Βολτάροντας το ENYAQ | Αθήνα → Ιωάννινα & Ζαγοροχώρια

Είχα στη διάθεσή μου το Skoda ENYAQ iV 60, δηλαδή την έκδοση με τη μπαταρία 62 kWh (58 ωφέλιμες) και τον κινητήρα των 180 ίππων να δίνει κίνηση στους πίσω τροχούς.

Μιας και τα ηλεκτρικά -ακούμε ότι- δυσκολεύονται στα ταξίδια, ο σκοπός ήταν να κάνω μια «βόλτα» 400 χιλιομέτρων ως τα Γιάννενα. Έτσι, να δοκιμάσω το αυτοκίνητο σε διαφορετικές συνθήκες -επαρχιακοί δρόμοι και βουνά, πόλεις και στενά, αυτοκινητόδρομοι και ταξίδι.

Μέρος -1 | Οργάνωση

Για το πλάνο των φορτίσεων, μας λύνει τα χέρια η εφαρμογή abetterrouteplaner (ABRP). Εισάγουμε προορισμό κι αυτοκίνητο, κι αυτό μας δείχνει αν και πού χρειάζεται να φορτίσουμε και με τι μπαταρία θα φτάσουμε. Δύο λεπτά υπόθεση κι ήξερα ότι θα χρειαστώ μία καλή φόρτιση κάπου κοντά στην Πάτρα (ΣΕΑ Ψαθοπύργου ή Ευηνοχωρίου). Να σημειώσω εδώ ότι επειδή οι “ταχυφορτιστές” μας είναι αργοί, θεωρητικά θα χρειαζόταν περίπου 40 – 50 λεπτά φόρτισης. Έπειτα άφιξη στα Γιάννενα με αρκετή μπαταρία για κίνηση εντός πόλης και φόρτιση στον 20άρη DC του Lidl όσο ψωνίζουμε για την επόμενη ημέρα.

Μέρος 0.0 | Εξοικείωση με το αυτοκίνητο και πρώτες εντυπώσεις

Τη μέρα πριν την αναχώρηση, το αυτοκίνητο έκανε 120 χιλιόμετρα εντός και εκτός πόλης. Η προσαρμογή ήταν αρκετά γρήγορη. Στα πρώτα 10 – 15 λεπτά, μέχρι να εξοικειωθώ με τον όγκο, τους καθρέφτες, το γκάζι/φρένο και το τιμόνι του, το είχα στη λειτουργία D όπου κάνει ανάκτηση μόνο με το πάτημα του φρένου. Έπειτα, επιλέγοντας B ο έλεγχος της επιβράδυνσης γίνεται με το πεντάλ επιτάχυνσης. Το δοκίμασα, μου άρεσε, κι έτσι όλες τις υπόλοιπες ημέρες οδηγούσα αποκλειστικά στο Β.

Κάναμε 40 χιλιόμετρα βόλτες στα Μέγαρα και πέριξ, με οικογένεια και φίλους. Κοπλιμέντα που ακούστηκαν:

• Συνολική ποιότητα, τόσο οδηγικά όσο και στο σαλόνι (ecoSuit*).
• Απίστευτος κύκλος στροφής – μικρότερος κι από VW Polo
• Χώροι να φαν’ κ’ οι κότες – οι πίσω σχεδόν έπαιζαν μπάλα.
• Τα μεγάλα καθίσματα, ο ατμοσφαιρικός φωτισμός και η μεγάλη (13”) οθόνη στο κέντρο, άφησαν το στίγμα τους.
• Αθόρυβη λειτουργία, άμεση απόκριση στο πάτημα του δεξιού πεντάλ και απλότητα στη χρήση, δε μπορούσαν να περάσουν απαρατήρητα.

*Κάτι που προσωπικά με προβλημάτισε είναι μια χαλάρωση στο ecoSuite δέρμα των μπροστινών καθισμάτων. Ωστόσο, επειδή δε ξέρω αν ήταν τυχαία αστοχία παρτίδας ή μεμονωμένη περίπτωση, το μεταφέρω με επιφύλαξη.

