Ζώντας 5.000 χιλιόμετρα με το MG ZS Max Hybrid+

Φίλος της σελίδας συμπληρώνει 5.000 χιλιόμετρα με το κινεζικό C-SUV και μας παραθέτει όλο το χρονικό. Ετοιμάστε ποπ-κορν…

 

Σχεδόν 5.000 χιλιόμετρα με ένα MG.

1. Ξαφνικός έρωτας 

Τα παιδιά μου, φανατικοί της αυτοκίνησης, ζαχαρώνουν κάθε τι που σωρεύει ίππους. Έχοντας μετακομίσει στην επαρχία εδώ και 20 χρόνια, ούτε που θυμάμαι πόσο καιρό είχα να πάω σε έκθεση αυτοκινήτου.

Ο ηλεκτρονικός τύπος έλεγε πως, η Auto Athina 2024 θα ήταν η πληρέστερη έκθεση αυτοκινήτου της χώρας, μετά την πανδημία. Παίρνω το Yaris του 2009 και «κατεβαίνω» στην Αθήνα, με την σύζυγο και τα παιδιά, για «τουρισμό» και για την έκθεση. Το αντίτιμο αλμυρό, 40 € όλοι μαζί, αλλά έμελλε να βγω κερδισμένος. Μπαίνουμε μέσα, χωριζόμαστε κι ο καθένας ψάχνει να βρει το δικό του «ταίρι». Κι οι τρεις μας δοκιμάζουμε, ρωτούμε, φωτογραφίζουμε και φωτογραφίζουμε. Εγώ, έχοντας ήδη την ευθύνη να συντηρώ ένα Aygo του 2005, το Yaris του 2009 κι ένα Outlander του 2008, ούτε καν σκέφτομαι να μπω μέσα (και σε άλλο αυτοκίνητο).

Παρασύρομαι από την ευθυμία των παιδιών και μπαίνω σε 1-2, μέχρι που έρχεται η σύζυγος και μου λέει: θέλω να σου δείξω κάτι… Χρόνια μού πιπίλιζε το μυαλό για καινούριο αυτοκίνητο, άλλη μάρκα και μοντέλο ήθελε εκείνη, άλλο εγώ – δεν τα βρίσκαμε.

Με βάζει μέσα στο (εκθεσιακό) MG ZS Max Hybrid+, στην θέση του οδηγού. Βολεύτηκα αμέσως, σα να είχα ρυθμίσει το κάθισμα εγώ ο ίδιος. Έπαιξα το παιχνίδι της, ωραίο είναι, το προτιμώ παραπάνω από το άλλο (ονόματα δεν λέμε – υπολήψεις δεν θίγουμε). Νόμιζα πως είχα ξεμπερδέψει… Αμ δε… Ο πωλητής είχε φροντίσει να εγκατασταθεί στο μυαλό της συζύγου και του μικρού, με προτάσεις όπως: έκπτωση 1.200 € λόγω της έκθεσης (είπαμε, έμελλε να βγω κερδισμένος), επίπεδο εξοπλισμού αντίστοιχο με αυτοκίνητα 10 με 12.000 € πιο ακριβά από αυτό κι άλλες. Οι δικοί μου άνθρωποι, είχαν δώσει ήδη email και τηλεφωνικό αριθμό και περίμεναν προσφορά… Πραξικόπημα.

2. Προσφορά

Η προσφορά άργησε μερικές ημέρες. Κάτι τα απόνερα της έκθεσης, κάτι οι προσφορές προς άλλους, πήγε πίσω. ΟΚ λέω, τη γλύτωσα. Αμ δε εις την δευτέρα. Η προσφορά ήρθε κι ήταν δελεαστική. Πάρ’ το τώρα μετρητά και πλέον των 1.200 €, δώρο τα πατάκια κι οι μεμβράνες στα μπροστινά παράθυρα, στην ίδια απόχρωση και σκουρότητα με τα πίσω.

Τα επιχειρήματα έδιναν κι έπαιρναν στο οικογενειακό συμβούλιο. Η πίεση αυξάνονταν από τους άλλους τρεις της οικογένειας κι όλα έδειχναν πως το MG θα προστεθεί στον στόλο. Μοναδική λύση ο οικογενειακός λογιστής. Ζήση, θα το αντέξω φορολογικά ή θα με μπιπ η εφορία; Νίκο, πάρ’ το να τελειώνουμε, κανείς δεν ξέρει τι θα κάνει η εφορία αύριο… (Τα ονόματα είναι αλλαγμένα για λόγους GDPR!).

Καμία δικαιολογία πια, κανένα επιχείρημα – παραδόθηκα.

3. Παραγγελία

Καταθέτω την προκαταβολή και ζητώ να το αγοράσω. Υπογράφω τα σχετικά έγγραφα, ορίζω σε ποιον θα βγει η άδεια, ζητώ μεγάλο νούμερο και ζυγό (για να έχω τη δυνατότητα να ξεγελάσω το κράτος και να μπορώ να μπω στο δακτύλιο, με κάποιο από όλα τα αυτοκίνητα του στόλου), συζητώ τη (μικτή) ασφάλεια και τις καλύψεις της.

Εξοφλώ στο γκισέ της τράπεζας και στέλνω το καταθετήριο. Προσμονή για την παράδοση. Κοιτάζω κάθε μέρα το wallet gov.gr και στις πέντε μέρες έχει βγει η άδεια κυκλοφορίας. Ενεργοποιώ την ασφάλεια. 

4. Αδημονία

Όσο περιμένω την κλήση να το παραλάβω, έχω κατεβάσει το -σχεδόν- 400 σελίδων εγχειρίδιο του οδηγού και το έχω διαβάσει όλο επτά φορές. Έχω δει ό,τι review υπάρχει στα αγγλικά, κυρίως από Άγγλους κι Αυστραλούς. Έχω κατεβάσει την εφαρμογή και περιμένω…. Το τηλεφώνημα από την αντιπροσωπεία έρχεται την ώρα της δουλειάς. Πότε μπορείτε να έρθετε να το παραλάβετε και πώς; Με Ι/Χ, με τρένο, με ΚΤΕΛ; Με ΚΤΕΛ απαντώ και μου ορίζουν σημείο παραλαβής στα 900 μέτρα από τον τερματικό σταθμό. Ο καιρός γαρ εγγύς.

