Πάντα η Porsche είχε μεγάλες cojones. Αρκεί να ανατρέξει κανείς στην αγωνιστική της Iστορία ή να θυμηθεί την εμμονή της με τη λανθασμένη διάταξη της 911 (του χρόνου κλείνει τα 60). Επειδή όμως μιλάμε για Γερμανούς, μπορούν να συνδυάζουν την ψυχρή λογική με το συναίσθημα (κάτι που δεν καταφέρνουν πάντα οι Ιταλοί, εξ ου και τα ναυάγια με αντίστοιχα ιστορικές μάρκες, για παράδειγμα τη Maserati). Μια λογική που τους επέβαλε να παρουσιάσουν την πρώτη Cayenne και να σπάσουν τα ταμεία (αλλά και τα νεύρα των ορκισμένων οπαδών της). Τα οποία πρέπει να έγιναν ακόμα πιο τσατάλια όταν η Porsche ανακοίνωσε την παραγωγή ενός ηλεκτρικού μοντέλου επιδόσεων. Διέγνωσε πιο έγκαιρα από κάθε άλλον παραδοσιακό κατασκευαστή σπορ μοντέλων ότι ηλεκτρισμός και σπορ χαρακτήρας μπορούν να συμπορευτούν, αλλά και το κενό που άφηνε στην αγορά το όχι και τόσο αθλητικό Tesla Model S. H εμπορική πορεία της Taycan είναι αξιοθαύμαστη και δεν αφήνει περιθώρια για γκρίνιες: για το 2021, οι παγκόσμιες πωλήσεις της Taycan ξεπέρασαν τη θρυλική εικονική εμβληματική (συμπληρώστε υπεύθυνα) 911!
Κι αν όλα αυτά σάς φαίνονται θαρραλέα, τα επιτεύγματα της Tesla είναι ακόμα πιο μνημειώδη. Πρόκειται για τη βασική υπαίτιο του εξηλεκτρισμού της αυτοκίνησης, μια εταιρία που ήρθε από το πουθενά κι άλλαξε όλη τη ροή της (αυτοκινητιστικής) Ιστορίας, ενώ σπάει κάθε ρεκόρ πωλήσεων/αξίας μετοχής/κεφαλαιοποίησης, είτε προς τα πάνω, είτε προς τα κάτω.
Η σημερινή σύγκριση δεν είναι απολύτως δόκιμη. Ανταγωνιστής της Taycan είναι το Tesla Model S, αλλά μόλις την περασμένη εβδομάδα κατέφτασαν τα πρώτα μοντέλα στην ελληνική αντιπροσωπεία. Και καθώς το Audi E-tron είναι στην ουσία το ίδιο αυτοκίνητο με την Porsche, εδώ την αντιπαραβάλλουμε με το Tesla Model 3 Performance. Κάποτε έπρεπε να ξεπεράσεις τις 200 χιλιάδες ευρώ για να αγοράσεις αντίστοιχες επιδόσεις, τώρα παίρνεις ρέστα από τα 57 χιλιάρικα (με την επιδότηση). Και για να υπάρχει μια κάποια συμβατότητα στις τιμές αγοράς (όσο γίνεται, γιατί μιλάμε για διαφορετικές κατηγορίες), επιλέξαμε τη βασική Taycan. Είναι η μοναδική πισωκίνητη από τις πέντε εκδόσεις και δε θα την έλεγες ακριβώς πύραυλο. Με 408 ίππους σε περισσότερους από δύο τόνους, το 0-100 απαιτεί 5.4¨, τη στιγμή που το Model 3 Performance αρκείται στα 3.3¨. Για να γευτείτε αντίστοιχες επιταχύνσεις στην Porsche, θα πρέπει να επιλέξετε την Turbo των 160.000 ευρώ. Η δική μας, μαζί με μερικά έξτρα, κοστολογείται στα 100 χιλιάρικα.
Δεν είναι όμως όλα νούμερα στη ζωή. Σου κόβεται η ανάσα την πρώτη στιγμή που θα αντικρίσεις από κοντά μια Taycan. Το Tesla παραδίπλα είναι σα να εξαφανίζεται, σα να γίνεται ένα ταπεινό καθημερινό αυτοκίνητο. Ούτε καν γυρνάς να το κοιτάξεις δεύτερη φορά. Σχεδόν 30 εκατοστά πιο μακριά, πιο φαρδιά και πιο χαμηλή, με αισθητική που βροντοφωνάζει από μακριά Porsche, αιχμαλωτίζει τη ματιά. Ίδια γεύση και στο εσωτερικό. Εκεί που μέχρι πριν λίγο επαινούσες την οξυδέρκεια του Elon Musk για το λιτό εσωτερικό, μπαίνεις στην καμπίνα της γερμανίδας κι αρχίζεις εκ νέου τους διθυράμβους. Ειδικά στο μοντέλο δοκιμής, φορτωμένο με κάμποσα έξτρα (οθόνη μπροστά στον συνοδηγό, πανοραμική ηλιοροφή, δερμάτινες επενδύσεις). Αξίζει να σημειωθεί ότι όλα αυτά περιλαμβάνονται στον βασικό εξοπλισμό του Tesla, στο οποίο μπορείς να επιλέξεις μόνο το εξωτερικό χρώμα και τα λευκά δέρματα. Και το Full Self Driving, το πρόγραμμα ημι-αυτόνομης οδήγησης. Το μοντέλο δοκιμής είχε το δωρεάν λευκό χρώμα, τα μαύρα δέρμα που δε χρεώνονται έξτρα κι αρκείτο στο στάνταρ Autopilot.
