Bristol Fighter (2004)
Η βρετανική Bristol δεν ένιωθε ποτέ την ανάγκη ότι έπρεπε να ακολουθεί τους υπόλοιπους. Ήταν μία από εκείνες τις εταιρίες που κάνουν τα πράγματα με τον δικό της τρόπο, για έναν πολύ εκλεκτό αριθμό αγοραστών. Σκεφτείτε την σαν τη Mazda των supercars. Πουθενά δεν ήταν πιο εμφανές από το Fighter, με τις πόρτες σα φτερά γλάρου, το στενό αμάξωμα και τον κινητήρα από Dodge Viper V10.
Ακόμη κι η βασική έκδοση μπορούσε να ξεπεράσει τα 340 χλμ/ώρα χάρη στους 532 ίππους του 10κύλινδρου κινητήρα, αλλά για όσους θεωρούσαν ότι η υπερβολική ισχύς δεν είναι αρκετή, το Fighter T παρουσιάστηκε το 2007. Με 1.026 ίππους, 1.405 Nm ροπής και βελτιωμένο αεροδυναμικό συντελεστή 0.27, η Briston δήλωνε ότι το καμάρι της μπορούσε να φτάσει τα 430 χλμ/ώρα, αν κι η τελική ταχύτητα περιοριζόταν ηλεκτρονικά στα 360. Τελικά δεν κατασκεύασε κανένα.
Aston Martin Bulldog (1979)
Όταν η Aston Martin εξέλισσε το Bulldog με τον κινητήρα στο κέντρο, συζητούσαν να κατασκευάσουν έως και 25 αυτοκίνητα. Με ηλεκτρικές πόρτες gullwing, έναν twin-turbo V8 700 ίππων και μια απίστευτα δραματική σχεδίαση, πιθανότατα θα μπορούσαν να είχαν βρεθεί οι απαραίτητοι αγοραστές. Εξάλλου, αν κατάφερνε να επαληθεύσει την τελική ταχύτητα των 320 χλμ/ώρα, αυτό θα ήταν το ταχύτερο αυτοκίνητο παραγωγής στον κόσμο.
Ωστόσο, εκείνη την εποχή η Aston Martin άλλαξε χέρια κι οι νέοι ιδιοκτήτες δε θεωρούσαν ότι αυτό ήταν το πρέπον μοντέλο για μια αγγλική αυτοκινητοβιομηχανία. Έτσι, το μοναδικό Bulldog που κατασκευάστηκε πουλήθηκε, αλλά εξακολουθεί να εμφανίζεται σε διάφορες εκδηλώσεις ανά τη Μεγάλη Βρετανία.
SSC Ultimate Aero (2007)
Τροφοδοτούμενη από έναν υπερτροφοδοτούμενο V8 6.2 λίτρων, η Ultimate Aero απέδιδε 923 ίππους και 1.045 Nm ροπής. Κατείχε τον τίτλο του παγκόσμιου ρεκόρ ταχύτητας αυτοκινήτου παραγωγής, σύμφωνα με τα Ρεκόρ Guinness, από το 2007 (όταν μετρήθηκε επίσημα στα 410 χλμ/ώρα) μέχρι την παρουσίαση της Bugatti Veyron Super Sport το 2010. Το αμερικάνικο μοντέλο ήταν εξαιρετικά απαιτητικό στην οδήγηση, αφού δεν είχε ηλεκτρονικά βοηθήματα: ούτε ABS ούτε ESP! Σαν τον παλιό καλό καιρό… ένα πραγματικό supercar που έκανε τις παλάμες να ιδρώνουν.
Jimenez Novia (1995)
Το Jiminez Novia διέθετε μια από τις πιο περίπλοκες διαμορφώσεις κυλίνδρων που μπορεί κανείς να φανταστεί, καθώς οι 567 ίπποι του παράγονταν από τέσσερις συστοιχίες τεσσάρων κυλίνδρων διατεταγμένων σε σχήμα W, με πενταβάλβιδες κυλινδροκεφαλές από Yamaha FZR1000. Ουσιαστικά ήταν ενωμένα τέσσερα χιλιάρια μοτέρ από superbike, ένας W16 πολύ πριν τη Veyron. Αν και το όνομα είναι ισπανόφωνο, πρόκειται για γαλλική κατασκευή από τον Γάλλο Ramon Jimenez, οδηγό αγώνων με μοτοσικλέτες. Ο W16 στρόφαρε στις 10.000 σαλ., ενώ λέγεται ότι μπορούσε να πιάσει τα 100 χλμ/ώρα σε 3.1 δευτερόλεπτα, να διανύσει το χιλιόμετρο σε 19 και να τελικιάσει στα 380 χλμ/ώρα. Το αυτοκίνητο δεν κατάφερε να μπει στην παραγωγή, ενώ ο Jimenez εργαζόταν επίσης πάνω σε μια πιθανή off road έκδοση της Novia.
Vector W8 (1989)
Το Vector Aeromotive W2 παρουσιάστηκε το 1976, ο σχεδιαστής του Gerry Wiegert είχε εμμονή με την αεροναυτική τεχνολογία. Μέχρι να μπει στην παραγωγή, το W2 είχε γίνει W8 κι όταν τελικά παρουσιάστηκε η έκδοση δρόμου το 1989, είχε τιμή 450.000 $. Στην καρδιά του W8 βρισκόταν ένας υπερτροφοδοτούμενος V8 6.0 λίτρων της GM απόδοσης 600 ίππων, που υποτίθεται ότι χάριζε τελική ταχύτητα 320 χλμ/ώρα. Το τριτάχυτο αυτόματο κιβώτιο έμοιαζε παραφωνία στην όλη κατασκευή. Παρά την τιμή, 14 τεμάχια πουλήθηκαν πριν αντικατασταθεί από το WX-3 το 1992 – με τιμή τα ακόμη πιο εξωφρενικά 765.000 $.
Συνεχίζεται…