5. Παραλαβή

Ο μικρός γιος στο σχολείο, η σύζυγος στη δουλειά κι εγώ προγραμματίζω την άδειά μου. Ο μεγάλος γιος λέει: θέλω να έρθω μαζί σου για την εμπειρία – θέλω να ξέρω τι να προσέξω όταν θα αγοράσω το δικό μου… Κλείνω δύο εισιτήρια και «κατεβαίνουμε» Αθήνα.

Φτάνω νωρίτερα από το ραντεβού, όπως σε όλα τα ραντεβού μου άλλωστε. Το βρίσκω παρκαρισμένο, έτοιμο να με περιμένει, αλλά δεν είναι δικό μου ακόμα. Πρέπει να περιμένω να έρθει η σειρά μου. Χαζεύω τις άλλες μάρκες που έχει η αντιπροσωπεία. Καμία δε μου ταιριάζει περισσότερο από αυτό που έχω αγοράσει. Αιθεροβαμωνισμός; Ο ψυχολόγος θα ανέφερε πως ήμουν σε ευφορία. Έρχεται η σειρά μου κι ελέγχουμε το αυτοκίνητο. Υπογράφω για το «καλώς έχει» κι ο παραδούς αναφέρει: πάμε να σας κάνω την εκπαίδευση σας – έχετε υπομονή – θα πάρει μία περίπου ώρα… Ο παραλαβών (ΕΓΩ) με κεφαλαία γράμματα δηλωτικά του φουσκωμένου εγωισμού μου, έχοντας δαπανήσει ατελείωτες ώρες προετοιμασίας, αντιλέγω πως δεν θα χρειαστεί.

Παραδούς: Έχετε megabyte στο κινητό σας; Πρέπει να κατεβάσουμε μια εφαρμογή.

ΕΓΩ: Την έχω κατεβάσει ήδη.

Παραδούς: Πάμε να «δέσουμε» το αυτοκίνητο με την εφαρμογή.

ΕΓΩ: Πάμε.

Μετά από ένα σύντομο διάλογο που απέδειξε ο παραλαβών στον παραδούς πως είναι εξοικειωμένος με την νέα τεχνολογία, ο δεύτερος αναφωνεί πως δεν είχε ξανακάνει πιο γρήγορη παράδοση σε κανέναν άλλο αγοραστή MG Hybrid+ και ξεκινώ για την επιστροφή στην επαρχία.

 

6. Ανεφοδιασμός

Είχα βρει μέχρι και πού θα βάλω πρώτη φορά βενζίνη, αλλά η μοίρα έπαιξε το παιχνίδι της. Το ντεπόζιτο ήταν οικτρά άδειο καθώς το αυτοκίνητο είχε ήδη διανύσει 8 χιλιόμετρα για να πάει και να γυρίσει από τον εγκαταστάτη των μεμβρανών.

Όσο κινούμαι με «ατμούς» καυσίμου και ψάχνοντας προσεκτικά να μην χάσω στενό προς το πρατήριο, τρώω το πρώτο αγανακτισμένο κορνάρισμα ενός αγχωμένου συμπολίτη μας. Γεμίζω μέχρι απάνω και βγαίνω στον Κηφισό, χωρίς μουσική για να αφουγκραστώ τυχόν προβλήματα.

 

7. Κηφισός

Καθημερινή κι απόγευμα στις τέσσερις στον Κηφισό, με αυτοκίνητο του κουτιού και πρώτη φορά με αυτόματο κιβώτιο, δεν είναι κατάσταση για όλους. Οδηγώ προσεκτικά, δε με ενοχλεί κανείς, σαν να με προστατεύει ένα αόρατο χέρι. Ίσως τραβά την προσοχή το Hampstead Grey, όπως γυαλίζει κάτω από τον φθινοπωρινό ήλιο, ίσως να οφείλεται στο καινούργιο αριθμό της πινακίδας, ίσως στο ότι δεν το έχουν ξαναδεί.

8. Διόδια

Σταματώ στα πρώτα διόδια για να γίνω συνδρομητής και να πάρω πομποδέκτη. Έχω όλα τα δικαιολογητικά και αγχώνομαι πώς θα παρκάρω. Οι κάμερες 360 μοιρών μού δείχνουν τον τρόπο, έχω κάμποσους πόντους από όλες τις πλευρές. Αγοράζω 100 €, κολλάω τον μαύρο πομποδέκτη στην σωστή θέση – καμία χρωματική παραφωνία στο κατάμαυρο εσωτερικό του MG – και ξεχύνομαι στην άσφαλτο.

9. Στον δρόμο, μέρος πρώτο

Αποφασισμένος μέχρι τα 1.500 χλμ. να είμαι ευγενικός μαζί του – έχει και τηλεμετρία το άτιμο, μη φάμε καμιά ρουφιανιά και χάσουμε την εγγύηση, ενεργοποιώ το cruise control και βάζω σαν στόχο τα 100 χλμ/ώρα. Στην καμπίνα, θόρυβος μηδέν, ώρα για την playlist που είχα επιλέξει να είναι το theme του πρώτο μας ταξιδιού.

Στις μεγάλες ευθείες της Θήβας, εκεί που έχει μόνο δυο λουρίδες ανά ρεύμα κυκλοφορίας και στη δεξιά οδηγούν κάποιοι πάνω – κάτω γύρω από το όριο και στην αριστερή οδηγούν άλλοι σε ταχύτητα υπερδίνης (warp speed), υπέφερα. Με πολλή υπομονή, έμενα πίσω από τους πιο αργούς (ναι, υπήρχαν κάποιοι που πήγαιναν κάτω από 100 χλμ/ώρα στην τεράστια ευθεία) μέχρι να καθαρίσει ο κεντρικός καθρέπτης από τους γρήγορους.