Παίρνουμε τους δρόμους. Η πρώτη εντύπωση από το Performance είναι ότι εκτελεί ό,τι κινείται γύρω του. Η επιτάχυνση ζαλίζει, γίνεται σχεδόν δυσάρεστη τις πρώτες φορές που θα τη δοκιμάσεις, αλλά περνάει πάρα πολύ σωστά στο οδόστρωμα. Ακόμα και στο βρεγμένο, το λογισμικό κάνει καταπληκτική δουλειά κι η εκτόξευση γίνεται χωρίς δράματα και παρατράγουδα. Εντάξει, ίσως λίγο λιγότερο ψάρεμα του μπροστινού στο τέρμα γκάζι σε γλιστερό οδόστρωμα, αλλά μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για τρομακτική επιτάχυνση. Όταν αρχίζουν οι στροφές, το πολύ άμεσο και κοφτερό τιμόνι χαρίζει στο Performance αξιοζήλευτη ευελιξία. Άκρως αποτελεσματικό, μιλάμε για μία πολεμική μηχανή που έχει φτιαχτεί για να κινείται ταχύτατα. Είναι όμως περισσότερο αποτελεσματικό παρά γεμάτο αίσθηση κι ο ενθουσιασμός προκύπτει από τον ρυθμό που κινείσαι κι όχι την ποιότητα της πληροφορίας.
Το οποίο είναι ακριβώς το δυνατό σημείο της Taycan: ποντάρει περισσότερο στο συναίσθημα, το τιμόνι της έχει περισσότερη αίσθηση, γενικώς είναι πιο supercar: πιο βροντερή στην εμφάνιση, πιο πωρωτική στην οδήγηση. Βροντοφωνάζει ότι θα την επιλέξεις με το θυμικό κι όχι με τη λογική. Βέβαια, έχεις μονίμως την αίσθηση ότι το πλαίσιο αδικείται στη συγκεκριμένη έκδοση κι ότι της αξίζει περισσότερη δύναμη. Κι όντως, με μόλις 345 Nm ροπής σε 2.050 κιλά, οι επιδόσεις της ανταγωνίζονται τη βασική έκδοση του Model 3, το SR+.
Με 100+ κιλά χαμηλότερο βάρος και σχεδόν διπλάσια ροπή (660 Nm), το Performance είναι αδιανόητα γρήγορο. Ειδικά σε χαμηλές ταχύτητες, όπου τα ηλεκτρικά έτσι κι αλλιώς κολακεύονται, το ξεκόλλημα είναι βάναυσο. Μην τολμήσετε να επιχειρήσετε τον εύκολο εντυπωσιασμό που κάνουμε σε όποιον μπαίνει για πρώτη φορά σε ηλεκτρικό: γκάζωμα όταν είναι ανυποψίαστος, με 30-40 χλμ/ώρα, να μείνει με το σαγόνι ανοιχτό. Αυτά είναι χαριτωμένα όταν πραγματοποιούνται με κάνα ID.3, όχι με οχήματα που φτάνουν τα 100 χιλιόμετρα σε 3.3¨. Δεν είναι πως δε θα περάσει σωστά η δύναμη στο οδόστρωμα, κάθε άλλο. Αλλά τα χιλιόμετρα μαζεύονται εξαιρετικά γρήγορα, πολύ αθόρυβα κι άκρως επικίνδυνα.
Η Porsche διατείνεται ότι η Taycan (σε όλες τις εκδόσεις της) έχει πιο μελετημένο derating, δηλαδή επαναληψιμότητα των επιδόσεων σε πολλαπλές επιταχύνσεις. Αντιθέτως, το Tesla θα μειώσει λίγο τον φρενήρη ρυθμό του μετά από 2-3 διαδοχικά πατήματα. Επίσης, η Porsche καρπώνεται κιβώτιο δύο σχέσεων, κάτι εξαιρετικά σπάνιο σε ηλεκτρικό όχημα, ώστε να προσφέρει μεγαλύτερο εύρος έντονης επιτάχυνσης, ακόμα και στα πολλά χιλιόμετρα. Αυτή βέβαια είναι μια τεχνολογία που θα εκμεταλλευτούν περισσότερο οι δυνατότερες Taycan: το μοντέλο της δοκιμής μας θα σταματήσει στα 230 χλμ/ώρα, 31 λιγότερα από τον ανταγωνιστή από την άλλη μεριά του Ατλαντικού.
