Alfa Romeo Tonale 1.5 Hybrid 160 TCT
"H Tonale χτυπάει το κατεστημένο κάτω από τη μέση: premium και ποιοτική, με εμφάνιση που κόβει την ανάσα, αλλά κάπου στην πορεία απεμπόλισε τις οδηγικές αξίες μιας Alfa Romeo."
- Design
Alfisti όλου του πλανήτη, ξεχάστε την παλιά αγνή ανόθευτη Alfa Romeo. Πέθανε και καλά θα κάνετε να το χωνέψετε μια για πάντα! Η Tonale είναι η ταφόπλακα της θρυλικής ιταλικής μάρκας με τη μορφή που την αγαπήσαμε και ταυτόχρονα η απαρχή της νέας της εικόνας, κάτω από την ομπρέλα της Stellantis. Ο Jean-Philippe Imparato, Διευθύνων Σύμβουλος της φίρμας, δήλωνε κάνα οκτάμηνο πριν ότι η Stellantis θα δώσει το πράσινο φως στην Alfa Romeo να κατασκευάσει νέα σπορ αυτοκίνητα, μόνο εάν η τελευταία αποδείξει ότι είναι μια βιώσιμη επιχείρηση με επίκεντρο τον εξηλεκτρισμό. Σκεφτείτε έναν γονιό (Stellantis) που αναγκάζει το σπλάχνο του (Alfa Romeo) να φάει πρώτα όλη τη σαλάτα (γκάμα με ηλεκτρικά μοντέλα) πριν του επιτρέψει να αγγίξει τη σοκολάτα (σπορ κατασκευές). Κάπως έτσι νιώθει αυτή τη στιγμή η ιταλική φίρμα και το λιγότερο που θα πρέπει να περιμένουμε είναι να αποτελεί το πιο οδηγοκεντρικό μοντέλο κάθε κατηγορίας που συμμετέχει. Αυτό όμως συνέβαινε και παλιότερα, χωρίς να αποτυπώνεται σε πωλήσεις, οπότε δεν αρκεί από μόνο του. Δείτε το παράδειγμα της Giulia και της Stelvio, που ήταν άριστες οδηγικά αλλά δεν πούλησαν. Πρέπει λοιπόν το εκάστοτε μοντέλο να αξιολογείται υψηλά και στους τομείς της ποιότητας, της πολυτέλειας και της τεχνολογικής καινοτομίας, οπότε αν είναι το καλύτερο στον δρόμο και ταυτόχρονα γαρνιρισμένο και με ένα ελκυστικό αμάξωμα, θα κερδίσει τον αγοραστή. Εφόσον βέβαια συνοδεύεται από την πρέπουσα τιμολόγηση.
Η Tonale είναι η τελευταία ελπίδα της Alfa Romeo. Βέβαια, στο παρελθόν έχουν υπάρξει πολλές τελευταίες ελπίδες. Στιγμές που η ιταλική φίρμα βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο, έτοιμη να πέσει στο καναβάτσο και πάντα την έσωζε ένα μοντέλο. Η 156 ήταν μεγάλη επιτυχία πριν 20κάτι χρόνια, αλλά η 159 που τη διαδέχτηκε δεν είχε ανάλογη εμπορική πορεία. Η Giulietta πούλησε καλά, αλλά η Giulia κι η Stelvio δεν τα κατάφεραν αντίστοιχα. Γιατί μπορεί να ήταν τα καλύτερα μοντέλα της κατηγορίας τους οδηγικά, αλλά η οδική συμπεριφορά κι η αίσθηση είναι σημαντικά πίσω στα κριτήρια με τα οποία αγοράζει κανείς ένα premium sedan ή ένα αντίστοιχο SUV. Λυπούμαι που το λέω, αλλά ένα ελκυστικό εσωτερικό κι ένα εντυπωσιακο infotainment αξιολογούνται πλέον ως μείζονος σημασίας κι οι ιταλικές ναυαρχίδες υστερούσαν σε αυτά. Η Alfa όμως δεν έχει κάνει το ίδιο λάθος. Φαίνεται ότι η Tonale δεν ταμπουρώνεται πίσω από τα λάβαρα της κληρονομιάς της, αγνοώντας το πώς αλλάζουν οι καιροί. Τουναντίον, πιο σύγχρονη δε γίνεται: αποκλειστικά με εξηλεκτρισμένα μηχανικά σύνολα (χωρίς μπαταρία, δεν κάνεις τίποτα τη σήμερον), στην πιο καυτή πανευρωπαϊκά κατηγορία, αυτή των C-SUV. Με μια plug-in hybrid έκδοση να καταφτάνει, με τεχνολογίες αιχμής όπως το NFT (ψηφιακό πιστοποιητικό συντήρησης, ξεχάστε τα γυρισμένα κοντέρ), ελκυστικό σουλούπι (μόνο σε μένα θυμίζει μια 147 SUV;) διά ελληνικής χειρός (καμαρώστε εδώ πώς τη φωτογράφισε στο ελληνικό καλοκαίρι ο δημιουργός της).