Μην έχοντας συνηθίσει το Adaptive Cruise Control κι έχοντας ρυθμίσει την μέγιστη δυνατή απόσταση από το μπροστά αυτοκίνητο, έπρεπε να μάθω να ανοίγομαι πιο νωρίς, αν δεν ήθελα να κόψει από μόνο του ταχύτητα. Κατακλύζομαι από δεκάδες νέα ερεθίσματα, κάθε χτύπος του MG Pilot και μια επιπλέον πληροφορία που πρέπει να επεξεργαστώ. Φτάνω στα Καμένα Βούρλα και σταματώ για σνακ και μικρή ξεκούραση.

Έχει νυχτώσει πια και ξεκινώ και πάλι. Επιλέγω τον Ε65, πιο καινούργιος δρόμος, λιγότερη κίνηση, λιγότερα και πιο φτηνά διόδια. Ανεβαίνω αξιοπρεπέστατα όλες τις ανηφόρες και φωτίζονται αυτόματα, όλα τα σκοτεινά σημεία. Ωραία η αυτόματη ενεργοποίηση της μεγάλης σκάλας, μια – δυο φορές, ενεργοποιήθηκε κατά λάθος ή δεν πρόλαβε να σβήσει, πριν παρέμβω εγώ. Πολύ γρήγορα, βγαίνω από τον Ε65, στο ύψος της Καρδίτσας, λίγες δεκάδες χιλιόμετρα έχουν μείνει για να φτάσω σπίτι μου.

Θες η πτώση του ρυθμού μου στον επαρχιακό, θες οι αλλαγμένες τροχιές μου, το MG με προειδοποιεί πως είμαι κουρασμένος. Δεν ξέρει τι του γίνεται μονολογώ, αλλά φτάνοντας σπίτι, μετά από 18 ώρες ξύπνιος, ήμουν κομμάτια. Ευλαβικά μπαίνω στο υπόγειο γκαράζ και με υπερπροσήλωση καταφέρνω να το σταθμεύσω για πρώτη φορά, φλερτάροντας με τους παρακείμενους τοίχους. Ανάθεμα, είναι μεγάλο (σκέφτηκα), καθώς εκεί παλιά είχα παρκάρει Altea, Astra Station Wagon, Hyundai Lantra κ.α.

10. Τώρα τι;

Περνάνε δυο μέρες και λέω: Θα το ξαναβγάλω. Δύσκολο εγχείρημα να βγεις με την όπισθεν από υπόγειο γκαράζ, σ’ ένα δρόμο που όλοι τρέχουν σαν τρελοί… Πάντα ήταν εφιάλτης, να σου κορνάρουν όταν ξεμυτίζεις και να σε κρεμάνε με όπισθεν στην ανηφόρα… Το MG όμως είναι εξοπλισμένο με υπερ-όπλα! Βάζω auto hold για να μην κυλήσει μπροστά, επιλέγω “R” και ξεκινά να ανεβαίνει μόνο του. Αντί να γυρίζω το σβέρκο μου σαν την Λίντα Μπλερ στον εξορκιστή, κοιτάζω την infotainment οθόνη και οι 360 μοιρών κάμερες, μου δείχνουν την τροχιά μου και ότι δεν έρχεται κανείς.

Πάω για αγορές. Φαρμακείο, πυροσβεστήρας, χιονοκουβέρτες, πτυσσόμενη θήκη πορτμπαγκάζ για μικροπράγματα με βέλκρο (αυτό που στην καθομιλουμένη οι συμπατριώτες μου ονομάζουν «χρατς»). Γυρίζω σπίτι, πάω να μπω στο γκαράζ και δυσκολεύομαι. Κατεβαίνω πέντε φορές να τσεκάρω πως δε θα βρω στο τοίχο – είμαι μακριά του, αλλά φαίνεται σαν να έχω ήδη τρακάρει. Δενγίνεται λέω να ζήσω έτσι, κάτι πρέπει να κάνω.

Την επόμενη μέρα αγοράζω στοπ τροχών, ένα για κάθε ένα από τους μπροστινούς και ένα ακόμη για να οριοθετήσω την απόσταση από τον δεξί του τοίχο. Πάει Σάββατο και τους εγκαθιστώ, με ούπα και μακριές βίδες. Βάζω ένα παλιό SFF (πολύ μικρό) H/Y στο τοίχο, μια βάση από flat TV και μια ανακατασκευασμένη 27άρα οθόνη που είχα, απέναντι αριστερά από τον οδηγό και ένα καθρέπτη απέναντι δεξιά του (αναλογικό ενναλακτικό σύστημα). Πίσω δεξιά, μια ασύρματη κάμερα ολοκληρώνει το setup. Ο Η/Υ μόνιμα ανοιχτός, η οθόνη ανάβει με αισθητήρα κίνησης, όταν το αυτοκίνητο κατεβαίνει στην «φωλιά» του. Έχω κάνει το γκαράζ διαστημόπλοιο….

11. Ξεψάρωσα

Αφού έλυσα το άγχος του μπήκα – βγήκα, άρχισαν οι βόλτες. Πήγα στην Λίμνη Πλαστήρα, μια χειμωνιάτικη ημέρα με ομίχλη και βροχή. Ακόμη «νιουμπάς», πάω με το όριο, έχοντας το Adaptive Cruise Control ενεργοποιημένο πάντα ένα χιλιόμετρο κάτω από το όριο για να μη ακούσω τα τρία «μπλινκ» της υπέρβασης του ορίου. Το MG ανεβαίνει αγόγγυστα, παίζοντας με τα modes φόρτισης ανά λίγα χιλιόμετρα, εντελώς ηλεκτρικό κι αθόρυβο, στα περισσότερα (της ανηφόρας) με τον θερμικό να συνεπικουρεί στην φόρτιση και ταυτόχρονα στην κίνηση.

