Πέντε θεόμουρλες Μ3 που δεν τόλμησαν να βγάλουν σε παραγωγή

BMW E30 M3 Pick-up

Η πρώτη M3 γεννήθηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1980 καθώς η BMW M ήθελε να κυριαρχήσει στο γερμανικό πρωτάθλημα αυτοκινήτων τουρισμού, το γνωστό DTM (Deutsche Tourenwagen Meisterschaft). Όπως και με την 3.0 CSL, η γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία έπρεπε να κατασκευάσει μια σειρά από αυτοκίνητα δρόμου για να πάρει homologation, έτσι το M division πήρε τη δίθυρη E30 και τη μεταμόρφωσε σε ένα θρυλικό όχημα επιδόσεων που λατρεύεται ακόμα.

Εκτός από το συμβατικό δίθυρο μοντέλο, η BMW M κατασκεύασε μια cabrio έκδοση που μπήκε στην παραγωγή το 1988. Αλλά δε σταμάτησε εκεί κι αποφάσισε να κατασκευάσει επίσης μια έκδοση pick-up. Σε αντίθεση με την cabrio, τούτο δω δεν προοριζόταν ποτέ να βγει στην παραγωγή. Αντίθετα, ήταν απλώς ένα project που είχε σκοπό να βοηθήσει φοιτητές, πτυχιούχους εκπαιδευόμενους και μαθητευόμενους να βελτιώσουν τις δεξιότητές τους.
Καθώς βασίστηκε στο πλαίσιο της ξεσκέπαστης Σειράς 3, ήταν ήδη ενισχυμένο στα σημεία που έπρεπε. Το πίσω μέρος του αμαξώματος τροποποιήθηκε και δημιουργήθηκε η καρότσα. Ολοκληρώθηκε το 1986 κι ενώ διέθετε τους ίδιους κινητήρες με τις υπόλοιπες Ε30 Μ3, είχε μοναδική ανάρτηση.
Η BMW M το χρησιμοποίησε για να μεταφέρει εξαρτήματα κι εξοπλισμό με στιλ για περισσότερα από 25 χρόνια. Αποσύρθηκε το 2012, λαμβάνοντας μια θέση στο μουσείο της BMW μετά από εκτεταμένη αποκατάσταση.

BMW E36 M3 Compact

Μετά την ηχηρή επιτυχία της πρώτης M3, η BMW M λάνσαρε μία βελτιωμένη διάδοχο το 1992. Βασισμένη στη νεότερη E36 Σειρά 3, η M3 μετατράπηκε από ένα homologation special σε ένα πιο εκλεπτυσμένο, πολυτελές μοντέλο υψηλών επιδόσεων. Τροφοδοτήθηκε από έναν μεγαλύτερο, πιο ισχυρό εξακύλινδρο σε σειρά, είχε πολυτελές εσωτερικό κι εκτός από τις δίθυρες εκδόσεις coupe και cabrio, ήταν διαθέσιμη κι ως τετράθυρο sedan.
Η αυτοκινητοβιομηχανία σκέφτηκε επίσης να λανσάρει μια έκδοση hatchback που θα προοριζόταν για νεότερο αγοραστικό κοινό και κατασκεύασε ένα πρωτότυπο. Βασισμένο στην E36 Compact, το πρωτότυπο τροφοδοτήθηκε από τον S50B32 inline-six των 321 ίππων της M3 και έλαβε επίσης ένα σύνολο αναβαθμίσεων, συμπεριλαμβανομένων των M3 προφυλακτήρων, των ποδιών, των τροχών, των εσωτερικών διακοσμήσεων και σταθερών bucket καθισμάτων της Recaro.
Καθώς ζύγιζε 150 κιλά λιγότερο από την coupe M3, ήταν ταχύτερη από τις μεγάλες αδερφές της. Πολλά γερμανικά περιοδικά τη δοκίμασαν κι οι κριτικές ήταν ενθαρρυντικές. Όμως, οι μαρκετινίστες της BMW κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ένα τέτοιο μοντέλο θα πουλούσε ελάχιστα, οπότε τα σχέδια παραγωγής ακυρώθηκαν.
Ωστόσο, καθώς η M3 μεγάλωνε σε διαστάσεις σε κάθε επόμενη γενιά, η ιδέα ενός μικρότερου Μ μοντέλου αναβίωσε με επιτυχία στις εκδόσεις M1 και M2.

BMW E36 M3 GTR Strassenversion

Η E30 Μ3 ήταν η πρώτη και τελευταία M3 που κατασκευάστηκε εξαρχής για να κυριαρχήσει στον μηχανοκίνητο αθλητισμό. Όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι οι γενιές E36 και E46 δεν ακολούθησαν αγωνιστική καριέρα. Το M division μετέτρεψε την Ε36 σε ένα καθαρόαιμο αγωνιστικό αυτοκίνητο, αλλά οι κανονισμοί είχαν αλλάξει και για να αποκτήσουν homologation, έπρεπε να φτιάξουν ένα και μόνο αυτοκίνητο δρόμου.

Βαφτίστηκε M3 GTR Strassenversion (σημαίνει έκδοση δρόμου), φόρεσε ένα πλήρως επανασχεδιασμένο body kit και μια μεγάλη πίσω αεροτομή, ενώ στο εσωτερικό αφαιρέθηκε ό,τι δεν ήταν απαραίτητο, όπως η ηχομόνωση ή το πίσω κάθισμα. Ο ατμοσφαιρικός S50B30 υπερκυβίστηκε κι απέδωσε περί τους 350 ίππους.

