Τα ηλεκτρικά οχήματα συχνά λοιδορούνται για την ταξιδιωτική τους ικανότητα. Εμείς βέβαια θεωρούμε ότι με σωστό προγραμματισμό, προσαρμογή στις εκάστοτε συνθήκες και λίγη υπομονή, τα ηλεκτρικά μπορούν να πάνε παντού. Το αποδείξαμε άλλωστε το τριήμερο της 25ης Μαρτίου, όπου επισκεφτήκαμε την πανέμορφη Μονεμβασιά με το ID.3. Τώρα δίνουμε τον λόγο σε έναν αναγνώστη μας για να μας περιγράψει τη διαδρομή Αθήνα-Χαλκιδική. Αν περιμένατε ότι θα χρειαζόταν όλες του τις πασχαλινές διακοπές για το παραπάνω εγχείρημα, λυπούμαστε που θα σας απογοητεύσουμε. Ας τον διαβάσουμε:
“Μετά την εκδρομή της Καλαμπάκας, που βγήκε χωρίς ενδιάμεση φόρτιση, είχαμε πάρει τα πάνω μας και ήμασταν έτοιμοι για νέες περιπέτειες. Οπότε είπαμε να δοκιμάσουμε μια διαδρομή εκτός του comfort zone και που έχουμε ακούσει ότι ηλεκτροκίνητοι αντιμετωπίζουν δυσκολίες. Η διαδρομή ήταν το Αθήνα – Χαλκιδική, μια απόσταση 566 χιλιόμετρα.
Αν κι ήδη έχω διανύσει κάπου 23.000 χλμ σε 16 μήνες, θα ήταν το πρώτο ταξίδι που θα χρειαζόταν ενδιάμεση φόρτιση κι εν συνεχεία είχα πάνω από 10 χρόνια να ανέβω Θεσσαλονίκη, οπότε δεν ήξερα τι να περιμένω.
Συνοδοιπόροι στην περιπέτεια η οικογένεια και το Tesla Model 3 LR με διαθέσιμη μπαταρία 74 kWh. Το αμάξι φορτώθηκε πλήρως, αξιοποιώντας και το frunk.
Το ταξίδι έγινε τη Μεγάλη Πέμπτη, με μια αρχική ανησυχία για την διαθεσιμότητα των φορτιστών σε μια μεγάλη έξοδο.
Ο αρχικός στόχος ήταν να ξεκινήσουμε γύρω στις 8 το πρωί για να προλάβουμε την κίνηση.. τελικά ξεκινήσαμε στις 11:20 με 100% μπαταρία.
Η σκέψη ήταν να κάνω και precondition την μπαταρία, ώστε να μη χάσω ενέργεια για να την φέρω σε διαδικασία λειτουργίας, το Tesla προσφέρει μια λειτουργία που λέγεται scheduled departure. Επειδή τελικά ο χρόνος αναχώρησης μετατέθηκε αρκετά, το precondition δεν μπορώ να πω ότι έγινε αποτελεσματικά, παρατήρησα ότι το αυτοκίνητο τράβαγε 1 kW ακόμα κι όταν ήταν στο 100% κι η φόρτιση είχε ολοκληρωθεί.
Ο αρχικός στόχος ήταν για δύο μισάωρες στάσεις βάση και του ABRP, μια Αταλάντη και μια Κορινού. Η επιλογή Αταλάντη ήταν για να εκμεταλλευθούμε τη λίγο μεγαλύτερη ταχύτητα φόρτισης γύρω στα 70 kW σε σχέση με τα υπόλοιπα ΣΕΑ που είναι γύρω στα 45 kW. Επίσης, επειδή σε ταξίδι προτείνεται στάση κάθε δύο ώρες, για να ξεκουραστεί νοητικά ο οδηγός.
Φεύγοντας από την Αθήνα με 100%, υπήρχε κάποια κίνηση όποτε η ταχύτητα κίνησης ήταν μειωμένη.
Βάζοντας την Αταλάντη ως ενδιάμεση στάση και μια ταχύτητα 120 χλμ/ώρα στο autopilot (AP), μου έβγαζε να φτάνω με 71%. Να σημειώσω ότι ο αρχικός σχεδιασμός ήταν να αποφύγουμε το ΣΕΑ Αλμυρού λόγο των προβλημάτων που έχουν αναφερθεί αλλά τελικά με επιτόπου αυτοψία του φίλου την προηγούμενη μέρα, που πέτυχε το συνεργείο που επισκεύαζε τους φορτιστές, ξέραμε ότι θα μπορούσαμε να φορτίσουμε κι εκεί.
