Σε κάθε νέα σχέση, θες να είσαι γαλαντόμος και να κάνεις δωράκια. Φαίνεσθαι, αλλά κι ουσίας. Ψάρωσες ότι τα έξοδα αφορούσαν βλάβες, ε; Επίτηδες το έκανα! Το βασικό αξεσουάρ που λείπει από το Model Y είναι η ρεζέρβα. Το μοναδικό ηλεκτρικό που θυμάμαι να έχει ρεζέρβα είναι το Dacia Spring. Να μου διαφεύγει κανένα ακόμα; Αλλά όταν έχεις τους σπηλαιώδεις χώρους ενός Tesla, είναι κρίμα να καρδιοχτυπάς. Ειδικά από τη στιγμή που σύμφωνα με πατέντες που είδα στο YouTube από την άλλη όχθη του Ατλαντικού, μπορείς να κρύψεις τη ρεζέρβα κάτω από το δάπεδο και να την έχεις μόνιμα εκεί. Όχι όπως τα υγραεριοκίνητα, που την κουβαλάνε χύμα στο πορτ-μπαγκάζ, μόνο στα ταξίδια.
Έτσι λοιπόν, άρχισα να ψάχνομαι σε Ελλάδα και εξωτερικό. Κατέληξα ότι η πιο συμφέρουσα επιλογή είναι από το TyreLab, με το πλήρες σετ να κοστίζει 290 €. Και να περιλαμβάνει τα πάντα, μέχρι κι ενισχυμένο γρύλο δύο τόνων. Αλλά και θήκη για τη ρεζέρβα, ώστε να μη λερώνει την καμπίνα.
Με το κινητό να δείχνει το βίντεο εκ Δυσμάς, άρχισα να ξηλώνω πλαστικά. Πέντε 5 λεπτά αργότερα, η ρεζέρβα είχε θρονιάσει κάτω από το δάπεδο. Αφήνοντας ανεπηρέαστο τον κυρίως χώρο αποσκευών, αλλά και κάμποσο βάθος από κάτω της. Για αποθήκευση κάποιων αντικειμένων στο ταξίδι, αν και δεν είναι εύκολο να την ανασηκώνεις για να έχεις πρόσβαση σε αυτά.
Σε κάθε μη σεντάν αμάξωμα, ό,τι κουβαλάς στο πορτ-μπαγκάζ απειλεί να σου έρθει κολάρο σε κάποιο τρακάρισμα. Ειδικά όταν έχεις μια ρεζέρβα να βόσκει χωρίς δέσιμο. Η λύση λέγεται dog guard, το προστατευτικό που μπαίνει πίσω από τα προσκέφαλα για να κρατήσει μακριά τα σκυλιά. Αν όμως ψαχτείς και διαλέξεις κάποιο στιβαρό, θα συγκρατήσει και τις αποσκευές σου. Οι οποίες μπορούν να γίνουν έως κι απειλητικές στην κακιά στιγμή, όταν θα εισβάλλουν με 40 G μέσα στην καμπίνα. Ακόμα και ένα πλαστικό μπουκάλι του ενάμιση λίτρου, θα σου έρθει κατακέφαλα ζυγίζοντας 60 κιλά. Δεν το θες.
Αγοράστηκε αυτό στα 90 €, βλέπω ότι τώρα έχει ξεπεράσει τα 100. Και πού να δεις πού θα πάει η τιμή μετά το παρόν άρθρο; Χιούμορ! Η αίσθηση στο χέρι είναι πολύ στιβαρή, τα κιλά σε ψηλό σημείο, αλλά λίγα. Δε θα τα καταλάβαινε στο στρίψιμο μόνο ο Balboni. Η ορατότητα από τον μεσαίο καθρέπτη είναι ήδη οριακή, οπότε τώρα γίνεται πιο προβληματική, αλλά συνηθίζεται. Προφανώς η εταζέρα δεν μπορεί να κάνει κάτι στην πράξη για να συγκρατήσει ό,τι θα κυκλοφορεί ανέμελο την κακιά στιγμή και ήδη νιώθω πιο ασφαλής με τη σιδεριά να απομονώνει την καμπίνα. Οι δοκιμές πρόσκρουσης γίνονται με άδειο το πορτ-μπαγκάζ, αλλά η πραγματική ζωή δεν είναι έτσι. Τώρα έχω το κεφάλι μου ήσυχο από θέμα ασφάλειας. Όχι τόσο ήσυχο από θέμα τριγμών. Ενώ η καμπίνα είναι ήσυχη, η σιδεριά ακουμπάει στα δερμάτινα προσκέφαλα να ακούγεται πού και πού. Δεν έχω ασχοληθεί να βρω την πηγή του προβλήματος, αλλά πρέπει.