Ο οποίος θα ταξιδεύσει πολύ πιο ξένοιαστα. Αφενός έχει μεγαλύτερη μπαταρία (76 ωφέλιμες kWh αντί για 71), περίπου 10% χαμηλότερη κατανάλωση σε πραγματικές συνθήκες (πιο μελετημένο λογισμικό και μικρότερο βάρος παρά τις αυξημένες τριβές από τους δύο κινητήρες, σε σχέση με τον ένα που έχει η γερμανίδα). Αφετέρου, εκμεταλλεύεται το ιδιόκτητο δίκτυο ταχυφόρτισης της Tesla, το οποίο επεκτείνεται συνεχώς και δίνει στρατηγικό πλεονέκτημα: εκεί φορτίζουν μόνο τα Tesla και μιλάμε για τουλάχιστον τέσσερις φορτιστές ανά ρεύμα κατεύθυνσης με ανώτερη ισχύ τα 250 kW (υπάρχουν ήδη έξι στο Μαρούσι, τέσσερις στο Ρίο και την Αταλάντη, ενώ αναμένουν τη σύνδεση στη Λάρισα). Και βέβαια, μπορεί να φορτίσει κι οπουδήποτε αλλού. Την ίδια στιγμή, όποιος επιχειρήσει να ταξιδέψει με την εισαγωγική Taycan, θα αρκεστεί σε ταχυφορτιστές άλλων παρόχων, με έναν μόνο φορτιστή ανά ρεύμα. Επειδή όμως υποστηρίζει 800v φόρτιση, μπορεί να αναπτύξει ακόμα ταχύτερες ταχύτητες στους δύο 300άρηδες ταχυφορτιστές που έχει τοποθετήσει η ΔΕΗ στην Πειραιώς και το Ρίο.
Εντύπωση προκαλούν κι οι δοκιμές πρόσκρουσης του Euro NCAP. Βλέποντας τα δύο μοντέλα δίπλα-δίπλα, η Taycan δείχνει τόσο γεροδεμένη και στιβαρή που θα ορκιζόσουν ότι είναι άτρωτη σε σχέση με το Tesla. Κι όμως, το τελευταίο είναι ασφαλέστερο και στην αποφυγή του τρακαρίσματος (αξιολόγηση βοηθημάτων ενεργητικής ασφάλειας 94% έναντι 73%), όσο και στην κακιά στιγμή (προστασία ενηλίκων 96% έναντι 85, προστασία παιδιών 86 αντί για 83 και προστασία πεζών 74 αντί για 70). Και καθώς το Euro NCAP διαφοροποιεί τις δοκιμές του με το πέρασμα των ετών και τα αποτελέσματα δεν είναι πάντα συγκρίσιμα, να ξεκαθαρίσουμε ότι και τα δύο μοντέλα δοκιμάστηκαν το 2019, οπότε τα ποσοστά έχουν συγκριτική αξία.
Υπάρχουν λοιπόν δύο συμπεράσματα. Αυτό του συναισθήματος που λέει ότι όταν αντικρίσεις τους δύο μονομάχους, θα έχεις μάτια μόνο για τον έναν. Και πέρα από την εντυπωσιακή εμφάνιση και την πολύ ομορφότερη καμπίνα, είναι κι η αποκλειστικότητα και τα ζηλόφθονα βλέμματα που απολαμβάνεις πίσω από το τιμόνι της Taycan. Αν μάλιστα την οδηγήσεις, θα ξελογιαστείς τελείως. Οπότε αν είσαι από τους αγοραστές που βασίζονται κυρίως σε θυμοειδές, που θέλεις να ξεχωρίζεις και να προκαλείς, η επιλογή σου είναι μονόδρομος.
Αντιθέτως, τα Model 3 (και δη τα λευκά) έχουν πλημμυρίσει τους δρόμους της πρωτεύουσας. Είναι όμως η σωστότερη επιλογή: κοστίζει σχεδόν τα μισά χρήματα, είναι πολύ πιο γρήγορο, προσφέρει καλύτερους χώρους, μπορεί να ταξιδέψει πιο ξένοιαστα, έχει ανώτερη παθητική ασφάλεια. Στερείται το τελευταίο ποσοστό αίσθησης που εξυψώνει τα πραγματικά σπορ αυτοκίνητα και παραείναι λιτό για την τεχνολογία που κρύβει κάτω από το αμάξωμα, αλλά είναι η επιλογή μας.
