Ο αναγνώστης που μας έχει παρουσιάσει τα Nissan Qasqhai e-Power και το Nissan Juke full hybrid ξαναχτυπά. Αυτή τη φορά με κάτι πιο παθιάρικο…
“Τρίτη πρωί κατά τις 11:30, με περίμενε μια γκρι σκούρα μεταλλική Tonale 1.5 130 hp mild hybrid, Edizione Speciale (έχουν ξεμείνει κάποια τελευταία κομμάτια και σε 160 ίππους, απ’ ό,τι κατάλαβα). Για άλλη μια φορά, ευχάριστη έκπληξη, δοκιμή χωρίς πωλητή. Διαδρομή παράδρομος Βαρυμπόμπης – Αγίου Στεφάνου, ευτυχώς χωρίς πολλή κίνηση, για μισή ώρα διάρκεια.
Kατ’αρχήν, πιστεύω πως σχεδιαστικά τής ταιριάζουν μόνο τρία χρώματα: μπλε μεταλλικό, πράσινο και το απλό κόκκινο (είδα μία που την ετοίμαζαν για παράδοση και την ψιλολιγουρεύτηκα). Στα υπόλοιπα χάνονται οι όποιες εξωτερικές γραμμές της. Προσωπικά, μπροστά και πίσω μου άρεσε αρκετά, στο προφίλ λίγο δε με έπεισε, χωρίς φυσικά να είναι άσχημη. Εσωτερικά, μεγάλη αναβάθμιση σε ποιότητα και φινιρίσματα, όμορφο καντράν. Χώροι πίσω κι αποσκευών ικανοποιητικοί.
Θέση οδήγησης άνετη και πολύ καλή για SUV. Καλή ορατότητα, αλλά μειωμένη πίσω και κυρίως πλάγια, στις πίσω κολώνες (την κατάσταση σώζει η καλή κάμερα οπισθοπορείας κι οι αισθητήρες). Υποβραχιόνιο επιτέλους συρόμενο. Τιμόνι πανέμορφο -για τα σημερινά δεδομένα- και με το start button ενσωματωμένο αριστερά (στιλ Giulia), μαζί με τα “χορταστικά” paddles (δυστυχώς μόνο σ’αυτή την έκδοση και στη Veloce) που σε προδιαθέτουν για λίγο πιο ανήσυχη οδήγηση.
Ξεκίνημα με τον γνωστό από παλιά σε μένα διακόπτη DNA στο normal και κιβώτιο στο D. Μα τι στο καλό, πήρε μπρος; Μια έστω ελαφριά χροιά κινητήρα AR, πού είναι; Πλέον στην εξηλεκτρισμένη εποχή της αυτοκίνησης κι η Alfa Romeo προσαρμόστηκε και ξεκινά ηλεκτρικά. Kάνω λίγα μέτρα στο normal για να “γνωριστούμε”. Σχεδόν αμέσως αντιλαμβάνεσαι πως αυτή η AR έχει βρει τη χρυσή τομή στην άνεση της ανάρτησης και κύλισης (σιδερώνει το 95% των ανωμαλιών του δρόμου με ικανοποιητική ηχομόνωση) χωρίς όμως να γίνεται πλαδαρή ή να χάνει το τιμόνι την ευαισθησία του στο διάβασμα του δρόμου. Bάζω λίγο και στο Α (advanced efficiency) για να δω και τη λειτουργία του υβριδισμού, αλλά πέρα από την παρατήρηση ότι μπορείς να κινηθείς με 20-25 χλμ/ώρα εντελώς ηλεκτρικά και να αυξηθεί στο info το eco score σου, δε σου προσφέρει κάτι άλλο (μην πω κιόλας,νομίζεις πως έχασες και καμιά 20αριά άλογα). Είναι μόνο για κίνηση στην πόλη απ’ όσο αντιλαμβάνομαι.