Και πράγματι, η Tonale χρειάζεται γεμάτη φαρέτρα γιατί στα C-SUV υπάρχει σκληρότατος ανταγωνισμός, ειδικά από τη στιγμή που αυτοπροσδιορίζεται ως premium πρόταση. Μετρήστε: Mercedes GLA, Volvo XC40, Audi Q3, BMW X1, ακόμα και Range Rover Evoque στο πιο ακριβό άκρο. Κάμποσοι αγοραστές σε αυτό το εύρος τιμής θα λοξοδρομήσουν προς την Tesla και το Model Y. Κάποιοι θα προτιμήσουν να κάνουν λίγη οικονομία και θα κοιτάξουν τα Peugeot 3008 και τα πολυβραβευμένα Kia Sportage/Hyundai Tuscon που προσφέρουν πολλά και κοστίζουν λογικά. Οι πιο οικονόμοι της παρέας θα αναλογιστούν ότι στα χρήματα της βασικής Tonale των 130 ίππων αγοράζουν τετρακίνητη Corolla Cross 200 ίππων με κατανάλωση σκούτερ και γαλαντόμο εξοπλισμό. Όσοι ποδηγετούνται από σπορτίφ ανησυχίες, θα λοξοκοιτάξουν και το Cupra Formentor, αφού η Cupra προβάλλεται ως το σπορ παρακλάδι της ισπανικής Alfa Romeo, της Seat.
Μέσα σε αυτό τον ορυμαγδό, πώς στέκεται η Tonale; Καταρχάς έχει πετύχει τον πρωταρχικό στόχο τής προσεγμένης κατασκευής. Ναι, η Tonale είναι ποιοτική και γεροδεμένη, τίποτα δεν ακούγεται στο εσωτερικό της από τριγμούς (δεν είναι τόσο αυτονόητο), είναι καλοφτιαγμένη και προσεγμένη. Κατατάσσεται επάξια στα premium μοντέλα της κατηγορίας, όχι επειδή έτσι αυτοπροσδιορίζεται, αλλά επειδή της αξίζει. Με ιδιαίτερη σχεδίαση στο εσωτερικό, καταφέρνει να συνδυάζει ιδανικά το συναίσθημα με την προσοχή στη λεπτομέρεια. Εντάξει, υπάρχουν κάποια υλικά που δείχνουν φθηνότερα, αλλά αυτό είναι πλέον κοινός τόπος στην κλάση, ποιο C-SUV μπορεί να καυχηθεί ότι είναι όλα άψογα; Για να μην τα πολυλογούμε, η Tonale είναι από τα ποιοτικά μοντέλα της κατηγορίας και σίγουρα ανώτερη από μια Mercedes GLA για παράδειγμα.