Μέρος 1.0 | Αναχώρηση

Αφού θα χρειαζόταν φόρτιση κοντά στην Πάτρα, ήταν αφορμή να συναντήσουμε τους ηλεκτροκίνητους φίλους από εκεί. Έτσι βάλαμε πλώρη για 50άρη (ισχύος 50kW DC) φορτιστή εντός της Πάτρας. Αναχώρηση από Μέγαρα με το Cruise Control στα 110 χλμ/ώρα και 1:35  αργότερα είχαμε μπει στην Πάτρα με 39% μπαταρία και μέση κατανάλωση 197 Wh/km. Σημειώνω ότι, στη 1:25 ήμασταν έξω από τον ΣΕΑ Ψαθοπύργου (155 χιλιόμετρα από Μέγαρα) με 44%.

 

Μέχρι να γίνουν οι συνεννοήσεις και να φάμε κάτι, “έφαγε” και το αυτοκίνητο 32 kWh σε ένα 45λεπτο. Με τη μπαταρία στο 95% λοιπόν, φύγαμε για το σπίτι του Γιώργου και από εκεί για το σημείο συνάντησης στο Ρίο. Στο δρόμο για το Ρίο κάναμε τεστ κατανάλωσης ID.3 vs Model 3 vs ENYAQ, τα αποτελέσματα του οποίου θα δείτε στο κανάλι του Γιώργου.

Μέρος 1.4 | Βαπόρι και φτάσαμε

Πήραμε το ferry, κι αφού πέρασε το τεστ ότι ανεβοκατεβαίνει σε αυτό με άνεση (188mm απόσταση από το έδαφος), συνεχίσαμε για Γιάννενα. Αυτή τη φορά με 100 χλμ/ώρα στο CC για τα ~210 χιλιόμετρα, γιατί μετά την Άρτα έχει μια καλή ανηφόρα και το όριο του δρόμου είναι 100 στο μεγαλύτερο μέρος του.

Φτάσαμε Γιάννενα με μέση κατανάλωση (για το Πάτρα – Γιάννενα) 196 Wh/χλμ και αρκετά άνετα με 17% μπαταρία (60 χιλιόμετρα υπόλοιπο), στον χρόνο που έδινε το google maps.

Μέρος 2.0 | Οι ορεινοί δρόμοι γίνονται παιχνίδι

 

Το πρόγραμμα είχε Ζαγοροχώρια, φαράγγια, γεφύρια και 150 χιλιόμετρα κάθε μέρα στα βουνά. Άμεση ροπή, χωρίς αλλαγές πάνω στην ανηφόρα και τη στροφή, θα το έλεγα safety feature. Η αίσθηση ότι δε θα σε “κρεμάσει” πουθενά, είναι μοναδική. Εκτός από αυτά, μηδέν καταπόνηση στα φρένα, μηδέν τρέμουλο και θόρυβος από τη μηχανή. Ειδικά το τελευταίο, το εκτίμησαν και οι επιβάτες, όπως επίσης και την θέρμανση στους 25°C μαζί με τα θερμαινόμενα καθίσματα -ενώ έξω βλέπαμε χιόνια.

Οδηγικά, από κάποιον που δεν είναι ειδικός, το ευχαριστιόμουν με την ψυχή μου. Είναι τόσο απλό και προβλέψιμο στην οδήγηση, που δεν ήθελα να σταματήσω να οδηγώ. Στο Sport Mode αλλάζει η συμπεριφορά του τιμονιού και του διαφορικού, ενώ παράλληλα λειτουργεί ως placebo και νομίζεις ότι σκληραίνουν οι αναρτήσεις.

Μέρος 2.5 | Η (μετα)κίνηση στην πόλη γίνεται παιχνιδάκι

 

Το προφανές που αγνοούμε, και εστιάζουμε σε αυτονομίες και χρόνους φόρτισης. Στην πόλη περνάμε τις περισσότερες ώρες, οδηγώντας εντός της αυτονομίας του, επομένως εκεί θα πρέπει να είναι ευχάριστο ένα αυτοκίνητο. Η οδήγηση με το ένα πεντάλ και η έλλειψη θορύβων και κραδασμών, δίνουν έναν τόνο ηρεμίας που αποτυπώνεται και στην οδήγηση.