Για την αρχική στάση στην Αταλάντη, παρακολουθούσα τον φορτιστή μέσω του APP και είδα ότι κάποια στιγμή κούμπωσε ένα άλλο αυτοκίνητο αλλά ήμουν 40′ μακριά, οπότε θεωρούσα ότι θα είναι διαθέσιμος όταν θα φτάσω.
Τελικά βλέποντας ότι φτάνω με 71%, αποφάσισα να πάω για Αλμυρό καθώς δεν είχε νόημα η στάση για να πάρω ένα 10%. Βασικό σε ταξίδι προτιμάμε συχνότερες στάσεις και φόρτιση μέχρι το 80% καθώς έτσι φορτίζουμε πιο γρήγορα κι οι στάσεις είναι πιο σύντομες.
Να σημειώσω ότι αντιμετώπισα κάποιες δυσκολίες με την πλοήγηση καθώς το Tesla σού βγάζει διαθέσιμους φορτιστές μόνο εκεί που έχεις φορτίσει προηγουμένως (εκτός από τους φορτιστές της Tesla – Superchargers που στην Αταλάντη είναι υπό κατασκευή κι αναμένεται να είναι διαθέσιμοι κάποια στιγμή προς τον Ιούνιο) και με τους αγγλικούς χαρακτήρες δεν είναι πάντα εύκολο να βρεις το σωστό ΣΕΑ ή το σωστό ρεύμα για να τα βάλεις ως ενδιάμεσες στάσεις και να έχεις μια πρόβλεψη για την υπολειπόμενη ενέργεια στους ενδιάμεσους προορισμούς. Κάποιες επιλογές που μπήκαν ως ενδιάμεσα waypoint δεν ήταν τα βέλτιστα/σωστά με συνέπεια κάποιες μικρές αποκλίσεις σε χρόνο και διαθέσιμη ενέργεια.
Έχοντας αρχίσει να παίρνουμε θάρρος, η στάση για φόρτιση προγραμματίστηκε για Αλμυρό όπου μου έδειχνε να φτάνουμε με περίπου 40%. Τελικά την στάση μετά την Αταλάντη σε parking της εθνικής δεν την αποφύγαμε, καθώς ο μικρός χρειαζόταν επιβεβλημένα τουαλέτα.
Προχωρώντας άρχισε να γίνεται εμφανές ότι θα μπορούσαμε να φτάσουμε έως και το ΣΕΑ Ευαγγελισμού. Λόγο της μη ιδανικής επιλογής των ενδιάμεσων στάσεων ως σημεία, μου έδειχνε ότι μπορώ να φτάσω Ευαγγελισμό με 4%.
Γενικά η οδήγηση ήταν εξαιρετικά άνετη με AP και spotify να δίνουν ρέστα. Οι επιβαίνοντες είχαν αρχίσει να κουράζονται, ειδικά στην γαλαρία κι όταν τα tablet άρχισαν να ξεφορτίζονται… Τελικά μετά από διαπραγμάτευση και την παρουσία Goody’s στο ΣΕΑ Ευαγγελισμού, συμφωνήθηκε η στάση να γίνει εκεί. Για να είμαστε σίγουροι ότι θα φτάσουμε και να έχουμε διαθέσιμη ενέργεια για plan Β, η σταθερή ταχύτητα στο AP μειώθηκε στα 115 χλμ/ώρα σε κατά τόπους σημεία, όμως φτάνοντας τα 130 χλμ/ώρα όπου έπρεπε να γίνουν προσπεράσεις για να ξαναμπούμε στην μεσαία λωρίδα.
