Θεσσαλονίκη-Κορυτσά με το Skoda Enyaq με τη μεγάλη μπαταρία

Ξεκινήσαμε από Θεσσαλονίκη οικογενειακώς την Μ. Τετάρτη, δύο ενήλικες και δύο παιδιά με παιδικά καθισματάκια και φουλ μπαγκάζια, για πασχαλινές διακοπές στην Κορυτσά της Αλβανίας. Ήταν το πρώτο μεγάλο ταξίδι του Skoda Enyaq iV 80 μας – 280 χιλιόμετρα απόσταση, η οποία θα έβγαινε άνετα με το μοντέλο μας που φοράει την μεγάλη μπαταρία των 77kWh και την θεωρητική αυτονομία των 500 χιλιομέτρων.

Η Κορυτσά είναι στα 850 μέτρα υψόμετρο κι ο κόσμος θα ήθελε θέρμανση στη διαδρομή, οπότε ο συνδυασμός ανηφόρας κι έλλειψης αντλίας θερμότητας στο αυτοκίνητο – μαζί με το ότι δεν ήθελα φτάνοντας να έχει πέσει η μπαταρία πολύ κάτω από 20% για λόγους μακροζωίας, με έκανε να αποφασίσω να ξεκινήσω φορτισμένος με 95%, παρά τις συστάσεις να μην την πηγαίνω πάνω από 80% – πάλι για λόγους μακροζωίας. Νέος και ψαρωμένος ακόμα στο πεδίο της ηλεκτροκίνησης, δίνω αρκετή σημασία σε αυτές τις λεπτομέρειες κι έχω τύψεις όποτε τις παραβαίνω.

Για το ταξίδι, είχα κάνει την προεργασία μου. Έβγαλα από το Plugshare ένα διάγραμμα απόστασης/υψομέτρου, έβαλα και δύο φορτιστές που ήταν πάνω (σχεδόν) στον δρόμο μήπως και χρειαστούν, και σημείωσα σε μια εκτύπωση στον άξονα των x, τα αναμενόμενα ποσοστά φόρτισης σε κάθε σημείο του ταξιδιού. Δηλαδή 95% τέρμα αριστερά στα 0 χλμ  και τέρμα δεξιά στα 280 χλμ το 17% (λίγο πιο κάτω από 20% που είναι κοντά στις συστάσεις της μπαταρίας). Στα ενδιάμεσα σημεία τα έβαλα γραμμικά, ώστε καθώς θα ταξιδεύω να βλέπω αν είμαι εντός πρόβλεψης και όταν θα πλησιάσω στους φορτιστές να έχω στοιχεία να αποφασίσω αν θα τους χρησιμοποιήσω ή όχι.

Τους φορτιστές τους έβαλα ως ενδεχόμενο γιατί παρ’ ότι φαινόταν να έχω πολύ περιθώριο (αυτονομία vs απόσταση ταξιδιού), δεν ήθελα να πηγαίνω με 100 χλμ/ώρα αλλά κάπου 130-140, οπότε έπρεπε να είμαι σίγουρος ότι δε θα υπάρξουν προβλήματα – με δύο μικρά παιδιά στο αμάξι (και σύζυγο τον θηλυκό Judge Dredd) δεν είναι να παίζεις με αυτά!

Τώρα θα πει κανείς – και με το δίκιο του -, ταξίδι για διακοπές πας ή κάνεις την διδακτορική σου διατριβή; Λοιπόν πράγματι, όλο αυτό το οverengineering δεν θα ήταν απαραίτητο αν εξαρχής είχα αποφασίσει ότι θα χρησιμοποιήσω έναν από τους φορτιστές. Ή αν είχα λίγη εμπειρία παραπάνω. Όμως ήθελα να τεστάρω και το αυτοκίνητο – τέλος πάντων, βρήκα τις ασκήσεις επί χάρτου πολύ διασκεδαστικές!

Το ταξίδι άρχισε και προχωρούσε κατά τις προβλέψεις. Δηλαδή το ποσοστό φόρτισης μειωνόταν όσο προέβλεπε το διάγραμμα για τα χιλιόμετρα που είχαν διανυθεί. Άρχισε να πέφτει έξω μετά τη Βέροια (περίπου στα 90 χλμ απόστασης) όπου αρχίζει η μεγάλη ανηφόρα κι αναμενόμενα η κατανάλωση ήταν μεγαλύτερη. Έριξα όμως λίγο την ταχύτητα και το ξανάφερα σχεδόν στα ίσα του. Περάσαμε τον πρώτο φορτιστή του διαγράμματος (στα 140 χλμ) και λίγο μετά τα 200 χλμ, έφτανε η ώρα να πάρουμε την απόφαση αν θα χρησιμοποιήσουμε τον ταχυφορτιστή των ELPE στο Δισπηλιό Καστοριάς.

Δεν έχω σημειώσει πόσο ήταν η μπαταρία εκείνη τη στιγμή, αλλά πρέπει να ήταν κάπου στο 37%, φτάναμε άνετα Κορυτσά δηλαδή, με εκτίμηση για πάνω από 15% κατά την άφιξη.

Eίπαμε όμως να το πάμε (υπερβολικά) συντηρητικά, να ξεμουδιάσουμε και λίγο, οπότε σταματήσαμε στο Δισπηλιό, σε ένα πρατήριο ΕΚΟ. Στον 50άρη ταχυφορτιστή των ELPE, μέσα σε 13′ πήραμε 10 kWh, +13% φόρτισης δηλαδή, για 6 €. Ήταν η πρώτη ever επαφή μου με πληρωμένο φορτιστή και πρέπει να πω ότι πήγε πολύ καλά. Κατέβασα επιτόπου την εφαρμογή των ELPE από το QR που είχε πάνω ο φορτιστής, έβαλα πιστωτική και άρχισα να ταχυφορτίζω. Δίπλα ήρθε και ένας Teslάκιας, ξένος, και πήρε το AC plug.