Όλα αυτόματα, όλα μόνα τους, ένα σύνολο δεμένο, αλλά τόσο ξένο για εμένα που έχω ξεμείνει τεχνολογικά 15 χρόνια πίσω. Μου τα χαλάει λίγο το onboard GPS, το οποίο πεισματικά έχω επιλέξει να εμπιστευτώ, καθώς βλέπει σε κάποιες διασταυρώσεις διπλή γραμμή εκεί που δεν υπάρχει και με στέλνει να κάνω αναστροφές παρακάτω. Πίνω καφέ, τρώω, ξανά-πίνω καφέ και παίρνω χαρούμενος τον δρόμο της επιστροφής. Κατηφορίζω αμέριμνος και βυθίζομαι ολοένα και περισσότερο στην ομίχλη. Θολώνουν οι πλαϊνοί καθρέπτες μου και χάνω το MG Pilot. Η βιβλιογραφία λέει πως για λειτουργεί το MG Pilot, πρέπει οι καθρέπτες να είναι καθαροί και θερμαίνονται μόνο όταν έχεις ενεργό το καλοριφέρ και ενεργοποιημένο τον αέρα στον ανεμοθραύστη. Καμία ρύθμιση δεν με ενοχλεί περισσότερο στο αυτοκίνητο από αυτή, αλλά πρέπει να ανακτήσω το MG Pilot. Οι καθρέπτες ξε-θαμπώνουν σύντομα και στην κύρια οθόνη εμφανίζεται νέο μήνυμα: στο περίπου «δεν μπορούμε να ανακτήσουμε παραπάνω ενέργεια». Η παρατεταμένη κατηφόρα, το Hill Descent Control και το απαλό μου πόδι, γέμισαν την μπαταρία κίνησης στο 100%. Κατεβαίνω με 4.4lt/100km, δεν έχω δει μικρότερο νούμερο ποτέ, σε κανένα όχημα από αυτά που έχω -στο παρελθόν- οδηγήσει.

Γυρίζω σπίτι, χαρούμενος και ευχαριστημένος για την επιλογή μου.

12. Σκιές

Στεναχώριες και ανησυχίες με κυκλώνουν καθώς διαβάζω στο διαδίκτυο πως το MG είναι επικίνδυνο γιατί ξεμένει από μπαταρία ηλεκτροκινητήρα και κρεμάει ο αναιμικός θερμικός. Ψάχνω στα διεθνή forum, υπάρχει ένας Αυστραλός που το βρήκε για παιχνίδι και θέλει να του πιει το αίμα. Σίγουρος για την επιλογή μου, παρότι δεν το έχω πιέσει ακόμα και με πηγή ίσως αυτό ακριβώς, προσπερνώ τις φήμες και συνεχίζω να το εμπιστεύομαι. Ζορίζομαι με την κατανάλωση που είναι στα 6.5 λίτρα/100 χλμ κι όταν με καλεί ο πωλητής για after sales επικοινωνία, του το αναφέρω και απαντά: μην σε νοιάζει, όσο θα γράφεις χιλιόμετρα, η κατανάλωση θα πέφτει.

Έχει φτάσει πλέον Γενάρης, έχω ξεπεράσει τα δεσμευτικά πρώτα 1.500 χιλιόμετρα και προγραμματίζω τουρισμό στην πρωτεύουσα. Επιλέγω Ε65, φτάνω Αταλάντη, στο αγαπημένο μου σημείο για benchmark, στην παρατεταμένη ανηφόρα που ακολουθεί τα διόδια. Ανεβαίνω γοργά, κάποιος με κλείνει και χάνω 20 χιλιόμετρα την ώρα. Δεν έχει άλλο γκάζι, το έχω φάει όλο αμέσως μετά την πρώτη δεξιά στροφή, αλλά και πάλι ανεβαίνω αξιοπρεπέστατα και προσπερνάω κιόλας. Δεν μοιάζει να έχει 200 «αλόγατα» μονολογώ νοερά – ειλικρινά δεν ξέρω τι περίμενα.

13. Εκδίκηση

Έχω φτάσει στην ευθεία της Θήβας. Ναι εκεί που όλοι πιάνουν ταχύτητα υπερδίνης. Πριν από δύο μήνες δεινοπάθησα. Με ακολουθούν διάφοροι με αυτοκίνητα διπλάσιας αξίας, θερμικά και υβριδικά μοντέλα. Μου παίζουν τα φώτα. Τα 1.500 χιλιόμετρα είναι παρελθόν και δεν είμαι «υποχρεωμένος» πια να το χαϊδεύω. Sport mode και ξερό ψωμί. Κάποιοι θα θυμούνται για καιρό την πίσω όψη του MG μου, την ώρα που ένα άγνωστο γι’ αυτούς αυτοκίνητο, τους αιφνιδίασε με την επιτάχυνση του. Χαλαρώνω γιατί δεν έχω να αποδείξω κάτι, θέλω να απολαύσω το ηλιόλουστο ταξίδι μου καθώς η κατανάλωση την δεδομένη στιγμή δείχνει 8,3 λίτρα/100 χλμ…

14. Αθήνα

Έχω φίλους κολλητούς στην Αθήνα και πάω να τους βρω. Είναι άνετο, αθόρυβο κι απροβλημάτιστο. Κινούμαι από Γλυφάδα στην Εκάλη, από την παραλιακή και τον Κηφισό και καίει κάτω από 5 λίτρα, ανάμεσα στην πρωτοχρονιά και τα Φώτα. Έχει κίνηση, αλλά όχι πολλή – όταν επιλέγω για τουρισμό την Αθήνα, θα είναι είτε τέτοιο διάστημα, είτε τον Δεκαπενταύγουστο.

15. Whiskey Tango Foxtrot??? (δεν μπαίνει αλλιώς σε άρθρο…)

Είναι το MG μου δαιμονισμένο; Ξαφνικά κατεβάζει από τρίτη σε δευτέρα, εμμονικά παραμένει στην δευτέρα κι εγώ παλεύω με το Adaptive Cruise Control να βρω τι συμβαίνει. Το MG μου, σαν άλλος εγώ, με έχει μάθει, υπολογίζει κλίσεις κι ανηφόρες, βλέπει πινακίδες με όρια, ξέρει από το GPS του με πόσα θα μπορούσα να πάω και με πόσα πάω εν τέλει και προσπαθεί να με ικανοποιήσει. 