Ως SUV, περνάει χωρίς φόβο τις ανωμαλίες του δρόμου ακόμα και με τις 20άρες ζάντες (235/50R20), χωρίς να την ακούνε οι επιβάτες. Αυτό που το καθιστά game changer εντός πόλης, είναι ο κύκλος στροφής (9.3 μ. ρόδα – ρόδα) για το μέγεθός του (4.65 μ.). Υπήρξαν τουλάχιστον 5-6 φορές που αν είχα άλλο αυτοκίνητο ίδιου μεγέθους, δε θα χωρούσε να στρίψει. Σε στενούς δρόμους και στο παρκάρισμα, νομίζω δεν υπάρχει ανταγωνιστής σε αυτή την κατηγορία.

Μέρος 3.0 | Επιστροφή

Ξεκινήσαμε με γεμάτη μπαταρία και 110 km/h στο CC, με τελικό προορισμό την Kosmocar στην Αργυρούπολη. Κάναμε μία ώρα φόρτιση για τεσσερισήμισι ώρες οδήγησης.

Πρώτη φόρτιση στον ΣΕΑ Ψαθοπύργου για 45-50 λεπτά, αφού φτάσαμε εκεί με μέση κατανάλωση 194 Wh/km και 17% μπαταρία (55 χιλιόμετρα υπόλοιπο). Από εκεί και με τη μπαταρία στο 90% (αρκούσε ως το 80%), κάναμε και μία 7λεπτη στάση στον ΣΕΑ Μεγάρων (+10%), αν και δε χρειαζόταν. Έτσι, μετά από συνολικά 440 χιλιόμετρα και διάρκεια κίνησης όση έδινε το google maps, παραδώσαμε το αυτοκίνητο με 20% (92 χιλιόμετρα υπόλοιπο αυτονομίας για συνθήκες πόλης) και μέση κατανάλωση 188 Wh/χλμ.

Μέρος 3.5 | Εντυπώσεις στον αυτοκινητόδρομο

 

Αν είχα 6 λέξεις για να τα πω όλα, θα ήταν «Ατσαλάκωτος. Είναι σα να μην οδηγείς». Πράγμα εντελώς περίεργο, ειδικά για εμένα που κουράζομαι εύκολα με την οδήγηση. Μη με πιστέψετε και δοκιμάστε το οι ίδιοι σε μια μεγάλη διαδρομή.

Δίνει την εντύπωση ότι πατάει καλά στο δρόμο και επιτρέπει άνετες προσπεράσεις. Δύο πράγματα θεωρώ ότι βοήθησαν αρκετά την άνεση του ταξιδιού, τα οποία είναι έξτρα εξοπλισμός.

• Το Assisted Drive Plus που εκτός από έλεγχο νεκρού σημείου και Adaptive Cruise Control, έστριβε το τιμόνι και διατηρούσε τη λωρίδα. Το είχα συνεχώς ενεργοποιημένο και φάνηκε να κάνει ό,τι υπόσχεται, με τα χέρια στο τιμόνι φυσικά. Θα το αγόραζα; Αν το μεγαλύτερο μέρος των διαδρομών μου ήταν σε αυτοκινητόδρομο, τότε θα το σκεφτόμουν.
• Το πακέτο Light & View που έχει τα LED matrix φώτα. Με αναμμένη μεγάλη σκάλα, όταν δει αυτοκίνητο εμπρός σβήνει όσο πρέπει για να μην “τυφλώνει”, ενώ συνεχίζει να φωτίζει δυνατά γύρω από αυτό. Δεν είναι κάτι νέο στα αυτοκίνητα, αλλά επειδή το συνάντησα πρώτη φορά ενθουσιάστηκα. Θα το αγόραζα; Εύκολα ναι. Όποιος οδηγεί σε δρόμους που χρειάζεται να ανάβει τη μεγάλη σκάλα -και να τη σβήνει κάθε τρεις και λίγο-, θα το λατρέψει.

