Καθώς τα αυτοκίνητα έγιναν δημοφιλή σε όλο τον κόσμο, η πόλη απλά αποφάσισε ότι οι άμαξες με άλογα ήταν πιο κατάλληλες για τις μεταφορές από τα αυτοκίνητα που ήταν φωνακλάδικα, επικίνδυνα κι απαιτούσαν νέες υποδομές. Μέχρι σήμερα, τα αυτοκίνητα παραμένουν απαγορευμένος καρπός για το Zermatt, αν και με έναν μικρό αστερίσκο. Κανένα όχημα με κινητήρα εσωτερικής καύσης δεν έχει πατήσει ποτέ στα δρομάκια της γραφικής πόλης, αλλά κάπου στη δεκαετία του ’80, η πόλη τελικά υποχώρησε κι αποφάσισε ότι θα επέτρεπε σε μικρά ηλεκτρικά οχήματα να κυκλοφορούν στους δρόμους της.
Πρόκειται για λίγο περισσότερα από 500 οχήματα, που μοιάζουν με τα γαλατάδικα που κυκλοφορούσαν στο Ηνωμένο Βασίλειο. Έχουν 4 μέτρα μήκος κι 1.40 πλάτος, αλλά και δύο μέτρα ύψος. Η πόλη αποφάσισε ότι δεν την ένοιαζε να είναι γρήγορα ή καλοεξοπλισμένα, αλλά μόνο να έχουν μεγάλους χώρους για τις διαστάσεις τους, να είναι αθόρυβα, να μη βρωμίζουν τον αέρα και να έχουν μεγάλη διάρκεια ζωής. Αυτά ναι, θα τα επέτρεπε στους δρόμους της.
Και πώς κατάφερε να μην κατακλυστεί από αυτά; Είναι απλό: δεν επιτρέπεται σε κανέναν ιδιώτη να τα αγοράσει, όσο πλούσιος κι αν είναι. Αντίθετα, πρέπει να είναι επαγγελματίας, να υποβάλει αίτηση και να περιμένει να εγκριθεί. Κι όχι κάθε επαγγελματίας: μόνο ξενοδοχείο, ταξί ή εταιρία κούριερ.
Και ποιος θα έφτιαχνε ένα τέτοιο όχημα; Είναι μια τοπική βιομηχανία που μπορεί να παράξει 10 με 15 οχήματα τον χρόνο. Με 10 άτομα προσωπικό, όλα είναι χειροποίητα, οπότε κι αρκετά ακριβά (145.000 €, γκλουπ!). Αλλά δεν τους λείπουν τα χρήματα. Ακόμα κι εντός της ανθηρής ελβετικής οικονομίας, το Zermatt ξεχωρίζει. Πρόκειται για μια πόλη-θέρετρο με λιγότερους από 6.000 κατοίκους, αλλά πολλαπλάσιους τουρίστες που απολαμβάνουν το χειμερινό σκι. Βρίσκεται στο γερμανόφωνο κομμάτι του Valais σε υψόμετρο 1.620 μέτρα.
Εσείς πάντως μην το τολμήσετε. Μπορείτε να προσεγγίσετε το όμορφο θέρετρο με μέσα μαζικής μεταφοράς ή με το αυτοκίνητό σας. Απλά θα πρέπει να το παρκάρετε σε ένα τεράστιο υπόγειο πάρκιγνκ εκτός πόλης.