Αφού αποκτώ κάποια οικειότητα, διακόπτης στο D (dynamic). To αμάξι ακόμη και μ’ αυτούς τους λίγους 130 ίππους για το σασί του, αλλάζει χαρακτήρα (όπως συμβαίνει σε όλες τις Alfa που έχουν DNA). To τιμόνι γίνεται πιο σφιχτό κι ευαίσθητο σε μικρές αλλαγές πορείας (δεν είναι το τιμόνι των παλιών AR, αλλά θυμίζει πολύ αυτό της Giulietta). Είναι όμως το καλύτερο τιμόνι στον ένα χρόνο που δοκίμασα καμιά δεκαριά αυτοκίνητα. Eνεργοποιώ από το λεβιέ και τα paddles κι αρχίζω τις 2-3 επιταχύνσεις, με βοηθάει σε μια στιγμή κι η μηδενική κίνηση που πετυχαίνω σε μια ευθεία. Κι εδώ ως τώρα καταγράφεται σε αυτόματο, η καλύτερη απόκριση σε ανεβάσματα και κατεβάσματα (μάλιστα σ’ αφήνει να ακουμπήσεις για λίγο τα “κόκκινα”, μέχρι να βγει η ένδειξη shift gear). Μια ωραία, νοσταλγική νότα είναι επίσης που δεξιά στο info μπορείς να δεις θερμοκρασία λαδιού, συστήματος μετάδοσης και τάση της 12V μπαταρίας.
Κάπου εδώ όμως σταματούν τα καλά κι έρχονται και κάποιες αμφιβολίες – παράπονα. Τα 130 άλογα είναι λίγα για το βάρος του αυτοκινήτου (νομίζω τουλάχιστον με τα 160 θα σ’ ευχαριστεί το αμάξι), το καταλαβαίνεις γιατί μετά τις 4-4.500 σαλ. σα να ζορίζεται να επιταχύνει, ακόμη κι αν κατεβάσεις σχέση από τα paddles. Το Ν και -ειδικά το Α- στο DNA καταντούν να γίνονται κουραστικά ακόμη και σε ταχύτητες επαρχιακού/περιαστικού δρόμου και δε νομίζω ότι βοηθούν όσο διαφημίζουν την κατανάλωση (εμένα είχε ~14 λίτρα/100 χλμ! όταν την πήρα, αλλά έμεινε και τόσο γιατί δεν πολυασχολήθηκα κιόλας με την κατανάλωση).
Γενικά μιλώντας, για κάποιον που δεν έχει οδηγήσει Alfa ξανά, ακόμη κι η SUV έκδοσή της θα τον γοητεύσει με την πρώτη ματιά και θα του προσφέρει κάτι ξεχωριστό οδηγικά. Για όσους έχουν ξανακαθίσει σε AR (κι η αλήθεια είναι πως από την οικογένεια πέρασαν τέσσερα μοντέλα της μιλανέζικης μάρκας από το 1972), δε θα τους εξιτάρει οδηγικά, ειδικά με τους 130 ίππους, αντίθετα θα κεντρίσει για πρώτη φορά την προσοχή με την ποιότητα και την άνεση. Τελικά συγκριτικά με τα άλλα SUV, έχουμε:
Θετικά:
- Ποιότητα-άνεση, χωρίς παραχωρήσεις στην οδηγική συμπεριφορά
- Απόκριση κιβωτίου και συστήματος διεύθυνσης
- Σχεδίαση
Αρνητικά:
- Οι 130 ίπποι δεν κολακεύουν τα οδηγικά της χαρίσματα
- To mild hybrid κι ο ΕV χαρακτήρας της δε με έπεισαν για την αποτελεσματικότητα τους
- Τιμές όλων των τωρινών εκδόσεων (δεν έμαθα για τη Phev)
Ο πωλητής όχι και ιδιαίτερα πρόθυμος – μου έδωσε τις τιμές τριών εκδόσεων σε ένα λευκό χαρτάκι σχεδόν ίδιων διαστάσεων συραμμένο με την επαγγελματική καρτούλα του (!!) – κι ούτε ιδιαίτερα ενημερωμένος με τους εξοπλισμούς (κάπου μου είπε λάθος για τους αισθητήρες στην Sprint). Υπάρχουν ως τέλος του έτους ετοιμοπαράδοτες. H Τi 160 hp περιέργως έχει ίδια τιμή με speciale 160 (που έχει 20″ ζάντες, καλύτερα καθίσματα και τα όμορφα paddles). Τιμές περίπου 42.500 Sprint, 45.500 Speciale 130, 47.500 Speciale και Ti 160, όλες σε κόκκινο. 49.000 η 160άρα σε μπλε.”
(Αν θέλετε κι εσείς να παρουσιάσετε το καμάρι σας, στείλτε μας στην παρακάτω διεύθυνση: dimitrios.sampaziotis@cartalk.gr)