Στις μεγάλες ταχύτητες ακουγόταν κάποιος θόρυβος που δε ξέρω αν ερχόταν από τα λάστιχα ή τον αέρα. Ωστόσο ο γνωστός Bjørn το είχε μετρήσει σε φυσιολογικά επίπεδα συγκριτικά με παρόμοια ηλεκτρικά.

Μέρος 4.0 | Εσωτερικό – Από τη θέση του οδηγού

Έχει αρκετά καλή ορατότητα γύρω γύρω, χωρίς έντονα νεκρά σημεία, ενώ οι καθρέφτες προσφέρουν πολύ καλή ορατότητα κατά την οδήγηση. Ωστόσο το παρκάρισμα τελειοποιούν οι αισθητήρες και η κάμερα οπισθοπορείας.

Η μικρή οθόνη στο ταμπλό του οδηγού, δείχνει ό,τι ήθελα να υπάρχει μπροστά στα μάτια μου, χωρίς πολλά πολλά. Ειδοποιήσεις/ενδείξεις, ταχύτητα, μπάρα ισχύος, αυτονομία και οδηγίες κατεύθυνσης. Minimum αντιπερισπασμός κατά την οδήγηση.

Ομολογώ ότι η κεντρική οθόνη, με είχε προβληματίσει στην αρχή ότι μπορεί να ενοχλεί το βράδυ. Κι όμως δεν ενοχλεί καθόλου. Ίσα ίσα, επειδή είναι μεγάλη βοηθάει να βλέπεις κλεφτά τις επακόλουθες στροφές στον χάρτη, σε έναν επαρχιακό δρόμο για παράδειγμα. Αυτή, σε συνδυασμό με τα οκτώ φυσικά κουμπιά/συντομεύσεις στην κεντρική κονσόλα, δίνουν έναν πολύ ισορροπημένο συνδυασμό.

Μέρος 4.4 | Εσωτερικό – Από τη θέση των επιβατών

Η αμιγώς ηλεκτρική πλατφόρμα φαίνεται στους χώρους. Το γεγονός ότι πίσω υπάρχει τρίτο προσκέφαλο κανονικού μεγέθους, λέει πολλά. Χώροι που πρέπει να δεις από κοντά για να συνειδητοποιήσεις, τόσο για τους επιβάτες, όσο και για τις αποσκευές.

Το ηχοσύστημα παράγει τίμιο ήχο, ενώ την ατμόσφαιρα συμπληρώνει ο ατμοσφαιρικός φωτισμός led στις πόρτες και στο ταμπλό. Για τα καθίσματα, σε άλλους αρέσουν τα σκληρά, σε άλλους τα μαλακά, οπότε καλύτερα να τα δοκιμάσετε. Εγώ δηλώνω ότι δεν αισθάνθηκα “μούδιασμα” μετά από 26+ ώρες καθιστός σε τέσσερις ημέρες.

Μέρος 4.8 | Εσωτερικό – Infotainment

Στην αρχή μοιάζει με ένα καλά οργανωμένο χάος. «Καλά οργανωμένο» γιατί όλα βρίσκονται σε κεντρικές κατηγορίες, «χάος» γιατί ήθελε προσπάθεια να βρεις αυτό που ψάχνεις – λογικό για κάποιον που το βλέπει πρώτη φορά. Όμως άπαξ και μπεις στο πνεύμα του προγραμματιστή, τα πράγματα ξεκαθαρίζουν. Μέχρι και το χρώμα των γραμμάτων έχει διαφορετική σημασία. Σαφώς αναφέρομαι σε “προχωρημένες” λειτουργίες, αφού οι “βασικές” είναι υπόθεση 15 λεπτών να τις μάθει κάποιος που χειρίζεται smartphone.

Νέο λογισμικό για το Enyaq, προσφέρει ταχύτερη φόρτιση και βελτιωμένη αυτονομία.

