Τι είναι η ζωή χωρίς λίγη περιπέτεια;
Δοκίμασα την τύχη μου ξεκινώντας από Αθήνα (100% φόρτιση στη BMW ix3 και βαρύ φορτίο) με σκοπό να φτάσω απευθείας στο νέο σταθμό ταχυφόρτισης στη Νίκαια, Λαρίσης. 320 περίπου χιλιόμετρα διαδρομής. Η εκτιμώμενη αυτονομία προέβλεπε ότι θα έφτανα με μια οριακή άνεση. Ξεκινώντας οπλισμένος με αισιοδοξία και αποφασιστικότητα βγήκα να νικήσω τον φόβο κάθε οδηγού EV. Εκ των υστέρων αποδείχθηκε ότι έκανα πατάτα κι ότι έπρεπε να είχα σταματήσει στον φορτιστή της Αταλάντης.
Μην ταξιδέψετε με ηλεκτρικό αυτοκίνητο αν δε διαβάσετε πρώτα αυτό.
Στην διαδρομή και κάπου μετά τη Λαμία άρχισε να αλλάζει η θετική πρόβλεψη της αυτονομίας. Μετά τον Καραβόμυλο, οι αμφιβολίες θρονιάστηκαν στη θέση του συνοδηγού και δεν είχαν σκοπό να μείνουν ήσυχες.
Παραμιλώντας και με κλειστό το καλοριφέρ (πάγωσαν τα πόδια και φόραγα μπουφάν) τα τελευταία 20χλμ, άρχισα να νιώθω πως η τύχη μου με εγκατέλειπε. Ενδιαφέρουσα ψυχολογική κατάσταση… απόγνωση, θυμός, γέλιο και κλάμα μαζί.
Τελικά τα κατάφερα και με όλες τις προειδοποιητικές λυχνίες αναμμένες πάρκαρα μπροστά στο απόμερο κουτί της Protergia!!! Ποια? Δεν την είχα ξανασυναντήσει. Παγωμένος από τα γόνατα και κάτω προσπαθώ 15 λεπτά να κατεβάσω το app, να κάνω εγγραφή με στοιχεία (δύσκολο το typing με παγωμένα δάχτυλα) καθώς το αυτοκίνητο έχει πλέον βγάλει κόκκινα και στους υαλοκαθαριστήρες… ξεψυχούσε μπροστά μου. Δεν φορτίζει. Κόλλησε, ένα QR αυτοκόλλητο με παραπέμπει σε άσχετο γερμανικό σάιτ και πάλι ψάχνω το app της Προτέργιας να βγάλω άκρη. Create Contract λέει! Τι σημαίνει αυτό? Για συμβόλαια είμαστε τώρα, φωνάζω – Πρέπει να φορτίσω, ο κόσμος να χαλάσει. Ένα γατάκι έρχεται στα πόδια μου και το νιαουριτό του ήταν τόσο έντονο, ένα ουρλιαχτό και επίμονο νιάααααου. Σαν να μου έβαλε τις φωνές, τα νεύρα μου ήταν έτοιμα να σπάσουν. Στο βενζινάδικο δεν γνωρίζουν τίποτα για την λειτουργία! Εγώ και η τύχη μου στις καθυστερήσεις!
Και ξαφνικά εκεί που τα πάταγα όλα πλέον χωρίς λογική…. Φραααααααπ, φωτίζεται το πάρκινγκ! Η φόρτιση ξεκίνησε! 46 γλυκά kw ρέανε ήσυχα στο αμάξι και ένιωσα πως συνέβη μια μικρή ανάσταση. Ούτε κατάλαβα πως έγινε και μάλιστα δωρεάν! Ξανά ζεστάθηκα και με νέα ψυχολογία επανέρχομαι στα κανονικά μου. Συμπληρώνω 100 χιλιόμετρα σε 30 λεπτά φόρτισης και έφτασα στον τελικό μου προορισμό για να φορτίζω όλο το ΣΚ σε πρίζα 2 kw σε οινοποιείο για ξεπλύνω τις αμαρτίες μου. Όλα Good.
Συναισθάνθηκα τον λόγο που πολλοί φοβούνται τα ηλεκτρικά οχήματα. Άλλο να το ζήσεις και άλλο να το σκέφτεσαι.
Όλη η ουσία είναι: περισσότεροι σταθμοί άμεσα – όλα τα υπόλοιπα είναι θέμα προγραμματισμού.
Ευχαριστώ για το χρόνο σας και καλές φορτίσεις!