Πάντα θεωρούσα ότι το λευκό εσωτερικό αναβαθμίζει μια καμπίνα. Στα Tesla υπάρχει αυτή η δυνατότητα με 1.000κάτι ευρώ, εφόσον βέβαια αγοράσεις καινούριο. Στην περίπτωσή μου, που επέλεξα μεταχειρισμένο, αρκέστηκα στο μαύρο. Όσο περισσότερο το σκέφτομαι, με δύο μικρά παιδιά και ενίοτε μεταφορά μικρόσωμων σκυλιών μέσα στην καμπίνα, τα μαύρα δέρματα είναι σαφώς πιο ξένοιαστα. Με το συνθετικό δέρμα να λερώνεται πιο δύσκολα και να καθαρίζει πολύ πιο εύκολα. Και βέβαια, οικογενειακό αυτοκίνητο σημαίνει λάσπες, ψίχουλα και τη μισή άμμο του Ιονίου στην καμπίνα κάθε καλοκαίρι. Πλαστικά πατάκια με γείσο, η καλύτερη λύση. Αρκεί να μην είναι φθηνιάρικα και μυρίζουν. Παρήγγειλα αυτά, χωρίς να έχω feedback για το πόσο εύοσμα είναι και τελικά δικαιώθηκα. Δεν τα έχω φορέσει στην καμπίνα, γιατί τα εργοστασιακά πατάκια είναι υπέροχα. Προς το παρόν έχω βάλει μόνο στο πορτ-μπαγκάζ. Περιμένω τις διακοπές, θα σου πω εντυπώσεις σε επόμενο άρθρο. Αλλά η αίσθηση που μου άφησαν όσο τα περιεργάστηκα, ήταν πολύ ικανοποιητική. Θα τα δω στην πράξη.
Ο προηγούμενος ιδιοκτήτης επέμενε ότι τα πίσω φιμέ τζάμια (από το εργοστάσιο) και τα ήπια φιμέ μπροστά (από την τσέπη του) αρκούν για να κρατούν δροσερή την καμπίνα. Αλλά το πρόβλημά μου είναι στο ταξίδι, όπου ο ήλιος αθροίζεται στην κεφαλή. Κανένα πρόβλημα, έλεγε εκείνος. Μην αγοράσεις το εσωτερικό σκίαστρο, που πολλοί κάτοχοι Υ βάζουν στο εσωτερικό της ηλιοροφής τον Μάιο και το βγάζουν τον Οκτώβριο, έλεγε. Αλλά εκείνος ήταν σαφώς πιο κοντός, άρα πιο μακριά το κεφάλι του από την οροφή που ζεσταίνεται. Και με σαφώς περισσότερα μαλλιά, σε σχέση με τα λιγοστά δικά μου. Για 30 €, είπα να μην το ρισκάρω. Οπότε πριν φάω τις ζέστες στο κεφάλι, έκανα την παραγγελία. Μάιο μήνα. Όταν ψωνίζεις από την Κίνα, πρέπει να έχεις προνοητικότητα, γιατί μπορεί να χρειαστεί πάνω από μήνα για να παραλάβεις. Αλλιώς πας στην Tesla στου Ρέντη, το πληρώνεις τριπλό αλλά το παίρνεις αμέσως. Το αποτέλεσμα είναι ιδανικό. Προτίμησα μάλιστα το λευκό χρώμα, τόσο για λόγους αισθητικής, όσο και για να απορροφά περισσότερη ακτινοβολία. Η οποία πάντως πάλι περνά στην καμπίνα, έστω και πολύ λιγότερη. Πρόκειται για κάλυμμα με πόρους, όχι για συμπαγές υλικό. Οπότε ένα 10% της ηλιακής ακτινοβολίας συνεχίζει να περνά, τίποτα δηλαδή. Η καμπίνα παραμένει σαφώς πιο δροσερή και η καράφλα λιγότερο ροδαλή. Όλη τη μέρα να είσαι στα λιοπύρια, δε νιώθεις ενόχληση. Πολύ καλή εφαρμογή χωρίς σακουλιάσματα. Μόνο με όλα τα παράθυρα ανοιχτά θα νιώσεις το πανί να ταλαντώνεται 1-2 πόντους.
