Jiotto Caspita (1989)
Όταν η Jiotto αποκάλυψε την Caspita το 1989, ισχυρίστηκε ότι ήταν ένα υπεραυτοκίνητο που θα επέτρεπε στους ιδιοκτήτες του να το οδηγήσουν μέχρι την πίστα, να κάνουν όσους γύρους ήθελαν και μετά να το οδηγούσαν πίσω στο σπίτι, όλα με το ίδιο αυτοκίνητο. Ίσως σήμερα να ακούγεται κοινότυπο αλλά τότε ήταν ριζοσπαστικό. Στην αρχή προτιμήθηκε ένας detuned V12 κινητήρας από μονοθέσιο της F1, αλλά το 1990 τοποθετήθηκε αντ’ αυτού μια μονάδα Judd V10, με την οποία υποτίθεται ότι μπορούσε να ξεπεράσει τα 320 χλμ/ώρα. Δυστυχώς ποτέ δεν παραδόθηκαν αυτοκίνητα πελατών.
Dagger GT (2010)
Μας αρέσει όταν μια εταιρία ταρακουνά την παγκόσμια σκηνή με εξωφρενικές αξιώσεις (όχι στην περίπτωσή σου, Σπύρο) κι η Transtar Racing ήταν ακριβώς μια τέτοια περίπτωση. Το 2010 αποκάλυψε τα πρώτα σχέδια για το Dagger GT, ένα υπεραυτοκίνητο 1.150 κιλών και 2.000 ίππων, κάτι που θα του επέτρεπε να ξεπεράσει τα 500 χλμ/ώρα. Δε μας αρέσει όμως όταν όλα τα μεγαλεπήβολα σχέδια αποδεικνύονται μόνο λόγια. Και κάπως έτσι, το Dagger GT έμεινε ακόμα ένα προσχέδιο στον υπολογιστή, ο Σπύρος (ο Πανόπουλος ντε) δεν πρωτοτύπησε ούτε καν σε αυτό.
Dome Zero (1978)
Όταν τραβήχτηκαν τα καλύμματα κι αποκαλύφθηκε το Dome Zero στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης το 1978, σε κάποιους κόπηκε η ανάσα. Πώς μπορούσε μια ιαπωνική εταιρία να παρουσιάσει κάτι τόσο ακραίο; Πιο τρελό από την Countach, σχεδόν τόσο όμορφο όσο η Stratos, το Zero ήταν διαστημικό σε σχεδίαση (είμαστε και 45 χρόνια πίσω), αλλά ο κατασκευαστής του δεν κατάφερε να περάσει τις ιαπωνικές δοκιμές πιστοποίησης. Δε θα ήταν τόσο γρήγορο ούτως ή άλλως. Ο straight-six των 2.8 λίτρων της Nissan προσέφερε μόλις 145 ίππους, λίγους για τα 920 κιλά του – αλλά τι εμφάνιση!
Yamaha OX99-11 (1992)
Στον κόσμο των supercars, ακούμε τακτικά το κλισέ «ένα αγωνιστικό αυτοκίνητο για τον δρόμο», αλλά στην περίπτωση του Yamaha ήταν απόλυτα ταιριαστό. Γι’ αυτό κι είναι κρίμα που δεν μπήκε ποτέ στην παραγωγή. Έχει κάποια χαρίσματα που εκείνη την εποχή συναντούσες μόνο στη McLaren F1. Η OX99-11 παρουσιάστηκε το 1992, με έναν V12 3.5 λίτρων και 420 ίππων στο κέντρο, μια detuned έκδοση του κινητήρα που τοποθετήθηκε στα μονοθέσια των Brabham και Jordan των αρχών της δεκαετίας του 1990. Η τιμή ήταν το εντυπωσιακό για την εποχή ένα εκατομμύριο δολάρια, αλλά έτσι κι αλλιώς κατασκευάστηκαν μόνο τρία αυτοκίνητα, οπότε τι μας νοιάζει η τιμή;
Spectre R42 (1995)
Η GT Developments έγινε γνωστή για τα ιδιαίτερα Ford GT40 της, οπότε όταν κατέφτασε το R42 έγινε δεκτό με ενθουσιασμό. Κατασκευάστηκε μόνο ένα λειτουργικό πρωτότυπο προτού προκύψει το διάδοχο μοντέλο GTD, με το project να πωλείται στη συνέχεια στην αμερικανική εταιρία Spectre. Στο κέντρο βρίσκεται ένας V8 4.6 λίτρων και με την κομψή εμφάνιση που θύμιζε Jaguar, όλα φαίνονταν ελπιδοφόρα. Η Spectre έκανε λόγο για παραγωγή 200 αυτοκινήτων τον χρόνο, ωστόσο η παραγωγή σταμάτησε στα μόλις 23 αντίτυπα.
Συνεχίζεται…