Ξανά στα forum, ξανά στα YouTube reviews, το νοιώσανε και άλλοι κι ανησυχούν… Μερικά χιλιόμετρα πιο ήπιας οδήγησης για τις επόμενες ημέρες, ήταν το γιατρικό του. Να έχει άραγε δυνατότητες Machine Learning? To Skynet στο αυτοκίνητο μου;;; Ανατριχιαστικό!

16. Καστοριά

Είχα να πάω κοντά στα είκοσι χρόνια. Τα παιδιά δεν έχουν όρεξη, εγώ ψάχνω την περιπέτεια, δύο ημέρες πριν τον μεγάλο χιονιά. Ταξιδεύω απροβλημάτιστα, οικονομικά κι άνετα. Γλυκός καιρός, σχεδόν Μάιος, να φανταστείς ότι ήπια το κρασί μου στην Πλατεία Ντολτσό, βράδυ, έξω στο πλακόστρωτο, χωρίς σόμπα, με θέα το MG μου. Περπατώ μέχρι το ξενοδοχείο κι ετοιμάζω τα πλάνα της επόμενης ημέρας.

Το πρωί, ο γλυκός καιρός υποχωρεί κι οι πρώτες νιφάδες αρχίζουν να πέφτουν. Φεύγω καμιά ώρα αρχύτερα από το προγραμματισμένο, για να μην με «κλείσει» ο καιρός. Στην Εγνατία, χιόνια και πάγος, πολλά εκχιονιστικά, τα περισσότερα πάνε προς Γιάννενα και λιγότερα προς Βέροια. Στα δεξιά μου αντάρα, δεν στρίβω προς Βατερό, τα 150 επιπλέον χιλιόμετρα της Εγνατίας, φαντάζουν (κι είναι η πιο ασφαλής επιλογή). 80 χλμ/ώρα στο Adaptive Cruise Control με το ICA ενεργοποιημένο κι άσε τους σκληροπυρηνικούς να με προσπερνούν σαν να μην υπάρχει αύριο. Δεν ξανα-θόλωσαν τα τζάμια μου ποτέ, ούτε οι καθρέπτες μου, το MG έχει την λύση, αλλά έπρεπε να την βρω: αυτόματη ποσόστωση εισερχόμενου αέρα (άρα κι υγρασίας) γιατί το MG ξέρει κι από αυτό, ο αέρας στα 2/8 να πέφτει μόνο στα πόδια, 23 βαθμοί Κελσίου.

Το χιόνι και τον πάγο διαδέχτηκε η ισχυρή βροχόπτωση, αλλά τα LED φώτα του κι οι αυτόματοι υαλοκαθαριστήρες, επέτρεπαν να έχω καθαρή οπτική επαφή. Περίεργα σήματα εμφανίζονται στην οθόνη του GPS – βάτραχο δεν είχα ξαναδεί και δεν μπορώ να φανταστώ τι μπορεί να σημαίνει… Μετά έβγαλε κι ελάφι, αλλά αυτό το γνώριζα!

Στο Τ2 των Τεμπών, το MG λέει είσαι: είσαι κουρασμένος κι έχει άλλη μια φορά δίκιο… Εκνευριστικό το «μπλινκ» του «στάση για καφέ» κάθε 30 δευτερόλεπτα και θέλει κινητήρα σβηστό για 15 λεπτά για να σωπάσει… 

17. Θεσσαλονίκη

Reunion η σύζυγος, μια πιτσιρίκα ο μεγάλος γιος κι εγώ designated driver για μία ακόμη φορά. Παρκάρω κοντά στο Δημαρχείο (πάντα σε στεγασμένο parking) και σκορπάμε στα τέσσερα σημεία της πόλης. Αργά το βράδυ, τους μαζεύω όλους (και την πιτσιρίκα) και την πάμε μέχρι το σπίτι της στον Εύοσμο. Κατανάλωση; 13.6 λίτρα/100 χλμ. Δεν ανησυχώ, το MG μου το’ χει. Επιστρέφω με ICA και 110 μέγιστη ταχύτητα και είμαι στα 5.2.

18. Τύχη κι ατυχία

Ή το αντίστροφο. Πέντε χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι, το TPM φωνάζει στο MG και την εφαρμογή για απώλεια πίεσης στον μπροστά αριστερό τροχό. Πάω στο βενζινάδικο, μια βίδα είναι καρφωμένη στο κέντρο του πέλματος, λίγο μετά την βαλβίδα. Το MG βράχος, αν και το λαβωμένο λάστιχο από 37 psi έχει πλέον 24… Γεμίζω αέρα και φεύγω για το σπίτι. Το Aygo μπαίνει στο υπόγειο και το MG στο ισόγειο περίκλειστο πάρκινγκ μου. Αναλογίζομαι τις επιλογές μου, πώς θα το επισκευάσω την Δευτέρα, αν θα πάρω άδεια κλπ.

Είναι πλέον Κυριακή πρωί, κάνω έρευνα στα πέριξ. Πού υπάρχει βουλκανιζατέρ, τι ώρες λένε στις βιτρίνες ότι εργάζονται, τα τηλέφωνά τους. Δίπλα από ένα καφενέ, ένα βουλκανιζατέρ ανοιχτό. Ο κυρ. Βασίλης, χήρος, 50 χρόνια στην δουλειά, είναι στο μαγαζί για να πιει καφέ. Μια ζωή μέσα στα λάστιχα, συνταξιούχος πια, παρέδωσε την επιχείρηση στον γιο του και μετά στον εγγόνο του. Συμφωνεί να με περιμένει, επιστρέφω σπίτι, φουσκώνω το λάστιχο με το ηλεκτρικό κομπρεσέρ του MG και φτάνω στο βουλκανιζατέρ. Μισή ώρα αργότερα και 20 € φτωχότερος, με μπαλωμένο λάστιχο, πάω να πλύνω το MG μου σε self-service – στάνταρ διαδικασία μετά από κάθε ταξίδι. TPM και ξερό ψωμί. Αν είχα μπει στο υπόγειο γκαράζ με τρύπιο λάστιχο… Καλή τύχη….