Την απολαμβάνεις από μέσα, την απολαμβάνεις κι απ’ έξω. Ελκυστική στο μάτι, άκουσε πάρα πολύ κοπλιμέντα για το ιδιαίτερο χρώμα του αμαξώματος. Είναι αυτό που ο κ. Λιώκης θεωρεί ότι την κολακεύει περισσότερο, αν και μάλλον θα την αγόραζε κόκκινη, σεβόμενος την ιστορικότητα των κόκκινων Alfa. Έτσι μας είχε δηλώσει στην επίσημη παρουσίαση. Εγώ πάλι θα την αγόραζα πράσινη, αν και δε χωράω άνετα. Με περιορισμένο εσωτερικό ύψος (το κεφάλι μου σχεδόν έβρισκε στην οροφή) και μεταξόνιο μικρότερο από του Toyota C-HR, οι χώροι είναι το τίμημα που καλείσαι να πληρώσεις για την εμφάνιση. Η δε καμπίνα δείχνει κλειστοφοβική, χωρίς αυτό να είναι απαραίτητα μειονέκτημα. Μικρά ανοίγματα, ταμπουρωμένη θέση οδήγησης, αλλά δε σε ενοχλεί γιατί είναι μέρος του αθλητικού χαρακτήρα. Η ορατότητα προς τα έξω θα είναι πολύ οικεία στους κατόχους ΤΤ. Αντί να σε χαλάει λοιπόν, σε συδνυασμό με όλη τη σπορτίφ περιρρέουσα ατμόσφαιρα, μάλλον σε ανεβάζει παρά σε στριμώχνει.
Και πάμε στο μεγάλο ερώτημα: μπορεί να υποστηρίξει το αθλητικό παρουσιαστικό στον δρόμο; Η απάντηση είναι δυστυχώς όχι. Ακούγεται οξύμωρο για μια Alfa Romeo να εξαίρεται η ποιότητα της κατασκευής κι η προσοχή στη λεπτομέρεια και να λοιδωρείται με οδηγοκεντρικά κριτήρια, αλλά από τα πρώτα μέτρα που διανύεις, απορείς με την αίσθηση του τιμονιού. Καταρχάς είναι πολύ ελαφρύ και δε συνάδει με το υπόλοιπο ύφος της κατασκευής. Ακόμα και στο Dynamic, το πιο επιθετικό πρόγραμμα οδήγησης, μόλις που βελτιώνεται κάπως. Αυτό θα έπρεπε να ήταν το βάρος της κρεμαγιέρας στην πιο χαλαρή επιλογή, όχι στην πιο ζόρικη. Ούτε είναι τόσο κοφτερό όσο φαντάζεσαι διαβάζοντας ότι έχει μόλις 2.28 στροφές από άκρη σε άκρη. Ύστερα, δε μεταφέρει σωστή αίσθηση όταν πιέζεις. Ποτέ δεν μπορείς να κρίνεις πόσο περιθώριο πρόσφυσης έχεις ακόμα κι είναι κρίμα γιατί η δουλειά που έχει γίνει στην ανάρτηση είναι υπέροχη. Οι τεχνικοί της ιταλικής εταιρίας έχουν καταφέρει να βρουν τις χρυσές ρυθμίσεις που επιτρέπουν στην Tonale να στρίβει με πάρα πολλά, να παραμένει προοδευτική στις αντιδράσεις της, να μην κοπανάει στην πόλη αλλά να βγάζει μια ευχάριστα σφιχτή αίσθηση. Μην περιμένετε μαγικό χαλί αλλά μια γεροδεμένη αίσθηση σαν καλό σπορ μοντέλο. Δηλαδή να διαβάζει τα πάντα, αλλά να