Ενώ η Ferrari, η Maserati κι η Lamborghini είχαν τα μέσα να κατασκευάσουν τους δικούς τους εξωτικούς κινητήρες V8 και V12 υψηλής απόδοσης, πολλοί άλλοι, συμπεριλαμβανομένων των AC, Bristol, Facel Jensen, Iso, Gordon Keeble, De Tomaso και Monteverdi γνώριζαν ότι ένα τηλεφώνημα στη Ford, την Chrysler ή την GM ήταν μια σχετικά φθηνή λύση για τις ανάγκες τους.
Όπως συνέβαινε με τη Bristol και την Jensen, οι κινητήρες Chrysler ήταν το αγαπημένο τονωτικό του Peter Monteverdi. Ο επιτυχημένος Ελβετός έμπορος αυτοκινήτων δημιούργησε μια σειρά από γρήγορα και λαμπερά coupe και sedan από τα τέλη της δεκαετίας του 1960 έως τα μέσα της δεκαετίας του 1970, αναθέτοντας σε Ιταλούς καροσερί όπως οι Frua και Fissore να σχεδιάσουν και να κατασκευάσουν το σασί και το αμάξωμα, τα οποία στη συνέχεια εφοδιάστηκαν με big-block V8 της Chrysler. Το θυμηθήκαμε όταν χτες γράψαμε για το καινούριο ελβετικό supercar, με την ονομασία Picasso.
Μερικά από αυτά τα αυτοκίνητα είχαν την τύχη να λάβουν τον θρυλικό 426 Hemi της Chrysler, αλλά τα περισσότερα, όπως αυτό το sedan 375/4 του 1974, το οποίο πήρε το όνομά του από την ισχύ του (375 hp, δηλαδή 380 ίπποι) και τον αριθμό των θυρών. O V8 των 7.2 λίτρων απέδιδε ελαφρώς λιγότερα άλογα από τον Hemi των 431 ίππων, αλλά παρήγαγε σχεδόν την ίδια ροπή.
Ο Monteverdi δήλωνε 6.9″ για την επιτάχυνση από στάση στα 100 χλμ/ώρα και τελική ταχύτητα 250 χλμ/ώρα σύμφωνα με ένα άρθρο του Classic Driver, το οποίο, αν είναι αλήθεια, πιθανότατα καθιστούσε το 375/4 ταχύτερο από οποιοδήποτε άλλο τετράθυρο στον πλανήτη όταν πρωτοεμφανίστηκε το 1970, συμπεριλαμβανομένης της πανίσχυρης 450 SEL 6.3 της Mercedes.
Δυστυχώς, η πετρελαϊκή κρίση στις αρχές της δεκαετίας του 1970 χαντάκωσε τις προσπάθειες ανθρώπων όπως ο Peter Monteverdi που προσπαθούσαν να πουλήσουν αυτοκίνητα με υψηλή διψήφια κατανάλωση καυσίμου. Οι πλούσιοι άνθρωποι μπορεί πάντα να είναι σε θέση να αντέξουν οικονομικά τον μαύρο χρυσό, ανεξάρτητα από το πόσο υψηλά ανεβαίνουν οι τιμές, αλλά δεν τους αρέσει να περιμένουν για να τον αποκτήσουν. Η παραγωγή της σειράς ολοκληρώθηκε το 1973, αν κι υπήρξαν μερικά ακόμα μοντέλα που κατασκευάστηκαν κατά παραγγελία μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1970. Το Classic Driver θεωρεί ότι 28-35 παραδείγματα του 375/4 κατασκευάστηκαν συνολικά, αν και κανείς δε φαίνεται να γνωρίζει με βεβαιότητα.
Το αυτοκίνητο που βλέπετε εδώ θα προσφερθεί από τον οίκο δημοπρασιών Bonhams τον Ιούλιο. Πιστεύεται ότι ήταν σε στατική κατάσταση για μια δεκαετία, θα χρειαστεί λοιπόν κάποια συντήρηση πριν είναι έτοιμο να κυκλοφορήσει. Δυστυχώς, δεν υπάρχουν πολλές διαθέσιμες πληροφορίες για αυτό το συγκεκριμένο παράδειγμα, αν κι έχει περάσει κάποια χρόνια στη Μέση Ανατολή, και μια πινακίδα στο ταμπλό λέει ότι «ανακατασκευάστηκε το 1983, εισήχθη στις ΗΠΑ τον Ιανουάριο του 1986».