19. Καρπενήσι

Προγραμμάτιζα ημερήσια εκδρομή στο Πήλιο. Είχα κλείσει και τραπέζι σε εστιατόριο στην Πορταριά. Ξαφνικά, αδειάζει δωμάτιο στο Καρπενήσι. Είναι στο “backet list” της συζύγου. Έχει άραγε πάτο, αυτό το backet list; Ίσως το μάθω πριν πεθάνω!

Χρυσή ευκαιρία για εκτεταμένο test drive. Ώρα να μάθω μια και καλή: θέλει το update ή μήπως όχι; Ξεκινώ ένα Σάββατο, Ε65, έξοδος στο Τρίλοφο και φτάνω άνετα στο Καρπενήσι. Εύκολή διαδρομή, 4.8 λίτρα. Βρίσκω παρκάρισμα ακριβώς στην πόρτα του ξενοδοχείου – δεν το κουνάω από εδώ μέχρι αύριο (I am putting my foot down, που λέει και ο Όμηρος Simpson). Υψόμετρο: 960 μέτρα, είναι πιο ψηλά από την Πορταριά. 

Επόμενη ημέρα και φεύγω για το Μοναστήρι στο Προυσό. Για κάποιο λόγο, μέσα στο Καρπενήσι έχω 15.6 λίτρα. Κάτι οι απότομες ανηφόρες, κάτι η κίνηση, το θερμαινόμενο τιμόνι, τα θερμαινόμενα καθίσματα, το Android Auto… Δεν ανησυχώ, το MG μου είναι οικονομικό. Στον δρόμο για τον Προυσό, η κατανάλωση πέφτει στα 2.8 – δεν έχω ξαναδεί τέτοιο νούμερο.

Φτάνω στο Μοναστήρι με 3.4. Εντάξει λέω, κατηφόρα ήταν, πάμε και αλλού. Ανεβαίνω στο Παλιό Μικρό Χωριό. Υψόμετρο 950 μέτρα. Κατανάλωση 4.4 – είχα βρει μπροστά μου ένα λεωφορείο και πήγαινα σημειωτόν, σαν να κάναμε παρέλαση. Εύκολο κι αυτό για το MG μου, πρέπει να του βάλω πιο δύσκολα. 

Βάζω πορεία για το Χιονοδρομικό στο Βελούχι. Υψόμετρο: 1.840 μέτρα. Αν είναι να ξεμείνει από δύναμη, θα πρέπει να είναι εδώ… Ανεβαίνει αγέρωχα, απροβλημάτιστα, τόσο άνετα που αναρωτιέμαι γιατί οδηγώ τόσα χρόνια με χειροκίνητο κιβώτιο. Κατανάλωση: 6,5. Δεν με νοιάζει. Το MG μου νίκησε τις σκιές, υπερκέρασε τις φήμες κι επιβεβαίωσε πως ο Αυστραλός είναι ανόητος. 

Κατεβαίνω πάλι στο Καρπενήσι με 5,5. Στάση για φαγητό και ξεκούραση – έχω οδηγήσει τέσσερις ώρες αναζητώντας την αλήθεια. Τη βρήκα: δε χρειάζομαι το update. Παίρνω τον δρόμο της επιστροφής, χαλαρός και περήφανος. Κατανάλωση μέχρι τον Ε65: 4,8. Εδώ οι ταχύτητες είναι άλλες. Φτάνω σπίτι με 5.3. Έχω διανύσει 613 χιλιόμετρα από τον τελευταίο ανεφοδιασμό του κι έχω αυτονομία άλλα 150…. Αύριο πάει για πλύσιμο κι ανεφοδιασμό. Την ετυμηγορία της κατανάλωσης θα την ανακοινώσει η Fuelio… Φτάσαμε στο αύριο και αναφέρω:

Κατανάλωση τελευταίου γεμίσματος: 5,79 με διαδρομή προς την Καρδίτσα και πίσω, μερικά χιλιόμετρα μέσα στην πόλη και φυσικά το ταξίδι στο Καρπενήσι. Συνολική μέση κατανάλωση: Fuelio 6.45, υπολογιστής ταξιδιού 5.9lt/100Km, απόκλιση +9,4%.

Άρα, οι καταναλώσεις ήταν σχετικά υψηλές μέχρι τα πρώτα 1.500 χλμ που κράτησε το «στρώσιμο» και την επιστροφή από την Αθήνα, κατά το «ανταγωνιστικό» διάστημα των Φώτων του 2025, όπου οι γύρω μας ήταν πιεστικοί κατά την οδήγηση. Σίγουρα δεν «παίζουν» τα νούμερα που αναφέρει ο Κατασκευαστής. Πολύ θα ήθελα να είμαι μέσα σε μια δοκιμή WLTP, μαζί με τους Σαμάνους της κατανάλωσης. Πάλι πίσω στα πραγματικά δεδομένα: σε μέρες που δεν υπήρχε ιδιαίτερη κίνηση στους δρόμους, η κατανάλωση είναι πτωτική, ειδικότερα στο γέμισμα #10, βλέπουμε μ.ο. κατανάλωσης 5,79, παρόλο που το αυτοκίνητο ανέβηκε σε βουνά και (φυσικά) κατέβηκε από αυτά.

Αν αναλύσουμε περαιτέρω και με την παραδοχή πως δεν θα αλλάξει η οδηγική συμπεριφορά, όλες οι καταναλώσεις βρίσκονται κάτω από τον μ.ο. από τα (σχεδόν) 3.250 χιλιόμετρα. Στα εννέα γεμίσματα, μόλις τέσσερα βρίσκονται κάτω από τον μ.ο., με το ένα από αυτά να είναι στο ταξίδι προς την Λίμνη Πλαστήρα. Επίσης, αν εξαιρέσει κανείς το 6ο γέμισμα (ταξίδι των Φώτων προς την Αθήνα), από το 4ο γέμισμα και μετά, όλα τα γεμίσματα ακολουθούν πτωτική πορεία.