μην κοπανάει πουθενά. Στο κάτω-κάτω, απευθύνεται σε όσους θεωρούν πλεονέκτημα τη σφιχτή ανάρτηση, όχι πρόβλημα. Ο Όμιλος Stellantis έχει και πολυθρόνες για όποιον επιθυμεί κάτι τέτοιο, η Tonale απευθύνεται σε άλλο κοινό. Δεν τη νοιώθεις να χαζεύει πουθενά, αλλά ούτε να δυσανασχετεί από το κοπάνημα. Οι 15.000 ώρες προσομοίωσης και τα 4.000.000 χιλιόμετρα δοκιμών καρποφόρησαν μια ανάρτηση για σεμινάριο, που λάμπει ακόμα με τις 20άρες ζάντες. Γενικώς είμαι ενάντιος στους τεράστιους τροχούς, αλλά αν αγόραζα Tonale, θα ήταν σίγουρα με 20άρες. Δεν καταστρέφουν την άνεση, απογειώνουν τη σχεδίαση, καρπώνονται τα ειδικά εξελιγμένα P-Zero που όντως ταιριάζουν ιδανικά με το σπορτίφ SUV. Έτσι κι αλλιώς, αποκλείεται να μπεις στο χώμα. Με 156 χιλιοστά απόσταση από το έδαφος, την όλη εμφάνιση ντίβας και τη σφιχτή απόσβεση, είναι το τελευταίο που θα ήθελες.
Παλιά επέλεγες Alfa Romeo γιατί ήταν η πιο γρήγορη της κατηγορίας. Με 8.8″ για το 0-100, έσπασα το κεφάλι μου να βρω άλλο επιβατικό μοντέλο στα 47 χιλιάρικα που να είναι πιο αργό και δε βρήκα. Στην καθημερινή χρήση βέβαια, δεν αντιμετωπίζεις πρόβλημα, αλλά όταν θες το κάτι παραπάνω και γνωρίζοντας ότι ο ανταγωνισμός το προσφέρει, διψάς για περισσότερη δύναμη. Το ίδιο και το πλαίσιο, αντέχει άνετα πολύ περισσότερη ισχύ. Αν οι μάγοι Ιταλοί έχουν καταφέρει να κρύψουν τα σχεδόν 300 παραπανίσια κιλά της plug-in hybrid έκδοσης, τότε εκεί θα μιλάμε για τον τέλειο συνδυασμό. Με 275 ίππους και τετρακίνηση, η PHEV Tonale θα έχει το γκάζι που πραγματικά αξίζει στο καλοστημένο της πλαίσιο.
Εκεί που η Alfa λάμπει είναι στον αυτοκινητόδρομο, οξύμωρο αλλά αληθινό. Με μακριά 7η, ευθύβολο αμάξωμα χωρίς τάσεις πλεύσης και μελετημένη αεροδυναμική, θα γκρινιάξεις μόνο για το θόρυβο κύλισης από τα ελαστικά. Μες στην όλη προσεγμένη κατασκευή, η ηχομόνωση από τον τροχασμό των τροχών είναι το μόνο που ήθελε περισσότερη προσοχή. Ίσως λίγο και το Adaptive Cruise Control, που επιταχύνει οργισμένα μόλις αδειάσει η λωρίδα κι αυξάνει την κατανάλωση. Είμαι σίγουρος ότι ένας καλός οδηγός θα κάψει λιγότερο στο ταξίδι αν ελέγχει μόνος του την ταχύτητα. Με το ACC ενεργοποιημένο στα 130, να περιμένετε 8 λίτρα/100 χιλιόμετρα, ενώ οριακά παρακάτω κυμαίνεται ο μέσος όρος.