Το θέμα με τα μονοκόμματα προσκέφαλα, που ενοχλούν στη χρήση αφού σου γέρνουν το κεφάλι προς τα μπροστά, το είχα εντοπίσει από την πρώτη δοκιμή Model Y πριν 3,5 χρόνια. Είναι κάτι που συνηθίζεται, αλλά γιατί να μη λυθεί τελείως; Ο προηγούμενος ιδιοκτήτης είχε κάτι εξαιρετικά μαξιλαράκια, που γέμιζαν το κενό. Αλλά τα κράτησε για το Juniper που παρήγγειλε. Έτσι, είπα να δοκιμάσω την τύχη μου με αξεσουάρ από το Aliexpress στα 12.5 €, πριν δώσω τα 60 € για το σωστό από το Amazon. Την πάτησα, ήρθε ένα ογκώδες μαξιλάρι που μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο ως κανονικό μαξιλάρι στο πίσω κάθισμα. Και όχι ως γέμισμα για οδηγό και συνοδηγό. Οπότε πλήρωσα και το 60άρι για το καλό, το οποίο επίσης δε με βόλεψε. Οπότε ξαναγύρισα στην αρχική κατάσταση, που νιώθω ότι η θέση οδήγησης δε μου ταιριάζει ιδανικά. Δεν είναι μόνο που με γέρνει προς τα μπροστά, αλλά και που τα σημεία που στηρίζω τους αγκώνες μου απέχουν πολύ από το τιμόνι. Ίσως έχει να κάνει αποκλειστικά με τον δικό μου ανοικονόμητο σωματότυπο, αλλά μόνο το αριστερό χέρι στηρίζεται κάπως σωστά και καταλήγω να οδηγώ περισσότερο με αυτό. Ο τεμπέλης παραείναι χαμηλά.
Έχοντας το πιο αργό Tesla (το πιο αδύναμο Υ, δε θα βρεις κάτι πιο αργό από δαύτο), είπα να τρολάρω λίγο. Κι από τη στιγμή που κάτω δεξιά δεν υπάρχει κάποιο σήμα, γέμισα το κενό με το κατάλληλο. Τα Long Range έχουν λογότυπο, τα Performance την ίδια επιγραφή με κόκκινη γραμμή. Με 3 € παρήγγειλα ένα σήμα Plaid, έτσι για την πλάκα. Αν κάποια στιγμή το βαρεθώ, ξεκολλάει στο δευτερόλεπτο.
Μαζί με τα πατάκια, παραγγέλθηκαν και καλύμματα για τους καλοκαιρινούς μήνες. Αν είχα το Juniper, θα το σκεφτόμουν διπλά γιατί θα έχανα τα αεριζόμενα καθίσματα. Αλλά τέτοια λούσα δεν υπάρχουν στο Υ μου, οπότε στα 85 € επέλεξα προστασίες για όλες τις θέσεις. Δεν έχω ιδέα πώς κουμπώνουν στα καθίσματα ή αν ζεσταίνουν το σώμα. Θα το αναλύσω σε μελλοντική αναφορά, πρώτα ο Θεός κατά Σεπτέμβρη μεριά. Να έχουν περάσει οι καλοκαιρινοί μήνες και να έχω αξιολογήσει πόσο μας προστάτεψαν από την καταπόνηση της θάλασσας. Και το καυτό δέρμα, όταν μπαίνεις στο αμάξι μετά από ώρα στον ήλιο.
Τελευταία άφησαν τα καπάκια των ζαντών. Δεν είναι ακριβώς τάσια, με την έννοια ότι οι ζάντες είναι αλουμινίου κι όχι άχαρες σιδερένιες. Έχουν αλλάξει όλο το αυτοκίνητο, σε σχέση με τα ασημί εργοστασιακά. Κι αυτά εργοστασιακά είναι, τα είχε παραγγείλει ο προηγούμενος λίγο πριν το πουλήσει και τα παρέλαβε μετά τη μεταβίβαση. Οπότε μου τα έκανε δώρο. Πάνε κάπου στα 180 €, θεωρώ ότι θα ψώνιζα κατευθείαν από τον Κινέζο με ούτε τα μισά χρήματα. Έχουν ομορφαίνει και αγριέψει όλο το αυτοκίνητο, οπότε σε συνδυασμό με το ανθρακί αμάξωμα, λες το Model Y έως και αποδεκτό. Αρχικά ήθελα το Tesla μου λευκό. Και γιατί είναι το χαρακτηριστικό χρώμα της εταιρίας, αλλά και γιατί είναι πιο ορατό σε σχέση με το ανθρακί που χάνεται. Αλλά όταν έχεις τόσο άκομψες γραμμές, όπως στο Υ, θες να σβήσεις τις ατέλειες. Βλέπω από πίσω λευκά Υ και οι οριζόντιες κολόνες της οροφής κάνουν άσχημη αντίθεση με τη μαύρη ηλιοροφή. Ξεχωρίζουν και μοιάζουν με καμπούρες, αντιαισθητικές δίχως άλλο. Κάτι που δε συμβαίνει στο δικό μου. Σε σχέση με ένα άσπρο Υ με ασημί τάσια, το δικό μου είναι μια όαση.