Φτάσαμε με 28% στην Κορυτσά. Όλα είχαν πάει καλά! Πάντως, βλέποντας το πόσο έκαψε από το Δισπηλιό μέχρι την Κορυτσά, και να μην είχαμε σταματήσει στο Δισπηλιό, θα είχαμε φτάσει στην Κορυτσά ακριβώς με 17%, όπως είχα υπολογίσει εξαρχής! Δεν πειράζει όμως, κάναμε τη στάση μας, ξεμουδιάσαμε, φάγαμε πατατάκια, κάναμε χάλι το αμάξι (εδώ φρικάρουν όσοι δεν έχουν παιδιά!), όλα καλά!

Παραδώσαμε τα παιδιά στην γιαγιά τους και πήγαμε για ποτάρες, ενώ όπως μας είχε ήδη πληροφορήσει το Plugshare, στο κεντρικό βουλεβάρτο της πόλης μας περίμενε ο δημοτικός δωρεάν φορτιστής (11 kW) όπου ταΐσαμε το Enyaq.

Δύο ώρες μετά, και μετά από μερικές ταλιάτες και μαργαρίτες στο καταπληκτικό In Gallery, με θέα την κεντρική οδό της Κορυτσάς και με το Enyaq πλέον να έχει φτάσει στο 50% πήγαμε για ξεκούραση. Από την επόμενη ημέρα, ξεκινούσαν οι βόλτες!

Θα σας αφήσω να απολαύσετε μαζεμένες τις φωτογραφίες από τις βόλτες στις ομορφιές αυτής της γωνιάς των Βαλκανίων, αφού πρώτα κλείσω τα λογιστικά του ταξιδιού.

Για την επιστροφή, το ABRP έδινε 78% κατανάλωση ενώ για το πήγαινε έδινε 88% (6% παραπάνω από όσο ξοδέψαμε στην πραγματικότητα). Δεν είμαι σίγουρος πώς λειτουργεί ο υπολογισμός – λαμβάνει υπόψιν το υψόμετρο; Τον καιρό; Σε κάθε περίπτωση, με εκτίμηση κατανάλωσης 78%, αποφάσισα ότι στον γυρισμό δε θα χρειαζόμασταν φόρτιση. Άλλωστε και να στράβωνε πολύ κάτι στην εκτίμηση, γυρνώντας προς Θεσσαλονίκη υπάρχουν άφθονες επιλογές φόρτισης, οπότε μπορούσα να το αποφασίσω και τελευταία στιγμή.

Πριν φύγουμε, φορτίσαμε λοιπόν στον δημοτικό σταθμό δωρεάν φόρτισης μέχρι το 87% και ξεκινήσαμε. Με ένα educated guess, από το 82% που ξοδέψαμε στο πήγαινε με την ανηφόρα, τώρα θα είμασταν ένα 10% κάτω, άρα 72%. Έβαλα στο cruise control 130 χλμ/ώρα (όπου μπορούσα) κι αρχίσαμε να τρώμε τα χιλιόμετρα. Σε κάποια φάση μετά τη Βέροια, σα να μου φάνηκε ότι βγαίναμε λίγο εκτός budget, οπότε μείωσα στα 120 και για λίγο και στα 110. Μετά όμως από ένα μισάωρο ήρθε στα ίσια του και ξανανέβασα στα 130. Nα μην τα πολυλογώ έφτασα με 20% στο σπίτι, που σημαίνει ότι θα μπορούσα και να μην έχω κατεβάσει από τα 130 και θα έφτανα πάλι με αποδεκτά επίπεδα (περίπου 13% minimum υπολογίζω).

Άρα τελικά: 280 χλμ διαδρομή με ανηφόρα (βλ. Διάγραμμα): 82% μείωση μπαταρίας, 280 χλμ επιστροφή με κατηφόρα: 67% μείωση μπαταρίας. Αρκετά μεγάλη διαφορά!

Πόσο πληρώσαμε σε “καύσιμο” για όλη την εκδρομή (280 χλμ x 2 + 100 χλμ βόλτες = 660 χλμ); Ξεκινήσαμε με 95% και επιστρέψαμε με 20%, άρα 75%, άρα 75% x 77kWh = 58kWh, τις οποίες τις πληρώνω σπίτι με max 0.2 €/kWh, άρα 12 €. Βάλε και 6€ στον ταχυφορτιστή στο Δισπηλιό Καστοριάς, σύνολο 18 €. Τώρα, δεν έχω υπόψιν ακριβώς πόσες φορές και πόσο φορτίσαμε την μία εβδομάδα που ήμαστε εκεί, για να δω τι θα πλήρωνα αν ήταν με πληρωμή, αλλά όπως και να έχει, είμαι πολύ ευχαριστημένος που μια εκδρομή που θα μου κόστιζε περίπου 100 € σε βενζίνες, τώρα μου βγήκε 18 €.

Μετά τα μαθηματικά, απολαύστε τις φωτό με τις περιπέτειες του Enyaq στην Κορυτσά και τα πέριξ!

 

(Αν θέλετε κι εσείς να παρουσιάσετε το καμάρι σας, στείλτε μας στην παρακάτω διεύθυνση: dimitrios.sampaziotis@cartalk.gr)

 

Περισσότερα Άρθρα