Το υβριδικό σύστημα παλεύει φιλότιμα, ο κινητήρας σβήνει και μπαίνει στη λειτουργία sailing, ενώ οι καθημερινοί ελιγμοί γίνονται με την μπαταρία. Όπως και στο παρόμοιας φιλοσοφίας Renegade e-Hybrid, το υβριδικό σύστημα ακροβατεί μεταξύ mild και full hybrid, χαρίζοντας στιγμές ηλεκτρικής λειτουργίας από τον ηλεκτροκινητήρα των 20 ίππων και 55 Nm ροπής. Με τον θερμικό κινητήρα των 1.5 λίτρων να λειτουργεί στον κύκλο Miller (διαβάστε εδώ περισσότερα) και τη συμμετοχή της μπαταρίας των 0.8 kW, περίμενα κάτι πιο κολακευτικό σε κατανάλωση. Ακόμα και σε ιδανικές συνθήκες (χαλαρή οδήγηση με 80-90, χωρίς κλιματισμό), άντε να πέσεις στα 6.5 λίτρα. Θεωρώ ότι το ιδανικό θα ήταν να καίει ένα λίτρο λιγότερο, αλλά έτσι κι αλλιώς μιλάμε για τη λεπτομέρεια της λεπτομέρειας για όποιον δώσει κοντά 50 χιλιάρικα για μια Alfa Romeo που τον φτιάχνει όταν τη βλέπει, όταν βρίσκεται μέσα της κι όταν τη στρίβει (εντάξει, αυτό με αστερίσκο).
Για να καρπωθείς βέβαια τις στιγμές ηλεκτροκίνησης, πρέπει να συμβιβαστείς με πιο αργή απόκριση στο γκάζι, μαλθακές αλλαγές ταχυτήτων και πολύ ελαφρύ τιμόνι (προγράμματα οδήγησης Advanced και Natural). Αν επιλέξεις το Dynamic, τότε έχεις μεν ένα πιο ζωηρό κιβώτιο, πιο άμεσο μοτέρ και λίγο πιο βαρύ τιμόνι αλλά ξεχνάς το sailing και το start/stop στα φανάρια, ενώ το αμάξι ετοιμάζεται για τσαμπουκά και κρατά πιο ψηλά τις σαλ. από όσο θα ήθελες. Γενικώς κινήθηκα με Dynamic, στα υπόλοιπα προγράμματα δε βίωνα πραγματική Alfa Romeo αλλά πολλές φορές ανέβαζα ταχύτητα από τα paddles για να ρίξω τις στροφές του κινητήρα. Λείπει μια παραμετροποίηση, ώστε μπορείς να συνδυάσεις το βαρύτερο τιμόνι με τις πιο ήπιες λειτουργίες του κινητήρα και τον εξηλεκτρισμό.
Η Alfa Romeo περιμένει πολλά από την Tonale. Ως CarTalk.gr, έχουμε δεχτεί περισσότερα Δελτία Τύπου από κάθε άλλο μοντέλο, δείγμα της προβολής που επιθυμεί η Stellantis. Λογικό, η ιταλική φίρμα διαθέτει ένα από τα ισχυρότερα brand names στην παγκόσμια αυτοκινητοβιομηχανία, ποιος θα ήθελε να τη χαντακώσει; Θα καταφέρει να αποτελέσει σανίδα σωτηρίας αντίστοιχη με την Cayenne για την Porsche; Η αλήθεια είναι ότι η συμβίωση μαζί της αφήνει μια γλυκόπικρη επίγευση. Από τη μία έχεις ένα αμάξι που σε φτιάχνει όποτε το αντικρίζεις, όποτε κάθεσαι στο εσωτερικό του (εντάξει, ίσως όχι τόσο εμάς τους τροφαντούς), αλλά τα δυναμικά της χαρακτηριστικά κι ο κινητήρας δε στέκονται στο ύψος των περιστάσεων. Φαίνεται να είναι η φυσική συνέχεια για αυτόν που μεγάλωσε μέσα σε μια 147, ερωτεύτηκε το στήσιμο και το ταχύτατο τιμόνι της και τώρα επιζητά το ίδιο, μόνο σε πιο ψηλό, μακρύ κι ευρύχωρο. Για να μπαινοβγαίνει πιο άνετα (τα χρόνια και τα κιλά δεν κρύβονται) και να χωράει και τα κουτσούβελα χωρίς γκρίνια. Το θέμα είναι ότι με την τιμή που έχει η Tonale, δεν απευθύνεται μόνο σε αυτόν. Βασικά απευθύνεται λιγότερο σε αυτόν και περισσότερο στους παραλήδες που δε θα λοξοκοιτούσαν από τις premium επιλογές, αν δεν ήταν τόσο όμορφη και με τόσο βαριά φανέλα. Θεωρώ ότι θα πουλήσει περισσότερο ως εταιρικό αυτοκίνητο, με την πολύ ελπιδοφόρα έκδοση PHEV, παρά με τις εκδόσεις βενζίνης και πετρελαίου σε ιδιώτες. Συνδυάστε τους 280 τετρακίνητους ίππους με 80 χιλιομετρα ηλεκτρικής καθημερινής κίνησης κι απομένει μόνο μια σωστή τιμολόγηση (έστω και με περικοπές στον απλόχερο εξοπλισμό) για να βρεθεί κάτω από το αφορολόγητο όριο. Εκεί πλέον θα έχουμε έναν πραγματικό νικητή.