Ιδανικά θα ήθελα να πηγαίνω με 120 χλμ/ώρα στη μεσαία, κάτι όμως που δεν είναι δυνατό καθώς υπάρχει κίνηση που πάει αρκετά πιο αργά, η δεξιά λωρίδα από ό,τι φαίνεται, θεωρείται μόνο για φορτηγά…
Περάσαμε Αλμυρό με 38% και Νίκαια με 24%. Η Σκοτίνα εμφανιζόταν με -1%. Σε γενικές γραμμές προς αποφυγή ταλαιπωρίας, καλό είναι να έχεις πάντα plan Β κι αρκετή ενέργεια για να φτάσεις στον επόμενο φορτιστή αν κάτι πάει λάθος. Έχοντας αφαιρέσει όλους τους ενδιάμεσους προορισμούς περνώντας από τη Νίκαια, μου έβγαζε άφιξη με 17% στο ΣΕΑ Ευαγγελισμού και το plan B Σκοτίνα με 2%.
Μετά από 3:20 λεπτά και με την κατάσταση στο πίσω κάθισμα να είναι οριακή, φτάσαμε στο ΣΕΑ Ευαγγελισμού με 17%, άφιξη στις 14:40. Ο φορτιστής διαθέσιμος. Κουμπώνω στο DC και μου βγάζει μια ώρα και πέντε λεπτά για 80%.
Δύο λεπτά μετά φτάνει ένα ID.4 που κουμπώνει στο AC. Έχοντας άλλα 60-70 χλμ αυτονομία και με την παραίνεση της συζύγου… τελικά αποφασίζει να πάει για Σκοτίνα. Από ό,τι μου είπε ο φίλος, πήγαινε με 120 χλμ/ώρα κι είχε ήδη κάνει μια στάση για φόρτιση.
Στάση για φαγητό, τουαλέτα, καφέ. Να σημειώσω ότι τον χρόνο στάσης, δεν μας τον υπαγόρεψε το αυτοκίνητο κι η φόρτιση αλλά οι ανάγκες της ομάδας καθώς όταν ολοκληρώθηκε, πήγα να μετακινήσω το αυτοκίνητο πριν να είμαστε έτοιμοι για αναχώρηση.
Αναχώρηση στις 15:55 με 80% μπαταρία. Άλλη μια στάση στο ΣΕΑ Κορινού (63%, χωρίς φόρτιση, ο φορτιστής άδειος) γιατί ο μικρός πάλι ήθελε τουαλέτα, όταν τους λες αν θέλουν να πάνε πριν ξεκινήσουμε πέρα βρέχει.
Να αναφέρω εδώ ότι κατά τη διάρκεια της διαδρομής, έλεγχος των φορτιστών για διαθεσιμότητα από τα APP και θα μπορούσα να είχα σταματήσει σε οποιαδήποτε από τα ΣΕΑ της διαδρομής για φόρτιση.
Άφιξη στον Ταξιάρχη Χαλκιδικής στις 18:20 με ένα πολύ άνετο ταξίδι και 25% μπαταρία.
566 χλμ με μέση κατανάλωση 17.7 kWh/100 χλμ, συνολικός χρόνος ταξιδιού 7 ώρες με 5:40 οδήγηση και 1:20 συνολικά για στάσεις.
Άφιξη στο κατάλυμα όπου είχε προβλεφθεί φόρτιση από προέκταση. Επειδή το καλώδιο είχε πτώση τάσης στα 205V και 10Α, επιλογή πρίζας μέσα από το κατάλυμα για φόρτιση με 13Α. Γενικά προσπαθούμε να βρούμε πρίζα όσο πιο κοντά γίνεται στον ηλεκτρολογικό πίνακα και ελέγχουμε τι ασφάλειες έχει ο πίνακας. Αν είναι π.χ. 10Α, τότε περιορίζουμε την φόρτιση στα 10Α.
Φόρτιση μέχρι την επόμενη μέρα και το 86%. Do not underestimate the power of schuko!
Ως σύνοψη, το ταξίδι με ηλεκτρικό σε μεγάλες αποστάσεις είναι εύκολο κι άνετο. Πήγα με την ταχύτητα που ήθελα για να είμαι χαλαρός. Χρειάζονται περισσότεροι φορτιστές ανά ΣΕΑ ώστε να μην υπάρχει αναμονή. Η χαμηλή ισχύ φόρτισης (50 kW) δεν είναι απαγορευτική για κάποιον που δεν βιάζεται και πηγαίνει διακοπές. Σαν την Χαλκιδική δεν έχει!
Το επόμενο επεισόδιο κατά την επιστροφή.”
(Αν θέλετε κι εσείς να παρουσιάσετε το καμάρι σας, στείλτε μας στην παρακάτω διεύθυνση: dimitrios.sampaziotis@cartalk.gr)