για τσάρκα (ε, ο μπαμπάς δεν αποχωρίζεται το καμάρι του) και να μην τρέχει καθόλου, αφού θα ξενερώνει τη ζωή του στο τιμόνι.

Το μόνο που δεν μπορώ να φανταστώ είναι ότι οι τιμές θα παραμείνουν στα ύψη, όπως συμβαίνει σήμερα. Ή θα πέσουν σε βάθος χρόνου ή θα αναγκαστούμε να προσαρμοστούμε στα νέα δεδομένα. Όπως συμβαίνει και με πλείστα μοντέλα της ελληνικής αγοράς, το Crossland τσίμπησε περί τα πέντε χιλιάρικα με τις πρόσφατες ανατιμήσεις και πλέον είναι πολύ ακριβό, ειδικά μάλιστα από τη στιγμή που δεν ξεχειλίζει από εξοπλισμό (απουσιάζει το adaptive cruise control, η ειδοποίηση τυφλού σημείου, ενώ η κάμερα είναι μικρή και δε βλέπεις και τόσα).

Μοντέλο	Crossland
Έκδοση	1.2T 130hp MT6 GS Line
Τιμή από	24.300€
Τιμή μοντέλου δοκιμής	25.338€
Τύπος αμαξώματος	Πολυμορφικό
Καύσιμο	Βενζίνη
Κινητήρας	τούρμπο
Κύλινδροι	3
Κυβικά	1.199 κ.εκ.
Επιτάχυνση 0 - 100 χλμ/ώρα	9.9"
Μέγιστη ταχύτητα	201 χλμ/ω
Κατανάλωση δοκιμής	6.5 λίτρα/100 χλμ
Αυτονομία	692 χλμ
Κατανάλωση καυσίμου - Μικτός κύκλος	4.8 λίτρα/100 χλμ
Κατανάλωση καυσίμου – Κύκλος εντός πόλης	5.7 λίτρα/100 χλμ
Κατανάλωση καυσίμου - Κύκλος εκτός πόλης	4.2 λίτρα/100 χλμ
Εκπομπές CO2 (WLTP)	137 γρ/χλμ
Προδιαγραφές Ρύπων	Euro6d-TEMP
Συνολική ισχύς	130 ίπποι στις 5.500 σ.α.λ.
Συνολική ροπή	230 Nm στις 1.750 σ.α.λ.
Μέγιστη ταχύτητα περιστροφής	6.250 σ.α.λ.
Θέση του κινητήρα	Εμπρός και Εγκάρσια
Κίνηση	μπροστά
Κιβώτιο	χειροκίνητο
Σχέσεις	6
Εμπρός ανάρτηση	Γόνατα McPherson
Πίσω ανάρτηση	Ημιάκαμπτος άξονας
Εμπρός φρένα	αεριζόμενα δισκόφρενα
Πίσω φρένα	δισκόφρενα
Ελαστικά	215 / 50 / 17
Διάμετρος στροφής	11.2 μέτρα
Μήκος	4.212 χιλιοστά
Πλάτος	1.825 χιλιοστά
Ύψος	1.605 χιλιοστά
Μεταξόνιο	2.604 χιλιοστά
Απόσταση από το έδαφος	170 χιλιοστά
Συντελεστής οπισθέλκουσας (Cd)	0.32
Βάρος	1.184 κιλά
Χώρος αποσκευών	410 λίτρα
Ντεπόζιτο	45 λίτρα
Βαθμολογία EuroNCAP