| Μοντέλο | Alfa Romeo Tonale |
|---|---|
| Έκδοση | 1.5 Hybrid 160 TCT |
| Τιμή από | 45.100€ |
| Τιμή μοντέλου δοκιμής | 47.000€ |
| Τύπος αμαξώματος | SUV |
| Καύσιμο | Ήπια υβριδικό βενζίνης |
| Κινητήρας | τούρμπο |
| Κύλινδροι | 4 |
| Κυβικά | 1.469 κ.εκ. |
| Επιτάχυνση 0 - 100 χλμ/ώρα | 8.8" |
| Μέγιστη ταχύτητα | 212 χλμ/ω |
| Κατανάλωση δοκιμής | 7.8 λίτρα/100 χλμ |
| Αυτονομία | 707 χλμ |
| Κατανάλωση καυσίμου - Μικτός κύκλος | 5.7 λίτρα/100 χλμ |
| Εκπομπές CO2 (WLTP) | 139 γρ/χλμ |
| Προδιαγραφές Ρύπων | Euro6d-TEMP |
| Συνολική ισχύς | 160 ίπποι στις 5.750 σ.α.λ. |
| Συνολική ροπή | 240 Nm στις 1.500 σ.α.λ. |
| Μέγιστη ταχύτητα περιστροφής | 5 σ.α.λ. |
| Θέση του κινητήρα | Εμπρός και Εγκάρσια |
| Ωφέλιμη χωρητικότητα μπαταρίας | 0.8 kWh |
| Ισχύς ηλεκτροκινητήρα | 20 ίπποι |
| Ροπή ηλεκτροκινητήρα | 55 Nm |
| Κίνηση | μπροστά |
| Κιβώτιο | αυτόματο |
| Τύπος αυτόματου κιβωτίου | διπλού συμπλέκτη |
| Σχέσεις | 7 |
| Εμπρός ανάρτηση | Γόνατα McPherson |
| Πίσω ανάρτηση | Γόνατα McPherson |
| Εμπρός φρένα | αεριζόμενα δισκόφρενα 330 χιλιοστά |
| Πίσω φρένα | δισκόφρενα 278 χιλιοστά |
| Ελαστικά | 235 / 40 / 20 |
| Διάμετρος στροφής | 11.57 μέτρα |
| Στροφές τιμονιού από άκρη σε άκρη | 2.5 |
| Μήκος | 4.528 χιλιοστά |
| Πλάτος | 1.841 χιλιοστά |
| Ύψος | 1.601 χιλιοστά |
| Μεταξόνιο | 2.636 χιλιοστά |
| Απόσταση από το έδαφος | 156 χιλιοστά |
| Βάρος | 1.525 κιλά |
| Χώρος αποσκευών | 500 λίτρα |
| Ντεπόζιτο | 55 λίτρα |
| Βαθμολογία EuroNCAP |  |