20. Πώς είναι;

Σε απόλυτη ησυχία, ανοίγεις την πόρτα του οδηγού ή το πορτμπαγκάζ κι ένας ρομποτικός ήχος λαμβάνει χώρα σαν να ανοίγει συρόμενη πόρτα από διαστημόπλοιο. Είχα να ακούσω κάτι τέτοιο από την εποχή που οδηγούσα το Altea. Μάλλον δεν συνδέεται με κάποια λειτουργικότητα, αλλά είναι ευχάριστο. Βάζεις όπισθεν και ξεκινάς ηλεκτρικά. Ένας μεταλλικός ήχος σαν chime, επικρατεί της σιωπής. Ίσως για να προειδοποιηθούν οι πεζοί. Στην θερμική λειτουργία, δεν ξέρω αν ακούγεται. Οι γείτονες έχουν εντυπωσιαστεί. Νομίζουν πως αγόρασα αμιγώς ηλεκτρικό.

Δε θέλει μπουφάν. Σταμάτησα να φοράω μπουφάν στο αυτοκίνητο. Με το που θα βάλω μπροστά τον κινητήρα, θα ενεργοποιήσω το θερμαινόμενο κάθισμα και τιμόνι. Σε λίγα λεπτά (ένα ή δύο), είναι σαν να έχεις θερμάνει την καμπίνα ώρες. Πολύ χρήσιμο αν έχεις οσφυαλγία, ήσουν στα χιόνια, ή η συνοδηγός δεν είναι ντυμένη «βαριά».

Εξαιρετική λήψη. Πιάνω σταθμούς στο ραδιόφωνο, που δεν ήξερα πως υπάρχουν. Μπορώ να αποθηκεύσω μνήμες, πολύ εύκολα κι εξίσου εύκολα να τις διαγράψω, όλα από την οθόνη αφής.

Δεν έχει balance / fader / bass / mid / treble. Στο ραδιόφωνο δεν χρειάζονται bass / mid / treble, ο ήχος είναι καλό-ρυθμισμένος και μεστός. Στην μουσική από Bluetooth, η αναπαραγωγή ήχου είναι «νερουλή» αλλά η εφαρμογή του κινητού μου έχει equalizer και το έχω ρυθμίσει από εκεί. Problem solved! USB μουσική, δεν πρόκειται να ακούσω.

Δεν έχει πλαφονιέρα πίσω, αλλά έχει αεραγωγούς και USB-A θύρα. Καλύτερα, με ενοχλεί στην οδήγηση να ανάβουν το φως στην καμπίνα, αφαιρεί κάτι από τα δικτατορικά δικαιώματα μου ως οδηγός!

Έχει πολύ άνετα καθίσματα. Δεν γέρνει στις στροφές, δεν ακούς θόρυβο από την κύλιση και μέχρι τις 3.000 στροφές δεν ακούς καν τον κινητήρα, αν κι έχεις πιάσει ήδη τα 130. Οι αναρτήσεις δεν προβληματίζουν. Δεν είναι πολύ σφιχτές και δεν πλέει το αυτοκίνητο. Μικρολακούβες και εξογκώματα, δεν φτάνουν στην καμπίνα.

Το ICA μπορεί να οδηγήσει το αυτοκίνητο για 30 δευτερόλεπτα μέχρι την προειδοποίηση και άλλα 30 μέχρι την απεμπλοκή του, άπλετος χρόνος για να βάλεις / βγάλεις τα γυαλιά ηλίου. Κάποιες φορές οι τροχιές του δεν είναι αρμονικές, λογικά οι λουρίδες δεν είναι συμμετρικά βαμμένες. Το traffic assist mode (ακολουθεί τον μπροστινό στο σταμάτα ξεκίνα (εφόσον έχεις απενεργοποιημένο το auto hold), λειτουργεί σωστά αν το εμπιστεύεσαι. Προσοχή στην χρήση ICA στους στενούς επαρχιακούς δρόμους, οι τροχιές που θα χαράξει μπορεί να σε τρομάξουν.

Το auto hold έχει κόλπο. Αν σταματήσεις εντελώς, αλλά δεν πατήσεις το φρένο τέρμα, αφήνοντας το φρένο το αυτοκίνητο ξανα-ξεκινά. Πρέπει να τερματίσεις το φρένο για να ενεργοποιηθεί ή να έχεις 0 χιλιόμετρα για 1-2 δευτερόλεπτα. Αν έχεις ‘D’ στο κιβώτιο, auto hold ενεργοποιημένο και είσαι σταματημένος για πολύ, θα επιλέξει μόνο του ‘Ν’ και στην συνέχεια ‘Ρ’. Αν κατά λάθος κλείσεις τον κινητήρα, το ηλεκτρικό χειρόφρενο θα ενεργοποιηθεί μόνο του.

Αν έχεις D και auto hold, αν δεν φορά ζώνη ο οδηγός, όσο και να πατά το γκάζι, το MG δεν κουνιέται βήμα. Βγήκα να δω τι χώρο έχω σε παρκάρισμα και μου συνέβη και αυτό! Αν βρέχει και βάλεις όπισθεν, θα ανοίξει μόνος του ο πίσω υαλοκαθαριστήρας. Κάτω από τα μπροστινά καθίσματα υπάρχει τεράστιος ανεκμετάλλευτος χώρος. Ίσως σε κάποιο facelift ή σε άλλη αγορά, μπορεί να υπάρξουν δύο μεγάλα ντουλαπάκια. Στην Αυστραλία, το έχουν και με ηλιοροφή.

Στον μεσαίο καθρέπτη μια θύρα USB-A περιμένει υπομονετικά να τροφοδοτήσει ένα car DVR. Έξυπνο! Από την πλευρά του συνοδηγού, στο πλαϊνό της κεντρικής κονσόλας, υπάρχει μια εσοχή που δεν χωρά και πολλά. Αναρωτιέμαι τι σκέφτονταν ο σχεδιαστής – σίγουρα κάτι παραπάνω ξέρει από εμένα. Πολλοί χώροι για μικροπράγματα στην καμπίνα, ακόμα και στο χερούλι της πόρτας χωρά ένα 6.7 ιντσών κινητό. Βέβαια, στην κεντρική κονσόλα μπορούν να φιλοξενηθούν άνετα δύο, χωρίς δυνατότητα (προς το παρόν) ασύρματής φόρτισης.