Ενώ τα αγωνιστικά αυτοκίνητα γνώρισαν κάποια επιτυχία σε διάφορους αγώνες, κανείς δε γνωρίζει την τύχη του μοναδικού μοντέλου. Καθώς οι Βαυαροί δεν το έχουν παρουσιάσει δημόσια εδώ και περισσότερα από 30 χρόνια, πολλοί υποθέτουν ότι είτε διαλύθηκε είτε μετατράπηκε σε αγωνιστικό. Ορισμένες πηγές αναφέρουν ότι είναι στην κατοχή της οικογένειας Quandt, η οποία εμπόδισε τη BMW να χρεοκοπήσει στις αρχές της δεκαετίας του 1960 κι εξακολουθεί να κατέχει μερίδιο της εταιρίας σήμερα.

Κάτι παρόμοιο έγινε και στην E46 M3, αλλά αυτή τη φορά δημιουργήθηκαν έξι εκπληκτικές Strassenversion. Η E46 M3 GTR είναι πολύ πιο δημοφιλής σήμερα, κυρίως χάρη στον ρόλο της στο κλασικό βιντεοπαιχνίδι Need for Speed: Most Wanted.

BMW E46 M3 Wagon

Για την τρίτη γενιά, βασισμένη στη σειρά E46, η M3 πρσφερόταν σε δύο μόνο αμαξώματα: coupe και cabrio. Ενώ η τετράθυρη επιλογή εγκαταλείφθηκε από τη στιγμή που η BMW κατάλαβε ότι οι αγοραστές που ήθελαν μία sedan M θα πήγαιναν κατευθείαν στη μεγαλύτερη M5, αποφάσισαν να πειραματιστούν με μία station wagon M3 που θα μπορούσε να ανταγωνιστεί το πρόσφατα λανσαρισμένο RS4 Avant της Audi.
Το 2000, δημιούργησαν ένα μυστικό πρωτότυπο που μοιραζόταν όλες τις εξωτερικές αναβαθμίσεις των coupe και cabrio M3, όπως προφυλακτήρες, φαρδύτερα μπροστινά φτερά με ενσωματωμένες γρίλιες, φουσκωμένο καπό, πλαϊνούς καθρέφτες και διαφορετικούς τροχούς. Τροποποίησαν ακόμη και τις πίσω πόρτες και τα πίσω φτερά για να ενισχύσουν τους θόλους των τροχών και να του δώσουν μια πιο επιθετική εμφάνιση.

Chris Harris: η BMW M3 Touring είναι καλύτερη από το Audi RS4!

Φυσικά, το πρωτότυπο φορούσε τον ίδιο S54 straight-six των 343 ίππων και το ίδιο χειροκίνητο κιβώτιο με τα δίθυρα αδέρφια του. Νομίζουμε ότι θα σημείωνε αξιόλογη εμπορική πορεία και φαίνεται ότι έστω κι είκοσι χρόνια αργότερα, οι Γερμανοί κατάλαβαν το λάθος τους, αφού η τρέχουσα M3 είναι διαθέσιμη ως station.

BMW E93 M3 Pick-up

Μετά από δύο γενιές με εξακύλινδρους κινητήρες, η τέταρτη γενιά της M3 φόρεσε έναν ισχυρό V8. Με την κωδική ονομασία S65, αρχικά είχε κυβισμό 4.0 λίτρων κι απέδιδε 420 ίππους, αλλά οι ειδικές εκδόσεις του 2010 GTS και του 2011 CRT έλαβαν μια υπερκυβισμένη έκδοση 4.4 λίτρων με 450 ίππους.
Όπως κι οι προηγούμενες γενιές, η M3 ήταν διαθέσιμη ως coupe (E92) και cabrio (E93), με την τελευταία να έχει αναδιπλούμενη σκληρή οροφή. Επιπλέον, επέστρεψε ως τετράθυρο sedan αμάξωμα (E90), σηματοδοτώντας τη δεύτερη φορά που μια M3 θα μπορούσε να έχει περισσότερες από δύο πόρτες.
Την Πρωταπριλιά του 2011, η BMW M ανακοίνωσε ότι θα ξεκινήσει την παραγωγή μιας παραλλαγής pick-up. Αν κι ήταν καταφανώς αστείο λόγω της ημέρας, το αυτοκίνητο ήταν πέρα για πέρα αληθινό. Όπως κι η προκάτοχός της E30 M3 φορτηγάκι, βασίστηκε στην cabrio έκδοση. Υπήρχε και πάλι καρότσα, αλλά η πίσω πόρτα κι η αφαιρούμενη οροφή κατασκευάστηκαν από υπάρχοντα εξαρτήματα, ενώ το σύστημα μετάδοσης κίνησης παρέμεινε ανέγγιχτο.
Η pick-up E93 M3 ανέλαβε τα καθήκοντα μεταφοράς από την αξιοσέβαστη pick-up E30 M3 κι εξακολουθεί να χρησιμοποιείται από το τμήμα μηχανοκίνητου αθλητισμού της Βαυαρίας μέχρι σήμερα.

Περισσότερα Άρθρα