Το μενού δε φάνηκε να κολλάει σε γενικές γραμμές. Καθυστερούσε 300-600 ms εκεί που έπρεπε να μιλήσει με hardware – πχ «άνοιξε κλιματισμό». Άντε και στην αναζήτηση τοποθεσιών στον χάρτη. Ακόμα, είναι πλήρως παραμετροποιήσιμο, δηλαδή ορίζει ο χρήστης τι θέλει να βλέπει και πώς.

Κάτι που λάτρεψα είναι τα τρία “ψηφιακά κουμπιά” στην οθόνη, όπου είναι παραμετροποιήσιμα και πάντα προσβάσιμα. Είχα ορίσει, την Ανακύκλωση Αέρα Καμπίνας, Μουσική και το Auto Hold (όταν σταματάς να κρατάει πατημένο το φρένο, ενώ όταν θες να ρολάρει το απενεργοποιείς, πχ στο παρκάρισμα ακριβείας).

Μέρος 5 | Πόσο κόστισε η φόρτιση;

 

Αξιοποίησα όσο μπορούσα τους υπάρχοντες δωρεάν σταθμούς φόρτισης. Αυτό σημαίνει ότι φόρτισα σε αυτόν του Δήμου Μεγαρέων, ενώ στα Γιάννενα κάθε βράδυ φόρτιζα για μία – μιάμιση ώρα στου Lidl. Επομένως, για ρεύμα πλήρωσα: 18€ στο Μέγαρα -Πάτρα- Γιάννενα (409 χιλιόμετρα) και 26 € στο Γιάννενα – Αργυρούπολη (440 χιλιόμετρα).

Πέντε ισχυροί ταχυφορτιστές από την Kosmocar.

Έτσι, για τα ~1312 χιλιόμετρα όλων των ημερών, είχα ένα κόστος 3.30 €/100 χλμ.

Ναι δεν θα είναι για πάντα δωρεάν. Αν λοιπόν δεν είχα καμία δωρεάν επιλογή, ούτε χώρο στο σπίτι/ξενοδοχείο, θα φόρτιζα σε πάροχο με 0.35 €/kWh, όπου με μέση συνολική κατανάλωση 191 Wh/km, θα έβγαινε 6.70 – 7.90 €/100 χλμ. Το οποίο είναι άπιαστο όνειρο για θερμικό SUV τέτοιου μεγέθους και επιδόσεων. Και πάλι, αυτό είναι τουλάχιστον τρεις φορές μεγαλύτερο από το κόστος φόρτισης το βράδυ στο σπίτι.

Μέρος 6 | Επίλογος

Το εγχείρημα «ταξίδι με ηλεκτρικό» βγαίνει ξεκούραστα και χωρίς προβληματισμούς, αφού οι κεντρικοί οδικοί άξονες έχουν ισχύος 50 kW φορτιστή σε κάθε ΣΕΑ (το αυτοκίνητο μπορεί ως 130 kW). Ενδεικτικά, 35 λεπτά φόρτισης στους αργούς 50άρηδες, δίνουν περίπου +150 χιλιόμετρα αυτονομίας σε αυτοκινητόδρομο με τις τωρινές συνθήκες. Ταχύτητα θα πρέπει να μειώσουν όσοι παραβιάζουν τα όρια. Για συχνά ταξίδια, η μεγαλύτερη μπαταρία μοιάζει πιο λογική επιλογή, αφού προσφέρει μεγαλύτερη αυτονομία κι έτσι η στάση φόρτισης γίνεται πιο μακριά και συντομότερη.

Το αυτοκίνητο έχει μια γήινη και αβίαστη επιτάχυνση, αρκετή για οικογενειακό αυτοκίνητο και όχι για “γούστα” στους δρόμους. Αν κάποιος το σκέφτεται, φαίνεται να είναι πολύ καλό και θα το ευχαριστηθεί. Ξεκούραστο, προβλέψιμο και άνετο σε όλο το φάσμα του. Το χαμηλό κόστος κίνησης είναι το κερασάκι στην τούρτα.

 

Ευχαριστώ την Kosmocar για την εμπιστοσύνη, όσους συντέλεσαν στο εγχείρημα και εσάς για τον χρόνο σας.

Ε. Μανώλης