 

21. Τι λένε οι άλλοι

Πότε δεν με ένοιαζε, αλλά για τους σκοπούς του άρθρου, θα κάνω μια εξαίρεση.

Φίλος που έτρεχε σε αγώνες, φανατικός του Ibiza, του Leon, του Cupra & του Forementor, εντυπωσιάστηκε από την βόλτα που κάναμε στην Αθήνα. Κάτι οι χώροι, κάτι το χρώμα, θέλεις το πώς από εντελώς αθόρυβο άρχισε να μουγκρίζει σε ένα «άνοιγμα», έβαλε το MG στον επόμενο κύκλο test drive και πιθανής αγοράς. Ναι, η επιτάχυνση γι’ αυτόν είναι σημαντικό κριτήριο.

Διάφοροι με ρωτούν πώς είναι, πόσο κάνει, τα γνωστά που όλοι ρωτούν όταν κάτι άγνωστο περνά από δίπλα τους. Ζω εποχές του 2005, τις ίδιες αντιδράσεις είχα και για το (τότε) άγνωστο Aygo.

Η σύζυγος ανέκτησε επιτέλους την δικαιωματική θέση της να ταξιδεύει δίπλα μου – επί σειρά ετών ήταν εξοστρακισμένη από τον μεγάλο γιο και τα 190 εκατοστά της σωματικής του διάπλασης. Μαρτύριο το ταξίδι με μικρό αυτοκίνητο, όταν με δυσκολία χωράς σε ένα φυσιολογικό κρεβάτι… κάποιες παραχωρήσεις γίνονται απαραίτητες…

Τα παιδιά μου κι οι φίλοι τους, έχουν μείνει ευχαριστημένοι από τις τυχαίες φορές που τους μετέφερα ως γνήσιος “Jack Fransua” η Γαλλική περσόνα που μου έχει ακούσια αποδοθεί κατά την παροχή μεταφορικού έργου!

22. Ετυμηγορία

Σίγουρα υπάρχουν καλύτερα αυτοκίνητα. Σ’ αυτή την τιμή; Όχι!

Οι επιρροές από άλλους κατασκευαστές είναι παντού. Δανεισμένα στοιχεία από BMW, Audi κι άλλους, γνωστή πρακτική των Κινέζων οι οποίοι ως γνήσιοι «φασονιέρηδες» μαθαίνουν την δουλειά από τα επίσημα κανάλια, την εξελίσσουν και την υλοποιούν σε δικές τους «μπράντες», με κόστος ένα κλάσμα αυτού της γνωστής φίρμας.

Η SAIC, ένας από τους μεγαλύτερους κατασκευαστές της Κίνας (αν όχι ο μεγαλύτερος), επέλεξε να κατασκευάσει το MG ZS Max Hybrid+ και να το διαθέσει στην ευρωπαϊκή αγορά, ως δούρειο ίππο. Χτύπησε την βαριά αυτοκινητοβιομηχανία στο μαλακό της υπογάστριο, αποδεικνύοντας πως υπάρχει περιθώριο τόσο για βελτίωση όσο και για μείωση του κόστους. Αν δεν ήταν προβληματικά υψηλό, το ετήσιο 8% της χρηματοδότησης της αγοράς του στην χώρα μας, σίγουρα θα κυκλοφορούσαν περισσότερα MG στους δρόμους της. Στην πράξη, όποιος έχει τριάντα χιλιάδες ευρώ μετρητά, ενδέχεται να επιλέξει άλλους κατασκευαστές προσθέτοντας 15% – 20% παραπάνω στον προϋπολογισμό, απαλλάσσοντας έτσι τον εαυτό του από το άγχος του “early adopter” και προσδίδοντας άλλο κύρος στην επένδυση του.

Κάθε καινούργιο αυτοκίνητο και πολύ περισσότερο ένα που παρέχει ενεργητική και παθητική ασφάλεια και ηλεκτρονικά βοηθήματα όπως η σουίτα “MG Pilot” αποτελεί σημαντική αναβάθμιση για όλους τους χρήστες του δρόμου, είτε βρίσκεστε μέσα, είτε έξω από αυτό.

Το δίλημμα αγοράς του ή όχι, δεν πηγάζει από το αν το MG ZS Max Hybrid+ είναι ένα καλό κι αξιόπιστο αυτοκίνητο, αλλά από την υποκειμενική σύνδεση της εικόνας ενός αυτοκινήτου με την προβολή του εγώ μας και την αναβάθμιση της εικόνας του έναντι του καθρέπτη μας και των υπολοίπων χρηστών των οδών. Ξεκάθαρα, δεν υπάρχει θέμα απώλειας ισχύος, εκτός αν είσαι καμικάζι, εγκάθετος του ανταγωνισμού ή click baiter.

23. Δήλωση αποποίησης ευθύνης

Σε όσους υπέμεναν την φλυαρία μου και έφτασαν ως εδώ, σας οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ.

Δεν ανήκω στο σώμα των δημοσιογράφων του ειδικού τύπου, ανθρώπων που ξέρουν άπειρες φορές περισσότερα από εμένα, καθώς ζουν και αναπνέουν για την αυτοκίνηση. 

Δεν θέλω να υποκλέψω το έργο τους, την αμοιβή τους, την λάμψη τους. Το CarTalk μού έδωσε το βήμα κι είμαι ευγνώμων για αυτό.

Η άποψη μου για το MG ZS Max Hybrid+ είναι προσωπική και για μην καταλήξει φαιδρή, έβαλα τα δυνατά μου να είμαι ακριβοδίκαιος. Ενδέχεται να διαψευσθώ στο μέλλον – ίσως κι όχι. Θα εξαρτηθεί από το τι θα μου «βγάλει» – τι μέλλει γενέσθαι ουδείς μπορεί να γνωρίζει. Ως γνήσιος “early adopter” προχωρώ προς ένα προορισμό “Where No One Has Gone Before”….